DE BESTE VAN BELGIË
Qua resultaten kan Standard een positief rapport voorleggen, al is dat ergens ook wel logisch. Als je geen goede punten haalt tegen Cercle Brugge, KV Oostende, KV Kortrijk en KAS Eupen - waar het 12 op 12 tegen haalde - ben je de weerklank als titelkandidaat niet waardig. Daartussen won Standard ook van seizoensverrassing Moeskroen én tegen Zulte Waregem - toen wel nog in volle opbouw. Enkel op het kunstgrasveld van STVV, waar ze zelf een pak kansen misten, en in de Clasico tegen
Anderlecht gingen de Rouches onderuit. Daarnaast heeft Standard een beter doelpuntensaldo dan alle andere clubs op het hoogste niveau, en werden alle goals gescoord door (negen!) verschillende doelpuntenmakers. Il faut le faire.
De 'inloopperiode' is dus geslaagd, maar het zijn de komende zes wedstrijden die het vervolg van het seizoen grotendeels zullen bepalen. Na de bekerwedstrijd tegen Lommel staan de Rouches tegenstanders van een ander kaliber te wachten: geladen thuiswedstrijden tegen Charleroi en Genk, verplaatsingen naar Arsenal, Antwerp en Frankfurt, om vervolgens af te sluiten op het veld van
Club Brugge. Slik. Toch leven de Rouches met vertrouwen naar dit zesluik en daar zijn verschillende redenen voor.
PREUD'HOMME MAAKT KOMAF MET HET VERLEDEN
Vorig seizoen werd Standard al vanaf het seizoensbegin gebombardeerd tot één van de grote titelfavorieten. Dat was echter nog te vroeg voor Preud'homme: de heropbouw op Sclessin werd te laat ingezet door een gebrek aan tijd en een overtal aan overbodige spelers. Deze zomer kon Preud'homme weer volledig de touwtjes in handen nemen op het vlak van inkomende en uitgaande
transfers. En met succes. Hij kreeg daarbij wel de hulp van makelaar Mogi Bayat, maar dat is een ander verhaal.
Daar Standard vorig seizoen veel te wispelturig speelde - tot grote ergernis van MPH -, is die wisselvalligheid intussen verdwenen. Tenminste toch wat betreft de resultaten. Het spelniveau laat nog vaak te wensen over, maar er wordt nu wel gewonnen van de 'kleinere clubs'. Aan de boorden van de Samber en de Maas lijkt men de mentale klik eindelijk te maken. Al zullen spelers als Mehdi Carcela en Paul-José Mpoku een wisselvallige vorm wellicht nooit uit hun spel krijgen.
WAANZINNIGE SPELERSKERN
Maar waar Standard vorig seizoen nog in grote mate afhankelijk was van de vorm van de dag bij zijn sterkhouders, zijn er nu veel meer alternatieven. Op Sclessin werd tijdens de zomermercato niet gekeken op een versterking meer of minder. Voor het seizoensbegin was het de betrachting om op drie fronten mee te strijden en dus werd de kern in de breedte uitgebouwd. Op die manier zijn er ook voldoende alternatieven om in te grijpen wanneer het even niet loopt.
Door regelmatig te roteren, probeert Preud'homme iedereen gelukkig te houden én kan hij tegelijkertijd zien welk vlees hij in de kuip heeft. Bovendien lijkt die stevige concurrentie de spelers ook op scherp te zetten. Aleksandar Boljevic bijvoorbeeld, kon in in zijn eerste optredens op geen enkel moment bewijzen dat hij een plaats heeft aan de Belgische top. Maar zondag tegen Eupen - en donderdag tegen Lommel - kreeg hij opnieuw zijn kans en de Montenegrijn toonde zich meteen weer de flitsende flankspeler die Waasland-Beveren vorig seizoen samen met Nana Ampomah in 1A hield. Naar zo'n succesverhalen wil Preud'homme toe.
Nog tegen Eupen vierde Zinho Vanheusden zijn grote rentree, en beloonde Preud'homme het jonge vat vol talent meteen met de aanvoerdersband. Wanneer de belofte-international terug zijn topniveau zal vinden, dan zit Standard achterin opnieuw gebeiteld. De defensieve onzekerheid, die met namen in Sint-Trudien punten kostte, is weer verdwenen. Bovendien kon Merveille 'Bope' Bokadi weer doorschuiven naar het middenveld, waar hij veel beter blijkt te spelen. Ook daar is de luxe groot met een ontbolsterde Samuel Bastien, de meer dan degelijke Gojko Cimirot en seizoensrevelatie Selim Amallah. Terwijl de onmisbare geachte Razvan Marin aan het spartelen is bij Ajax, was de luxe op het Luikse middenveld zelden groter.
HET VRAAGTEKEN CARCELA
En da is Standard nog niet volledig op toerental. Want wat als Carcela zijn beste voeten terugvindt? Intrinsiek is hij nochtans veruit de beste Rouche van de hele kern, en misschien bij uitbreiding da ganse
Jupiler Pro League. Toch is hij geen vaste waarde in deze ploeg. MPH liet de Marokkaanse international nog maar drie keer starten dit seizoen, maar hij was wel al goed voor 4 assists. Met mondjesmaat brengen heet dat dan, al wil de Luikse achterban hem liefst élke week aan het werk zien. Mysterieus zoals hij communiceert, gaf Preud'homme nog geen officiële verklaring waarom hij Carcela momenteel nog lijkt te sparen. Mogelijk probeert hij hem op deze manier extra te prikkelen.
Naast Carcela toonden er nog tal van andere spelers als hun grote talent, maar niet op regelmatige basis. Mpoku en Boljevic werden al aangehaald, ook Anthony Limbombe moet het nog van flitsen hebben. Vooraan moet Felipe Avenatti zijn draai nog vinden na weken van blessureleed. Obbi Oulare is nog niet helemaal fit. Ondertussen is Maxime Lestienne wel naar zijn beste vorm toegegroeid, toont Nicolas Gavory zich een grote aanwinst, blijkt Arnaud Bodart een meer dan degelijke doelman en blijft Kostas Laifis één van de betere verdedigers in de competitie. Tel al deze kwaliteit op en er kan maar één conclusie getrokken worden: dit Standard is een grote kanshebber voor de titel. Tenminste als MPH die dekselse, maar typische wisselvalligheid uit de kleedkamer kan houden.