Voor het eerst in zijn spelerscarrière mag Landry Dimata zich voegen bij de selectie van de Rode Duivels. Bondscoach Roberto Martinez verraste daarmee vriend en vijand maar Dimata stond echter al langer op de lijst van de Spanjaard. Bij Anderlecht vindt de herboren spits terug de weg naar het doel, en op Neerpede wordt alvast gehoopt dat Dimata die positieve lijn kan aanhouden. De signalen zijn alvast veelbelovend.

ANDERLECHT-ARMADA 

Dinsdag maakte bondscoach Roberto Martinez zijn selectie bekend voor het komende tweeluik in de Nations League tegen Denemarken en IJsland. Daarbij had de Spanjaard bijzonder veel ruimte beschikbaar voor de spelers van RSC Anderlecht. Hendrik Van Crombrugge, Elias Cobbaut en Yari Verschaeren maken al langer deel uit van de Belgische équipe, maar voor Jérémy Doku en Landry Dimata wordt het straks hun allereerste kennismaking met de Rode Duivels. 



De Anderlecht-armada neemt dus grote proporties aan in de meest recente selectie van de Rode Duivels. Voor zo'n groot aandeel aan Paars-Witte internationals moeten we alweer terug duiken naar 12 oktober 2010, toen België een spectaculaire 4-4 afwerkte tegen Oostenrijk. Bijna tien jaar geleden maakten Silvio Proto, Olivier Deschacht, Guillaume Gillet, Jonathan Legear en Romelu Lukaku destijds deel uit van de selectie onder toenmalige bondscoach Georges Leekens.



Vooral de eerste oproeping van Landry Dimata zorgde voor heel wat deining bij analisten en fans. De aanvalsleider van RSC Anderlecht startte het nieuwe seizoen wel op een veelbelovende wijze, maar daarvoor speelde Dimata in anderhalf jaar tijd geen énkele officiële wedstrijd. “Dimata heeft een specifiek profiel als diepe spits”, verklaarde Roberto Martinez de keuze voor Dimata “Hij speelde drie keer 90 minuten en trainde alles mee. We hebben hem altijd van kortbij gevolgd. Ook bij Wolfsburg en Oostende. Dit is het juiste moment om hem op te roepen.”

PROFEET LUKAKU

Flashback naar september 2018. “Hij (Dimata, nvdr.) is de man die binnen twee jaar zal overnemen”, voorspelde Romelu Lukaku toen op Proximus Sports. Alsof hij het wist. “Ik heb het altijd gezegd. En wanneer ik iets zeg, meen ik het.” Dimata repliceerde gevat op de woorden van Lukaku. “Hij zegt me dat voortdurend. Hij geeft me nog twee jaar en dan zal ik erbij zijn. Hij gaat me zelfs zijn shirt met nummer 9 geven. Hij zegt dat ik alles heb om het hoogste niveau te bereiken en om mijn carrière in handen te nemen, en dat ik die winnaarsmentaliteit moet behouden.”



In september 2018 verkeerde Dimata in supervorm en was hij bezig aan een heus knalseizoen. Zijn dertien doelpunten ten spijt – en dat in slechts twintig competitiematchen –  kon Dimata die bewuste jaargang 18-19 helaas niet uitspelen. Net na de jaarwisseling van 2019 begonnen de fysieke ongemakken hem parten te spelen en verdween Dimata door deze – nog steeds – mysterieuze knieblessure naar het achterplan. Op dat moment kon bij er bij Anderlecht echt niémand heen om de vlotscorende spits, en ook in de Jupiler Pro League kende hij bijna zijn gelijke niet.

KILLER PUR SANG 

Dimata sloot dat desbetreffende seizoen af met een indrukwekkend hoog gemiddelde van 0,73 doelpunt per wedstrijd, en dat is een frequentie waar Anderlecht vorig seizoen alleen maar kon van dromen. Michel Vlap en Nacer Chadli kwamen toen nog het meest in de buurt Dimata's hoge regelmatigheid, met respectievelijk een gemiddelde van 0,59 en 0,55 doelpunt per 90 speelminuten. Indien Dimata zijn 0,73 doelpunt per wedstrijd van destijds had aangehouden in de voorbije editie van de Jupiler Pro League, dan zou hij de vlotst scorende centrale aanvaller geweest zijn van de competitie. David Okereke (Club Brugge – 0,72), William Togui (KV Mechelen – 0,66), Stipe Perica (Moeskroen – 0,65) en Renaud Emond (Standard – 0,64) vervolledigen de top tien van de voorbije jaargang.



Tijdens zijn eerste seizoen in het Paars-Witte shirt vond Dimata bijna blindelings de weg naar het doel, en hij had ook weinig kansen nodig om effectief tot scoren te komen. Per schot op doel lag de kans op een goal namelijk op 26%, en dat is best wel een hoge omzetratio. Vorig seizoen waren bijvoorbeeld Togui (36%), Perica (35%) en Yohan Boli (Sint Truiden, 30%) nog efficiënter, maar de 26% van Dimata liggen goed in de lijn met andere killers van het voorbije seizoen zoals Dieumerci Mbokani (Antwerp FC, 26%) en Igor de Camargo (KV Mechelen, 25%). 

NU AL TOP IN JUPILER PRO LEAGUE 

Ook in de huidige jaargang van de Jupiler Pro League haalt Landry Dimata vooralsnog hoge gemiddeldes, al moet wel gesteld worden dat hij één van zijn twee treffers lukte vanop de stip. Doelpunten blijven echter doelpunten en Dimata kan voorlopig 0,88 doelpunt per 90 minuten voorleggen, een frequentie die vandaag hoger ligt dan zijn eerste (super)seizoen bij Anderlecht. Uiteraard zal dat gemiddelde, waarmee hij voorlopig de op zeven na vlotst scorende centrale spits is uit de Jupiler Pro League, nog wat afnemen naarmate het seizoen vordert. Of misschien net niet?



Om te komen tot zijn twee gescoorde doelpunten moest Dimata acht keer trappen naar het doel, wat dus neerkomt op een omzetratio van 25%. Op dit moment is die verhouding nog niet érg indrukwekkend, maar als hij dat echter op lange termijn kan aanhouden dan beschikt Anderlecht wel degelijk over een potentiële Gouden Stier. In de pure efficiëntie-lijst van de Belgische competitie scoren Terem Moffi (KV Kortrijk) en Youssouph Badji (Club Brugge) even efficiënt als Dimata, maar doen Yuma Suzuki (STVV), Kaveh Rezaei (Charleroi), Ike Ugbo (Cercle), Guy Mbenza, Nelson Balongo (STVV) en Harlem-Eddy Gnohéré (Moeskroen) voorlopig nog beter.

DE POGINGEN VAN MARTINEZ 

De basis van Landry Dimata's selectie bij de Rode Duivels ligt echter niet volledig bij zijn drie afgewerkte wedstrijden bij Anderlecht dit seizoen. Tijdens het seizoen 18-19 maakte hij weliswaar een enorme impact op de Jupiler Pro League, maar ook voorheen bij KV Oostende kon hij al veertien goals scoren op het hoogste Belgische voetbalniveau – wat hem uiteindelijk een lucratieve transfer opleverde naar VfL Wolfsburg. Naar verluidt stond Dimata al geruime tijd op de uitgebreide lijst van Martinez met 'players to watch'.



In die periode maakte Dimata ook steevast deel uit van de Jonge Duivels, waar hij de topschutter werd in de kwalificatiecampagne voor het EK 2019. Het betreffende Europese Kampioenschap in Italië moest Dimata echter aan zich laten voorbijgaan door zijn veelbesproken blessure aan de knie. Toen al kandideerde Dimata nadrukkelijk voor zijn eerste selectie bij het A-elftal van de Rode Duivels. “Het was frustrerend voor ons omdat we hem al vaak wilden oproepen, maar door blessures ging dat nooit door”, gaf Roberto Martinez nog mee tijdens zijn persconferentie.



Ondanks dat Dimata zich voorlopig nog niet op volledige kruissnelheid bevindt, geniet hij wél al de voorkeur op Michy Batshuayi en Christian Benteke, de twee zorgenkindjes van Martinez die in de voorbije editie van de Premier League hopeloos uit vorm waren. Aan Dimata dus om zijn vast plek in de nationale selectie op te eisen. En wie weet maken we dit seizoen wel de volledige ontbolstering mee van de Anderlecht-spits, want tot op vandaag telt Dimata nog steeds maar 22 lentes. Zijn toppunt heeft hij dus allerminst bereikt en progressiemarge heeft Dimata nog te over.