Bizar. Niet Yari Verschaeren maar wél Zakaria Bakkali mocht zondag opdraven in de basiself tegen Cercle Brugge. Ondanks de opgestoken loftrompet van Vincent Kompany richting de 24-jarige, kon Bakkali zich niet onderscheiden en dat is stilaan een wederkerend verhaal geworden. Ooit was hij nog 's lands grootste voetbaltalent, maar vandaag is Bakkali zelfs geen meerwaarde meer bij RSC Anderlecht. 

REAL MADRID OF FC BARCELONA

30 juli 2013. Woorden en superlatieven schoten te kort na de eerste wedstrijd van de amper zeventienjarige Zakaria Bakkali in loondienst van PSV Eindhoven. Het decor was het Philips Stadion in Eindhoven, de inzet was de laatste kwalificatievoorronde van de Champions League. De West-Vlamingen kwamen – zacht uitgedrukt – enkele klassen te kort tegen de Nederlandse topclub. Vooral  Bakkali stal de harten van de PSV-achterban alsook die van de Belgische voetballiefhebber. De toekomstige sterspeler van de Rode Duivels. De ster van Bakkali schoot naar enorme hoogtes en was amper bij te houden, iets wat toen letterlijk als figuurlijk genomen kon worden. 

In datzelfde seizoen lukte Bakkali ook bijvoorbeeld drie doelpunten tegen NEC Nijmegen en stond er destijds geen houden op de flitsende flankaanvaller. In die desbetreffende competitiematch konden de bezoekers uit de provincie Gelderland geen vuist maken tegen de dribbelende Bakkali, en dat was nog maar een understatement. Bakkali lukte tegen NEC zijn eerste hattrick op een leeftijd van 17 jaar en 196 dagen, waarmee hij de jongste speler was uit de Nederlandse Eredivisie die dat kon flikken. “Het was best vreemd om een jongen van 17 jaar zo goed te zien spelen”, verklaarde tegenstander Kevin Conboy na de demonstratie van Bakkali. 



Het nieuwste goudhaantje van PSV Eindhoven zag zijn indrukwekkende prestaties beloond worden met een eerste selectie voor de Rode Duivels, waarmee de toekomst van het Belgische voetbal werd veiliggesteld want Bakkali kon op dat moment ook nog uitkomen voor de Marokkaanse nationale ploeg – een beslissing waar hij misschien binnenkort nog kan op terugkomen. De technische staff van Rode Duivels was uiteraard opgetogen met hun nieuwste Belgische goudklomp en het was maar de vraag waar het plafond van het godenkind zich precies zou bevinden. “Als hij zo doorgaat, komt hij in een wereldberoemde club terecht, ik heb het hier over Real Madrid of FC Barcelona”, vertelde jeugdvriend Yaya Boumediene toen aan La Capitale. Helaas voor Bakkali nam zijn carrière een totaal andere wending nadat hij in 2015 het Philips Stadion achter zich liet. 

VERTROKKEN LANGS DE ACHTERDEUR 

Een jaar lang discussieerden en onderhandelden de beleidsmensen van PSV Eindhoven met de vertrouwenspersonen van Zakaria Bakkali over een nieuwe verbintenis voor het rastalent. Daarbij zouden enkele onderlinge afspraken zouden niet nagekomen zijn, waardoor de sfeer tussen beide kampen uiteindelijk verhit raakte. Bakkali wisselde in die periode meermaals van zaakwaarnemer, maar ook dat bracht geen concrete oplossing in de langdurige en moeilijke contractbesprekingen. De onderhandelingssfeer daalde uiteindeljk tot onder het nulpunt waarna PSV de youngster terugzette naar de B-kern. Het was een degradatie die uiteindelijk het begin van het einde inluidde van Bakkali's carrière in Eindhoven. 



De volgende stap werd geen Real Madrid of FC Barcelona, maar Zakaria Bakkali belandde wél in de Spaanse LaLiga. In het Estadio Mestalla van Valencia CF rolde de naam van Bakkali nog enkele keren van de tribunes, en etaleerde hij bijwijlen zijn grote talenten. Met onder meer een knappe assist tegen FC Barcelona en verschillende fraaie dribbels liet Bakkali nog geregeld van zich spreken, maar bij Valencia werd hij niet meer de superspeler van weleer. Zijn passage in de Sinaasappelstad was niet geslaagd, en ook een uitleenbeurt aan de vergane Spaanse glorie Deportivo La Coruna was geen onverdeeld succes. In 2018 toonde RSC Anderlecht zich uiteindelijk bereid om de tweevoudige Rode Duivel een nieuwe kans te gunnen. Qua carrièreplanning hadden Bakkali en zijn entourage toch wel wat anders voorgesteld. 

EERSTE GEMISTE COMEBACK 

Dit seizoen gaat Zakaria Bakkali zijn derde jaar in bij RSC Anderlecht, maar een échte meerwaarde bleek hij in die lange periode (nog) niet te zijn. Zijn eerste seizoen in het Paars-Witte shirt was vooralsnog zijn beste, en dat is grotendeels te wijten omdat Bakkali in zijn tweede jaargang meer in de lappenmand te vinden was dan op de groene mat: vorig seizoen kwam hij door een knieoperatie pas voor het eerst in actie op speeldag 23. Toenmalig hoofdtrainer Francky Vercauteren gunde de eeuwige belofte een invalbeurt van vijftien minuten tegen Cercle Brugge, maar punten scoorde hij toen allerminst.



Bakkali maakte toen vooral een bedenkelijke indruk door zijn minzame attitude tijdens de warm-up als aanloop voor zijn invalbeurt op Jan Breydel. Bakkali deed toen de wenkbrauwen fronsen door een ongeïnteresseerde indruk te geven, vaak pauzerend met de handen in de zij. Zijn invalbeurt tegen Cercle Brugge was dan ook navenant. Om het woord dramatisch nog niet in de mond te nemen. “Het was lastig omdat ik al zo lang niet meer gespeeld heb, maar na drie of vier wedstrijden verwacht ik dat het beter zal gaan. Het is meer dan een jaar geleden dat ik me nog eens topfit heb gevoeld. Nu heb ik gelukkig niks gevoeld, maar in de loop van het jaar heb ik weleens gedacht dat mijn carrière erop zat”, verklaarde hij na zijn non-match tegen Cercle Brugge in februari 2020.

TWEEDE GEMISTE COMEBACK

Vorig weekend kreeg Zakaria Bakkali een nieuwe herkansing bij RSC Anderlecht. En opnieuw was Cercle Brugge de tegenstander van dienst. Door het ontbreken van middenvelder Michel Vlap werd publiekslieveling Yari Verschaeren nochtans in de basiself verwacht, maar tot ieders verrassing koos Vincent Kompany voor Bakkali in de line-up. Voetbalt ie dan nog? “Zakaria is fenomenaal veranderd”, verklaarde coach Vincent Kompany zijn opmerkelijke keuze, als een volleerde coach die zijn spelers plichtbewust in bescherming neemt wanneer de nood het hoogst is. “Hij heeft zijn plek zelf afgedwongen en ik vond dit een goed verhaal richting de selectie. Als je zo overduidelijk je best doet, word je beloond.” 



Het was alvast een beslissing die op bitter weinig sympathie kon rekenen van de Paars-Witte achterban, die meermaals en luidop de naam van Verschaeren scandeerde. Nee, het was opnieuw niet meteen de comeback van het jaar van Bakkali. Ondanks Kompany's grote lof richting de ondertussen 24-jarige, liet de flankspeler het echter na om dat vertrouwen ten volle terug te betalen aan zijn coach. “Het doet me plezier om terug te zijn”, verklaarde Bakkali na de match tegen Cercle. “Ik heb veel moeite gedaan om hier te raken vandaag, vooral door enkele kilo's af te vallen. Ik heb het gevoel dat mijn tempo langzaam aan zal verbeteren”, citeerde La Capitale. 

KOMPANY GOKT VERKEERD 

Inzet toonde Bakkali dit keer wel tegen Cercle Brugge, maar desondanks blijft hij nog steeds de schim van de Golden Boy die hij ooit was. De vele en langdurige blessures spelen daarin uiteraard een grote rol, en het staat als een paal boven water dat Bakkali nog veel tijd en vertrouwen nodig heeft om zichzelf volledig te rehabiliteren - al lijkt het nu al zeker dat hij nooit meer zijn oorspronkelijke niveau van bij PSV Eindhoven zal bereiken. Ook voor Bakkali zelf moet het enorm frustrerend zijn om telkens gewezen te worden op zijn huidige fysieke en sportieve beperkingen, en daarom niet meer ten volle zijn flitsen en dribbels te kunnen ontplooien. Oké, tegen de Brugse Vereniging wist hij zijn twee dribbels alsnog succesvol af te sluiten, maar dezelfde flair en schwung van zeven jaar geleden bezit hij (vooralsnog) niet meer. 

Het is dan ook niet fair om de prestatie van Bakkali te vergelijken met diens collega op de rechterflank, Jérémy Doku. Beide spelers zijn andere type-voetballers, en Bakkali werkt momenteel volop aan zijn zoveelste comeback als professionele voetballer, terwijl de carrière van Doku momenteel reikt naar ongeziene hoogtes – een beetje volgens het scenario-Bakkali bij PSV Eindhoven destijds. Toch tellen bij Anderlecht uiteindelijk de prestaties en logischerwijze ook de puntenoogst, en als Vincent Kompany de tijd rijp vindt om Bakkali te laten starten, dan mag hij uiteindelijk ook afgerekend worden als eender welke speler van Sporting. Ondanks de grote wil bij Bakkali wist hij zich voetbaltechnisch niet te onderscheiden tijdens zijn eerste speelminuten sinds februari 2020. 



Bakkali wist tegen Cercle bijvoorbeeld amper drie aanvallende acties voor te leggen, terwijl Doku op de rechterkant veel nadrukkelijker aanwezig was met maar liefst zeventien offensieve acties. Zelfs rechtsachter Michael Murillo toonde nog vaker zijn aanvalsdrift met zes aanvallende acties, en linksachter Bogdan Mykhaylichenko sloot de wedstrijd evenredig af zoals Bakkali. Ook op het verdedigende vlak wist Bakkali zich niet in de kijker te spelen met twee defensief georiënteerde acties die ook verbleken bij de tien verdedigende acties van collega Doku. Bakkali ging tevens amper negen pure duels aan, en dat is slechts twee stuks hoger dan Derrick Luckassenn die een zorgeloze avond kende op het vlak van duels tegen de Bruggelingen, en aldus het minste aantal duels moest aangaan. Het is duidelijk dat Bakkali nog veel werk op de plank heeft om een échte meerwaarde te kunnen worden bij Anderlecht. En dat coach Vincent Kompany's gok verkeerd uitpakte. Voorlopig dan toch.