Arne Decraene
We steken niet graag pluimen op onze eigen hoed, maar dit keer was het toch moeilijk om niet even te pronken. Al is huilen eigenlijk beter gepast. In het volle strijdgewoel rond de stopzetting van de Jupiler Pro League waarschuwden we keer op keer op keer op keer – en dan komen we eigenlijk nog links tekort – op de risico's én gevolgen van een voorbarige beslissing. Stilaan blijkt helaas hoe langer hoe meer dat onze voorgevoelens niet ongeoorloofd waren.
Zo werden we tot een drietal weken geleden vooreerst getrakteerd op de voorspelde soap die de concrete uitwerking van de stop met zich meebracht. De felle discussies over Europese tickets, competitieformats, degradatie en promotie en – hoe kan het ook anders – vooral geld swingden vele malen de pan uit, waarbij eigenbelangen consequent de bovenhand namen op de publieke gezondheid die zogezegd voorop stond. Op 2 april dienden de profclubs reeds een motie in om de jaargang af te ronden, pas op 15 mei werd de stekker er effectief uitgetrokken. Onder dwang van de politiek dan nog, of zo lijkt het toch op het eerste zicht. De werkelijkheid schetst echter toch een net iets anders beeld.
CORONALOBBY'S
Samen met Frankrijk en Nederland is België zowat het enige land waar het doek reeds over de competitie viel. In beide buurlanden gaan geluiden op dat die beslissing mogelijk toch net iets te vroeg werd genomen, hoewel de overheid ook daar tussenbeide kwam. Zij het niet zonder het nodige lobbywerk van de clubs, die er net zoals bij ons vooral zélf graag de brui aan gaven. "Wij gaan natuurlijk nooit zeggen dat ze moeten voetballen als ze zelf hebben besloten de competitie te beëindigen. Dan is het klaar. Scheelde ons weer een hoofdpijndossier", vertelde een van de politici bij onze noorderburen tegen Voetbal International.
Voetbal vóór 1 september, wanneer het Nederlandse verbod op sportwedstrijden pas opgeheven wordt, lag dus nooit op tafel. Net zoals de oorspronkelijke deadline van 1 augustus in ons land van meet af aan meer op een overeengekomen consensus dan een opgelegde maatregel leek. Bovendien konden we toen al met z’n allen toch verwachten – of op z'n minst hopen – dat de voorwaarden allicht sneller versoepeld zouden worden. Dat blijkt nu dus ook het geval, want de Nationale Veiligheidsraad zette zopas het licht op groen om er op 1 juli weer aan te beginnen. Ditmaal op aandringen van de tennislobby, zo luidt het. Zucht.
ÉÉN WEDSTRIJDJE
Helaas is een heropstart van de JPL door het onomkeerbare verdict geen optie meer. Toch doet het ons opnieuw de vraag stellen of onze clubs zich niet net iets te gretig gewonnen gaven aan het coronavirus. Toegegeven, in geen enkele andere competitie gaat de bal pas vanaf juli aan het rollen, maar al bij al is het amper een tiental dagen later dan de vooropgestelde datum in de Serie A. Bovendien opperden we nooit dat het volledige seizoen, inclusief play-offs, per se afgewerkt moest worden. Alleen voor die slotspeeldag van de reguliere campagne hadden ze de deur misschien toch best nog eventjes op een kier kunnen laten.
Zinloos om de spelers weer het oefenveld op te sturen voor één wedstrijdje, hoorden we dan vaak, al gaat die bedenking niet helemaal op. Per slot van rekening beginnen de meeste ploegen straks toch alweer aan hun voorbereiding op het volgende seizoen. Voor het merendeel van hen zou die laatste partij van de vorige jaargang dus niet meer zijn dan een veredelde oefenpot tussendoor, die desnoods zelfs midden juli kon plaatsvinden om ruimte te laten voor extra trainingen in aanloop naar dat duel. Zonde dat dit scenario nu niet langer mogelijk is, want denk eens aan alle bekommernissen die we ons anders hadden bespaard.
HEISA VOOR NIKS
Dan kijken we vooral naar de bodem van het klassement, waar Waasland-Beveren terecht tot het uiterste zal gaan om de gedwongen degradatie aan te vechten, al hadden ook de talloze financiële debatten er dan wellicht iets anders uitgezien. Een heleboel heisa was dus niet nodig geweest indien simpelweg die laatste speelronde nog georganiseerd kon worden – waarvoor uiteindelijk nog tijd genoeg was, zo blijkt nu. Alleen weigerden onze Belgische clubs hetzelfde geduld op te brengen als hun Spaanse, Italiaanse of Engelse collega's. Integendeel, vreemd genoeg stond nagenoeg iedereen haast te popelen om het licht uit te doen.
We mogen trouwens hopen dat de promotiefinale tussen Beerschot en OH Leuven dadelijk opschuift naar een vroegere datum, wat beide teams meer tijd zou gunnen om zich voor te bereiden op een seizoen in eerste dan wel tweede klasse. De bekerfinale mag dan weer nog zo lang mogelijk uitgesteld worden, want hoe meer publiek in het stadion hoe beter. Voor de verdeling van het beperkte aantal zitjes tijdens de opstartfase – met eerst slechts 200 toeschouwers, hopelijk snel uitgebreid tot 2.000 en meer – hebben we overigens nog een suggestie voor onze clubs: beloon de trouwste fans door anciënniteit te laten primeren.
PIJNLIJK BESEF
Opvallend is wel dat uitgerekend Mehdi Bayat, enkele weken geleden nog een van de grootste zogenaamde gezondheidspredikers, de tribunes zo snel mogelijk weer wil vullen. Uiteraard kruisen wij mee de vingers, maar de bondsvoorzitter annex Charleroi-preses geeft zo toch andermaal een schijn van hypocrisie af. En laat meteen nog maar eens zien dat vooral de portemonnee telt. We herinneren ons trouwens nog hoe hij op zijn achterste poten stond over de talloze testen die ter beschikking van de sector moesten staan om de heropstart te bevorderen. Nu zullen de spelers alsnog wekelijks worden getest, zónder matchen.
Daarop wordt het, met uitzondering van hopelijk de promotiefinale, nog een maand langer wachten. Het argument dat een hervatting van de actie anders in strijd zou zijn met de wet, naast egoïstische en vooral onsportieve motieven zowat de enige geldige verantwoording van de stop, gaat dus echter wel niet langer op. En was door het gelobby van de clubs sowieso al een halve drogreden. Jammer dus dat de Pro League zich niet net iets geduldiger op durfde stellen, want nu moeten we met z'n allen leven met de gevolgen. En het pijnlijke besef dat zowat overal elders in Europa straks wél gewoon alweer gevoetbald wordt.
LEES OOK: Marc Coucke pakt iedereen in snelheid met grote fusie
