Arne Decraene
De finaleronde van de Jupiler Pro League moet nog beginnen, maar AA Gent-coach Jess Thorup lijkt nu al de handdoek te gooien. Volgens de Deen is het namelijk een zo goed als uitgemaakte zaak dat Club Brugge straks met de landstitel gaat lopen. Een gebrek aan ambitie van het huidige nummer twee in de stand, of gewoon de bittere realiteit? Tijd om op zoek te gaan naar het (on)gelijk van Thorup.
Sinds nieuwjaar werd al veel gezegd en geschreven over het zogenaamde dipje van de competitieleider, maar kijk: na de winterstop diepte Club Brugge de kloof met de concurrentie zowaar uit met nog eens vijf extra punten. Blauw-Zwart staat zo momenteel reeds 15 eenheden los van de Buffalo’s, die als eerste achtervolger nog net Charleroi en Antwerp in hun kielzog houden. Indien die bonus ook na de slotspeeldag gehandhaafd blijft, schrijven Philippe Clement en co alleszins alweer een zoveelste record op hun naam in deze knappe campagne. Nooit eerder was de marge bij ingang van PO I immers zo groot.
VOORBEELD AAN ANDERLECHT
Zelfs in het slechtste geval trekt Club zo straks net als in 2018 met minstens zes punten voorsprong de nacompetitie in, opnieuw een evenaring van het record van Anderlecht in 2010 – het eerste jaar met play-offs. Datzelfde elftal zette met 69 stuks tot dit weekend trouwens ook het hoogste puntentotaal ooit neer, en is dus het enige team dat zich qua dominantie in dit decennium kan meten met de Brugse elf van vandaag. Als de eindronde die de Brusselaars toen afwerkten een indicatie vormt, dreigt Thorup alvast gelijk te krijgen. Vier matchen voor het einde mocht Anderlecht de titel al vieren, nota bene ín Jan Breydel dan nog.
De uiteindelijke marge op vice-kampioen AA Gent? Een waanzinnige 18 (!) punten, al had dat ook te maken met het falen van nummer twee in het reguliere seizoen Club Brugge. Amper 12 punten sprokkelden de Bruggelingen toen bij elkaar, een oogst die twee jaar geleden dan weer wél voldoende bleek om de titel in de wacht te slepen. Ivan Leko zag zijn troepen bezwijken onder de druk, maar uiteindelijk bleken de na halvering zes punten bonus voldoende om de concurrentie af te houden. Die liet het toen dan ook vooral collectief afweten, met uitzondering van Standard dat echter een té grote achterstand moest goedmaken.
(G)ÉÉN UITDAGER
Ook vandaag lijken de Rouches, die zelfs in het meest gunstige scenario straks negen punten minder tellen, op voorhand uitgeteld. Een veeg teken, want in welke mate we op Charleroi of Antwerp kunnen rekenen om de achtervolging in te zetten is eveneens nog maar de vraag. Die laatsten deden het in hun eerste kennismaking met PO I vorig jaar niet verkeerd, maar een gat van op z’n minst acht punten dichten is nog andere koek. Al zou een triomf in de bekerfinale de Great Old mogelijk wel een flinke boost kunnen geven. Charleroi is er dan weer voor de vierde keer in zes pogingen bij, maar wist eerder nooit potten te breken.
Of het nu KV Mechelen, KRC Genk of Anderlecht wordt: de nummer zes volgt op zijn beurt al op minstens 11 punten achterstand. Hoewel wij deze ploegen gerust in staat achten om nog mee te dingen naar een plaats in de top vier, lijkt een gooi naar de oppergaai dus wel érg onwaarschijnlijk. Wat maakt dat alle ogen op AA Gent gericht zijn om Club Brugge het vuur aan de schenen te leggen, iets waar de coach naar eigen zeggen evenwel niet in gelooft. Ergens te begrijpen ook gezien het matige rapport van de Buffalo’s tegen de overige teams uit de top vijf: een schamele negen op 24, weinig hoopgevend dus met het oog op PO I.
TIJD VOOR TERUGVAL?
Wat dat betreft rust de hoop op een spannend slot dus misschien toch op Charleroi, dat met 13 op 24 de beste cijfers voorlegt in die onderlinge ontmoetingen. Samen met, uiteraard, Club Brugge zelf. Tot hiertoe kunnen we dus weinig anders dan Thorup gelijk geven in zijn stelling dat Blauw-Zwart alleen op papier nog geen kampioen is. De statistieken spreken alvast in het voordeel van de huidige competitieleider, die op de laatste speeldag haar luxueuze uitgangspositie wie weet zelfs nog verder kan verstevigen. Toch lijkt het vandaag nog veel te vroeg om al victorie te kraaien op Jan Breydel, zoals Clement maar al te goed beseft.
Om te beginnen blijft het opletten dat er geen twijfel in de eigen rangen sluipt. Club verloor in 2020 dan wel nauwelijks punten, het spelpeil en vooral de efficiëntie voorin liet veel vaker dan voor nieuwjaar toch geregeld te wensen over. De Bruggelingen glipten zo een aantal keren door de mazen van het net, en dan hebben we het niet alleen over de scheidsrechterlijke beslissingen die in hun voordeel uitvielen. Vooral het gebrek aan een echte killer blijft immers een thema waar Clement zich ongetwijfeld zorgen over maakt, net zoals het blessureleed dat plots de kop opsteekt. Een terugval behoort dus altijd tot de mogelijkheden.
HISTORISCHE REMONTES
Eerder verwezen we al naar de Brugse titel in 2018, toen Club met zes punten voorsprong op haar eerste achtervolger aan PO I begon. Standard stond dan al 12 stuks in het krijt, maar strandde uiteindelijk op amper drie punten. Anderlecht zette in 2014 haar welbekende remonte onder Besnik Hasi dan weer in met vijf eenheden achterstand op de Rouches, en had na een 22 op 30 op het eind zelfs nog twee punten overschot. De strafste prestatie gaat echter naar Standard in 2011. De Luikenaars haalden met acht zeges en twee draws zeven punten in op Genk, dat in het beslissende slotduel dankzij Kennedy wel alsnog de titel pakte.
Telkens kwamen die eindsprints van een ploeg die niet als voornaamste uitdager aan de eindronde begon. Wie weet kunnen Charleroi, Antwerp, Standard of zelfs de gelukkige die zich als zesde kwalificeert wel nog voor een verrassing zorgen, maar alle ogen zijn toch vooral op Gent gericht om de kloof te dichten. Ook de Buffalo’s beginnen straks evenwel allicht met acht punten – en mogelijk zelfs nog meer – achter op de leider. Een historisch verschil dat, rekening houdend met het verleden, inderdaad té groot lijkt om nog te dichten. Zeker wanneer de overige titelpretendenten zelf niet in staat lijken om een reeks neer te zetten.
RACEN TOT DE MEET
Alleen een slechte start kan Club eventueel nog enige stress bezorgen. Vermits Blauw-Zwart dit seizoen tot dusver amper één keer verloor, lijkt zelfs dat er echter niet meteen in te zitten. De kans is dan ook groot dat Thorup gelijk krijgt en de kampioen, ondanks de nakende halvering der punten, nu al zo goed als gekend is. Al mogen we er toch op hopen dat ze in de Ghelamco Arena en elders nog alles aan doen om de race alsnog spannend te maken. Tenslotte is de meet nog lang niet in zicht.
LEES OOK: Hayen out, Leko in bij Club: sappige details lekken uit
