Arne Decraene
Voorlopig mag hij zich nog steeds coach van KRC Genk noemen, maar zowat iedereen is het erover eens: Hannes Wolf mag straks zijn koffers pakken in de Luminus Arena. De Duitser wordt op die manier wellicht al de vierde trainer die sneuvelt in dit prille seizoen, na Jess Thorup en Laszlo Bölöni bij AA Gent en Frank Vercauteren in Anderlecht. Wie weet maakt die laatste zo straks wel de cirkel rond. En luidt hij mogelijk de eerste van twee opvallende comebacks in.
De vliegen vallen blijkbaar telkens in paren bij onze topclubs. Na speeldag twee mochten Vercauteren en Thorup reeds beschikken in het Lotto Park en de Ghelamco Arena, nu lijkt de vijfde speelronde koppen te kosten. In het geval van Wolf moet het doek wel nog definitief vallen, Bölöni kreeg zijn verdict dan weer al te horen. In één klap geraakte ook bekend wie hem zou opvolgen bij de Buffalo's. Het is te zeggen: Wim De Decker, jarenlang trouwe T2 van de excentrieke Roemeen, neemt met behulp van Peter Balette zijn taken over. Een unieke kans om zich te tonen aan de top van het Belgisch voetbal, aldus voorzitter Ivan De Witte, al durft niemand voorspellen hoeveel tijd de jonge coach precies krijgt.
TEST VOOR DE DECKER
Of toch. Gezien het gezichtsverlies dat de Gentenaren zopas leden, moet de volgende volwaardige T1 hoe dan ook een voltreffer worden. Zelfs bij een nederlaag vanavond tegen Rapid Wien, het absolute rampscenario voor de vicekampioen en diens Champions League-ambities, zullen De Witte en Michel Louwagie dus behoedzaam zijn om niet opnieuw overhaast te werk te gaan. Pas als de resultaten in de komende weken in dezelfde lijn zouden blijven liggen, bijvoorbeeld met een nieuwe drie op 15, dringt een derde druk op de noodstop zich op. Anders zingt De Decker het allicht zeker tot de winterstop uit.
Of hij ook nadien aan het roer mag blijven staan, valt daarentegen af te wachten. Louter een trainer ad interim durfde De Witte hem dan wel niet noemen, wie tussen de lijnen leest ziet dat De Decker nu vooral een soort testperiode wacht. Eentje waar hij best met grote onderscheiding voor slaagt indien hij ook na nieuwjaar de teugels in handen wil houden, want dan pas komt de gedoodverfde redder van de Buffalo's weer in beeld. Ex-kampioenenmaker Hein Vanhaezebrouck, tegenwoordig als analist aan de slag maar voorbestemd om snel terug langs het veld te staan, lijkt tenslotte kandidaat nummer één.
HEIMWEE NAAR HEIN
Zij het nog niet vandaag, want eerder gaf HVH reeds aan dat hij zich omwille van een medische ingreep ten vroegste begin 2021 opnieuw aan het trainerschap wil wagen. Een buitenlandse ploeg of iets lager aangeschreven ploeg in onze eigen competitie leek dan de bestemming, maar tenzij De Decker er plots in slaagt om AA Gent weer naar de top te loodsen dient zich wie weet wel een rentree door de grote poort in de Ghelamco Arena aan. Hoewel het vorige huwelijk uiteindelijk enigszins in mineur tot een einde kwam, gingen beide partijen toen per slot van rekening nog in goede verstandhouding uit elkaar.
De verdiensten van Vanhaezebrouck zijn dan ook nog lang niet vergeten in Gent, noch door het bestuur of de fans – naar wiens stem dus klaarblijkelijk geluisterd wordt. Net zoals de spelerskern duidelijk een grote invloed heeft op de beslissingen van bovenaf. In de kleedkamer zitten met Sven Kums en Laurent Depoitre – en in mindere mate de overbodige Nana Asare – alvast enkele belangrijke adepten van zijn succesvolle regime bij de Buffalo's. Bovendien is het materiaal prima geschikt voor HVH zijn geliefde 3-5-2 formatie. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig voor een terugkeer naar de glorieperiode van 2015.
WOLF OUT, FRANKY IN?
In de Luminus Arena draaien ze de klok mogelijk zelfs nog wat verder terug. Mocht Wolf daadwerkelijk de deur gewezen worden, zal het immers niet lang duren vooraleer Vercauteren weer ter sprake komt. Hij bezorgde Genk in 2011 de derde landstitel in het clubbestaan, om vervolgens als een dief in de nacht naar Abu Dhabi te verhuizen. Een vertrek dat hem niet bepaald in dank werd afgenomen, maar intussen waait er natuurlijk al even een nieuwe wind in Limburg. Ook de aanhang heeft de nodige tijd gehad om zijn vlucht op de luchthaven van Israël te verwerken. Een hereniging is dus niet ondenkbaar.
Zeker niet omdat de namen die een jaar geleden op het verlanglijstje pronkten om Felice Mazzu op te volgen – met name Bernd Storck, Besnik Hasi en Wouter Vrancken, die het dus moesten afleggen tegen Wolf – nu niet beschikbaar zijn. In de zoektocht naar andere kandidaten zou Dimitri de Condé dan ook wel eens vlug kunnen uitkomen bij Vercauteren, die zijn strepen in de Jupiler Pro League meer dan verdiend heeft en haast garant staat voor succes. Na zijn geslaagde passage bij OH Leuven in 1B, liet hij vorig seizoen tevens in Anderlecht alleszins zien het vak nog lang niet verleerd te zijn. Integendeel.
BEPROEFDE RECEPTEN
Niet iedereen is fan van zijn aanpak, maar resultaten weet Vercauteren wel te boeken. Zo pakte Paars-Wit in de voorbije campagne na zijn terugkeer nog 37 op 60, goed voor een winstpercentage van bijna 62 procent. Geen gemiddelde om de titel te pakken, maar wel in lijn met wat AA Gent, Charleroi en Antwerp over de hele jaargang bij elkaar sprokkelden. Vercauteren weet dus hoe hij een ontspoorde titelpretendent weer ietwat op de rails kan zetten. Indien ze bij Genk een wanhopige poging willen ondernemen om een van de schaarse PO I-tickets beet te krijgen, is hij de geschikte man voor de job.
Tenminste, als Wolf effectief het gelag betaalt voor de teleurstellende vijf op 15. Ondanks de malaise mag hij wat ons betreft namelijk misschien nog net iets langer krediet krijgen, al valt best te begrijpen dat het geduld ook bij het publiek stilaan op geraakt. Wellicht zijn zij dan ook bereid om het verleden te vergeten en staan ze gerust open voor een comeback van Vercauteren, net zoals Vanhaezebrouck in Gent met open armen zou worden verwelkomd. Alles om de scheve situatie van vandaag snel om te buigen tenslotte. Een beproefd recept kan dan wonderen doen. Zelfs al liet het destijds een wrange nasmaak na.
LEES OOK: TRANSFERUURTJE: ‘Club en Anderlecht dumpen, verrassing Benteke’
