In januari viert Vincent Mannaert zijn achtste verjaardag als CEO van Club Brugge, maar de 44-jarige heeft ook een verleden bij de aartsrivaal achter zich. Hij genoot als voetballer immers een groot deel van zijn jeugdopleiding bij Anderlecht, waar hij zelfs tot bij de beloften speelde.
Maar doorbreken lukte Mannaert niet. "In Anderlecht had je destijds een Chinese wall tussen het profgedeelte en de jeugd", vertelt hij daarover in Sport/Voetbalmagazine. "De filosofie was toen nog totaal anders dan nu: ze gingen er vanuit dat niemand uit de jeugd zou doorstromen. 'Ze moeten het maar zien te redden. Wie er doorkomt, is mooi meegenomen', was de tendens. En dat is sommigen van mijn lichting ook gelukt: Frédéric Herpoel, Johan Walem, Frédéric Peiremans."
Eén van de redenen dat Mannaert het niet maakte bij Anderlecht waren... zijn studies. "Ik wilde sowieso verder studeren, universiteit doen. Dat was voor mij al jaren duidelijk. Maar dat vonden ze bij Anderlecht eerder vreemd. Ik was zeventien, speelde regelmatig mee met het tweede, stond in het nationale jeugdelftal... en dan universiteit gaan doen. 'Wíl je wel echt profvoetballer worden dan?', was de vraag. Natuurlijk wilde ik dat, maar ik wilde ook een andere kant van mezelf ontwikkelen. Anderlecht was daar niet zo blij mee; voetbal en studie was destijds nog niet goed mogelijk als combinatie. Ze hebben verschillende keren naar mijn vader gebeld om me over te halen voor het voetbal te kiezen. Die druk van de club... die was er. En die was groot. Maar ik ging studeren. Dat stond vast."
