Beerschot-Wilrijk is bezig aan een fantastisch seizoen. De troepen van Urbain Spaenhoven speelden al twee jaar op rij kampioen en hopen ook volgend seizoen weer een stap richting hun doel te zetten: terugkeren naar het hoogste niveau. VoetbalNieuws maakte een overzicht waarom Beerschot-Wilrijk eigenlijk thuishoort op het hoogste niveau. 1. TRADITIECLUB De ploeg heeft een rijke geschiedenis en al veel watertjes doorzwommen in het verleden. Zo’n traditieclub hoort gewoon bij de grote jongens thuis in België. Zonder faillissement zouden ze daar ook nog altijd gezeten hebben. 2. DE LAGERE KLASSEN ZIJN TE KLEIN Beerschot-Wilrijk heeft nog niet zo vaak een echte match op verplaatsing moeten spelen. De tegenstanders hebben vaak een té klein stadion om ploegen als Beerschot-Wilrijk te ontvangen. De supporters zijn gewoon té talrijk aanwezig. Dit zorgt vaak voor organisatorische problemen. 3. BUDGET TE GROOT Davy De Beule, Kenny Thompson, mogelijk ook nog Hernan Losada, noem maar op. Er spelen heel wat grote namen bij Beerschot-Wilrijk. Namen die andere ploegen uit de reeks niet kunnen betalen. Hier kan Beerschot-Wilrijk uiteraard zelfs niets aan doen, maar het is niet zo eerlijk voor de concurrenten in de reeks. 4. BEERSCHOT-WILRIJK IS HOT ‘Den Beirschot’, het heeft altijd geleefd bij de mensen. Overal waar je gaat of staat wordt er gesproken over hen. Er heeft nog nooit een vierdeklasser, of vorig seizoen zelfs eersteprovincialer, zoveel aandacht gekregen van de mensen en media als afgelopen twee jaar. Dat is geen toeval. 5. DE BELEVING De beleving bij de supporters, spelers en sympathisanten van de club is heerlijk om te zien. Door dik en dun wordt de ploeg gesteund. Ook op verplaatsing zakken ze massaal af en in eigen huis is het bijna steeds uitverkocht. Eén ding is zeker: Beerschot leeft. 6. GEEN ANTWERPSE CLUB OP HOOGSTE NIVEAU Antwerp is al jaren verdwenen uit eerste klasse, maar ook Beerschot-Wilrijk is na het faillissement niet meteen terug. Toch heeft Antwerpen, toch een grote stad in ons land, alles om minstens één club op het hoogste niveau te hebben. Mogelijk speelt er volgend seizoen zelfs geen Antwerpse club in tweede klasse, indien Antwerp z’n licentie niet krijgt. 7. SPOKEN OP HET KIEL Iedereen vond het uniek om te spelen op het Kiel, maar niemand ging er echt graag spelen. Maar al te vaak moesten grote clubs met lege handen huiswaarts keren. In eigen huis kon Beerschot-Wilrijk toch altijd dat tikkeltje meer. Dat gaf ook gewoon leuke wedstrijden op het hoogste niveau. 8. NOSTALGIE Beerschot was vroeger een echte topclub, maar verdween doorheen de jaren wat uit beeld. Na de fusie met Germinal Ekeren kwam er terug wat leven, maar het zou toch mooi zijn het oude Beerschot weer terug te zien. Een topclub uit het Antwerpse. Vraag je grootouders maar eens naar Beerschot en Rik Coppens. Uren luisterplezier gegarandeerd. 9. IEDEREEN WIL OP HET KIEL SPELEN Vraag een speler van tweede klasse, een basisspeler, om naar derde te gaan en hij zegt ‘neen’. Vraag aan een speler uit eerste klasse, die niet veel speelt, of een basisspeler uit tweede om naar Beerschot-Wilrijk te trekken en hij zal er minstens over nadenken. De club heeft een grote naam en ook een grote aanhang. Dat spreekt nog altijd aan. 10. EXTRA BOOST AFGELOPEN JAREN De club had meteen een grote aanhang na de fusie met Wilrijk, maar dat is doorheen de jaren alleen maar gegroeid. Twee titels later heeft iedereen zich volledig achter de ploeg gezet. Iedereen geniet van Beerschot-Wilrijk en elke tegenstander toont veel respect. ATV zond zelfs een wedstrijd uit van Beerschot-Wilrijk dit seizoen, mét groot succes.