Arne Decraene
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Het is een spreuk die zomaar uit de mond van Roberto Martinez zou kunnen komen, want de bondscoach maakt nu al volop werk van verjonging bij de Rode Duivels. Met succes, want Anderlecht-youngsters Jérémy Doku en Yari Verschaeren konden allebei bekoren tegen IJsland. Toch zijn ze niet overal even opgezet met de Spanjaard zijn strategieën.
We hebben het dan niet over Real Madrid, dat met verbazing akte nam hoe Eden Hazard naar het nationale elftal afzakte om vervolgens geen enkele keer in actie te komen. Noch over de Standard-aanhang, die meent dat hun sterkhouders stelselmatig en doelbewust over het hoofd worden gezien. Neen, de meeste negatieve reacties aan het adres van Martinez kwamen tijdens de voorbije interlandbreak vooral uit het supporterskamp van Club Brugge.
PECHVOGEL MIGNOLET
Het begon natuurlijk allemaal maandag bij de positieve coronatest van Brandon Mechele, waarop ook Blauw-Zwart zelf gebeten reageerde. Alsof dat debacle nog niet genoeg was, volgde daags nadien weer een teleurstelling toen bleek dat Koen Casteels tegen IJsland onder de lat stond. Niet dat de doelman van Wolfsburg zijn eerste cap niet eindelijk verdiende, maar op sociale media vonden veel Brugse fans het opvallend dat Martinez net nu besloot om te roteren tussen de palen. Voor het overige is het tenslotte een publiek geheim dat vaste nummer één Thibaut Courtois, ditmaal afwezig, erop staat om altijd te spelen.
Een wens waar de bondscoach – die vooral de vele zwaargewichten in zijn kern, met behalve Courtois ook onder meer Romelu Lukaku, tevreden wil stemmen – dus duidelijk rekening mee houdt. Alleen kon Simon Mignolet na al die jaren trouwe dienst als doublure, en met het zeldzame vooruitzicht op twee basisplaatsen, blijkbaar niet voor één keer op dezelfde behandeling rekenen. De steunpilaar van Club verdween terug naar de bank, die hij tien minuten na de rust alweer moest verlaten om de onfortuinlijke Casteels af te lossen. Dan toch nog een cap dus, al had Mignolet er dit keer vast veel meer van verwacht.
BANKZITTER VANAKEN
Hetzelfde geldt voor Hans Vanaken, die eveneens een interland mocht toevoegen aan zijn palmares. Toch zorgde het nieuwe invallersstatuut van de tweevoudig Gouden Schoen voor nog veel meer ontsteltenis op Twitter en konsoorten. Niet omdat hij wederom vrede moest nemen met een zitje op de bank, wat ondanks het afhaken van een paar alternatieven reeds ingecalculeerd was, maar wel omdat Verschaeren eerder tussen de lijnen kwam. Zaterdag in Denemarken bleef Vanaken namelijk al 90 minuten aan de kant, terwijl Doku toen zijn debuut mocht vieren. Nu maakte hij pas in de slotfase alsnog zijn opwachting.
Een gebrek aan respect, zo vonden velen, waarbij verwijzingen naar de vermeende invloed van Vincent Kompany natuurlijk nooit veraf waren. De jonkies van Anderlecht zouden dankzij zijn relatie met Martinez immers voorgetrokken worden, en dat ten koste van de Brugse draaischijf. Zulke insinuaties zijn uiteraard een fikse brug te ver, maar feit blijft dat Vanaken ook toen Kompany nog gewoon speler was opvallend weinig aan de bak komt bij de Rode Duivels. De draaischijf van de landskampioen, en winnaar van de laatste vier (!) individuele onderscheidingen in ons land, sprokkelde tot dusver amper vijf optredens bij elkaar.
MOORDENDE CONCURRENTIE
Ter vergelijking: Verschaeren zit nu al slechts één stuk achter, al is er dankzij de twee volledige matchen die Vanaken mocht spelen in de EK-kwalificatiecampagne wel nog een beduidend verschil in het aantal minuten. Toch lijkt het jeugdige duo uit Neerpede stilaan de 28-jarige spelmaker van de aartsrivaal in de pikorde voorbij te steken. Hoewel diens polyvalentie in het systeem van Martinez een waardevolle troef kan zijn, lijkt het dan ook lang niet zo zeker dat hij volgende zomer een EK-ticket zal bemachtigen. Op zich niet zó bijzonder, gezien de moordende concurrentie bij het nummer één op de FIFA-ranking.
In die zin hebben ze dan ook niet alleen bij Blauw-Zwart reden tot klagen. Zo bleven Dennis Praet en Leandro Trossard – die in Denemarken wel mocht debuteren – dinsdag bijvoorbeeld op hun honger zitten, terwijl Leander Dendoncker zelfs in geen van beide duels in actie kwam. Om dan nog te zwijgen van de vele talentvolle spelers die in deze generatie zelfs niet tot de gelukkigen in de selectie behoren. Martinez wacht dus wederom een titanenopdracht om de kern voor het Europees Kampioenschap te herleiden tot 23 namen, waarbij het sowieso weer onmogelijk wordt om iedereen tevreden te stellen.
GESLEPEN MESSEN
Dat ze zich in Brugge toch enigszins op de tenen getrapt voelen, een sentiment dat overigens nog nooit door het bestuur of de spelers in kwestie zélf werd verwoord, valt desalniettemin ergens te begrijpen. De integratie van de volgende generatie ten spijt, een initiatief dat nochtans terecht op veel bijval mag rekenen, krijgt hún publiekslieveling per slot van rekening wel erg weinig kansen voor iemand die al jaren zijn stempel drukt op het Belgisch clubvoetbal. Versta ons niet verkeerd: niemand claimt dat Vanaken de plaats van Kevin De Bruyne, Eden Hazard of Dries Mertens moet innemen. Verschaeren en Doku achter zich houden, zou ondanks hun immense talent daarentegen toch minstens nog eventjes moeten lukken. Afwachten of Martinez er straks hetzelfde over denkt. In Jan Breydel, waar de fans het duidelijk beu zijn dat hun helden bij de nationale ploeg steevast tot bankzitter worden gedegradeerd, slijpen ze alvast de messen.
LEES OOK: Belgisch voetbal in diepe rouw: Glen De Boeck plots overleden
