Arne Decraene
Arm Anderlecht. Terwijl aartsrivaal Club Brugge haar middenveld naar verluidt hoopt te versterken met een vermeende topper als Joey Veerman, en ook elders de lat hoog blijft leggen, moet Paars-Wit het stellen met een beoogde ruil van Pieter Gerkens voor Omar Govea. Op zich geen slecht idee, al is de Mexicaan van Zulte Waregem bezwaarlijk het type speler dat in het verleden voor zulk een transfer in aanmerking zou komen. Alhoewel.
Net zoals pakweg Bayern München in Duitsland hebben de Brusselaars altijd al duchtig geshopt in de eigen competitie, desnoods soms zelfs bij de concurrentie. Alleen moesten de targets die weggeplukt werden dan wel iets hebben bewezen bij hun vorige club, wat daarom niet betekent dat ze ook in het Lotto Park automatisch een voltreffer waren. We denken dan bijvoorbeeld aan Hernan Losada destijds of recent nog Ryota Morioka, die bij Beerschot en Waasland-Beveren uitblonken alvorens in Anderlecht onder de druk te bezwijken. Eenzelfde status kunnen we Govea, wiens beste periode in ons land bij Moeskroen toch al van drie seizoenen geleden dateert, echter niet eens toedichten.
MAKARENKO-GEHALTE
Zijn eerste passage bij een club met ambitie, Antwerp, werd immers geen succes. Bij Essevee oogt de totale balans gezien zijn wat lagere rol dan weer niet verkeerd, maar ook daar werd iets meer verwacht van de 24-jarige spelmaker. Hoewel Govea bij vlagen wel zijn klasse etaleerde, en sportief directeur Peter Verbeke blijkbaar gelooft in zijn potentieel, kunnen we hem dan ook op z’n best als een lichte upgrade ten opzichte van de minstens even polyvalente Gerkens bestempelen. Die beschikt op de koop toe over de Belgische nationaliteit, al kampt Frank Vercauteren – of is het dan tóch Vincent Kompany die de ploeg opstelt, Kemar Roofe? – in tegenstelling tot een aantal concurrenten nu niet meteen met een tekort aan landgenoten.
Ook vergeleken met de vaak gecontesteerde Peter Zulj is Govea geen aanzienlijke verbetering. De enige troef die we dan ook kunnen bedenken is, net zoals bij Gerkens, dat het kostenplaatje qua loon allicht een pak beter meevalt. Geen onlogische motivatie voor Anderlecht in deze schaarse tijd, al moet Verbeke toch opletten dat hij zijn vingers niet verbrandt aan transfers met een te hoog Yevhen Makarenko-gehalte – om maar een van de vele flops te noemen die bij zijn vorige club níét had getoond tot het kruim van de Jupiler Pro League te behoren. Flaters die niet gesmaakt werden door de kritische aanhang en zo de vorige sportieve verantwoordelijken zuur opbraken, de zeldzame geslaagde aankopen in die categorie ten spijt.
CREATIEVE OPLOSSING
Al moet dat wat Elias Cobbaut en Hendrik Van Crombrugge betreft toch niet worden overdreven. In die eerste zijn geval hengelde destijds bij KV Mechelen tenslotte half België al naar zijn diensten, terwijl die tweede ook als gewaardeerd doelman van Eupen reeds de aandacht van bondscoach Roberto Martinez – én Club Brugge, een transfer die er uiteindelijk nooit kwam – wist te trekken. Zij passen dan ook eerder in de race om potentieel interessante Belgen die hopelijk bovenmatig presteren, zoals bijvoorbeeld Mats Rits in Jan Breydel. Het is precies de reden waarom Anderlecht er drie jaar geleden als de kippen bij was om Gerkens voor anderhalf miljoen over te nemen van STVV. Vandaag wordt zijn waarde opnieuw in die buurt geschat.
1,6 miljoen om precies te zijn, exact even veel als Govea – zij het dus wellicht met een wat zwaarder salaris. Mogelijk mikt Verbeke dus op een creatieve oplossing om in één klap de loonmassa in te dijken, niet aan zijn beperkt budget te knibbelen én met wat geluk op een aanwinst voor de kern te stoten. In die zin houdt de ruil wel steek, maar of Anderlecht ook werkelijk versterkt zou zijn is een ander paar mouwen. Niks mis met een aanvulling in de breedte, maar in de huidige situatie moet Paars-Wit wel zelfs haar goedkoopste targets zorgvuldig afwegen. In welke mate Govea de juiste man is om mee de weg terug naar boven in te zetten, hoezeer hij als voetballende zes ook in Kompany zijn voetbalfilosofie past, blijft dan ook nog maar de vraag.
KOMPANY & CO
Gezien zijn leeftijd zit er wel vast nog wat rek op de Mexicaan, al is Gerkens amper één jaar ouder. Ondanks een aantal goede prestaties in het verleden, lijkt het geloof in de voormalig belofteninternational mede door zijn blessureleed evenwel flink beschadigd. Bovendien loopt zijn verbintenis volgende zomer al af, dus misschien zet Anderlecht liever in op de kans dat Govea zijn oude vorm van in Moeskroen terugvindt. Daar viel nu overigens Frank Boya gratis op te pikken, die echter richting Antwerp trok, terwijl ook aan de Gaverbeek zelf met Abdoulaye Sissako een schijnbaar interessanter alternatief rondloopt. Was hun totale kostplaatje te duur, of zijn het toch vooral te robuuste types en dus geen spek voor de bek van Kompany?
Met alle respect voor de speler-inspirator, maar laten we hopen dat hij in het Lotto Park toch niet langer alles voor het zeggen heeft. Daar kan het clubicoon zich beter nog even focussen op zijn actieve carrière, en terwijl als coach én manager zoveel mogelijk kennis opdoen van Vercauteren en Verbeke. Met verder ook nog voorzitter Wouter Vandenhaute in de sportieve mix zit het in dat compartiment in principe wel snor, terwijl die laatste samen met CEO Karel Van Eetvelt ook op commercieel vlak Anderlecht zo snel mogelijk weer in volle bloei moet doen staan. Toch schieten de Brusselaars jammer genoeg nog steeds heel wat kemels af, en dan hebben we het niet enkel over de klucht met de achterhaalde stadslogo's achterop de shirts.
COMMOTIE OM CENSUUR
Zo was er de afgelopen week veel commotie om de censuur van de oefenpot tegen Charleroi, een vreemde zet die achteraf verdedigd werd als een bewuste keuze georkestreerd vanuit de technische staf. Dat de fans, wiens loyaliteit in de abo-campagne nochtans tot vervelens toe benadrukt wordt, zo na vier maanden zonder voetbal een weerzien met hun helden werd onthouden verloor Paars-Wit daarbij even uit het oog. Ook de rest van de uitleg hield vrij weinig steek, al is het uiteraard moeilijk om een onzinnige beslissing te verklaren. Waarom zou je namelijk in godsnaam met geen woord reppen over een vriendschappelijk duel?
Alle prietpraat over "het seizoen in alle rust voorbereiden" en de transfermarkt ten spijt, ging Anderlecht hier de mist in. En dat beseffen ze blijkbaar ook, want tegen STVV werd toch weer gecommuniceerd – live en van bij de start, dus met het betere resultaat had dat gelukkig weinig te maken. Dat men dan toch op zijn strepen wil staan door te stellen dat de club zich niets aantrekt van alle commotie, is dan ook haast lachwekkend. De feiten bewijzen het tegendeel, zo blijkt eveneens uit de plotse afwezigheid van de slogan 'Mauves un jour, Mauves toujours' na een kleine storm van kritiek. De Brusselaars mogen dan wel claimen hun eigen koers te varen, afgesloten van de buitenwereld zitten ze in Neerpede hoegenaamd niet.
WANKELE WEG
Toch zouden de (online) meningen over een oefenwedstrijd er vanzelfsprekend niet toe mogen doen bij het vormen van "eigen conclusies". Net zoals de uitslag en zelfs het spelpeil in die partijen van ondergeschikt belang is, dus met wat transparantie valt weinig te verliezen. Integendeel: een tegenvaller wordt snel onder de mat geveegd, terwijl elke opsteker dan weer reden tot enthousiasme zou geven. In plaats daarvan koos Anderlecht echter voor een strategie die het imago meer schade berokkende dan een livestream, laat staan een verslagje ooit had kunnen doen.
We stellen vast dat de recordkampioen in haar nieuwe formatie eindelijk op de goede weg is, al werd dat pad zowel op sportief als commercieel gebied wel wankelend ingeslagen en moet de invloed van de nieuwe zwaargewichten nog écht blijken. Vooral op communicatief vlak blijft er echter hoe dan ook bijzonder veel werk aan de winkel. Verbeke weet daarentegen wél hoe laat het is en probeert daarom maar een bescheiden doelwit als Govea te strikken. Wie meegaat in Van Eetvelt zijn titelambities en gelooft dat Anderlecht deze zomer alsnog uit zal pakken, bergt die hoop dus maar beter op. De weg terug naar omhoog is nog uiterst lang. Aan Anderlecht om geen stappen over te willen slaan.
LEES OOK: Code rood bij AA Gent: Baro krabt zich in de haren
