Arne Decraene
Of de bekerfinale zaterdag nog zal kunnen doorgaan is op dit moment één groot vraagteken, maar zo ja hoeft u niet te schrikken indien Didier Lamkel Zé tussen de lijnen verschijnt. Het woelwater van Antwerp spendeerde het merendeel van de voorbereiding in de B-kern, tot hij nu luttele dagen voor de confrontatie met Club Brugge alsnog werd opgevist. Een godsgeschenk voor Ivan Leko, of toch eentje met een vergiftigd kantje?
Vast staat alleszins dat de Kroaat weinig in de pappen te brokken had bij de beslissing om Lamkel Zé al dan niet te laten aansluiten. Die keuze lag namelijk volledig in handen van voorzitter Paul Gheysens en sportief directeur Luciano D'Onofrio, zo liet de Antwerpse coach recent nog duidelijk verstaan. Nu die knoop alvast werd doorgehakt, komt de blik echter toch vol op hem te staan. De vraag die op ieders lippen brandt, is immers of de 23-jarige aanvaller ook werkelijk aan spelen toe zal komen. Ondanks de invloed van bovenaf een kwestie waarin Leko nog steeds het laatste woord heeft.
PLAATS IN 3-5-2
Veel hangt uiteraard af van de Kameroener zijn fysieke paraatheid, al gaf hij in een paar optredens bij de beloften toch een vrij fitte indruk. Belangrijker lijkt dan in welke mate Lamkel Zé de komende dagen het vertrouwen van Leko kan winnen, te beginnen op tactisch vlak. Onder diens voorganger Laszlo Bölöni opereerde het enfant terrible per slot van rekening haast uitsluitend als flankaanvaller, een rol die in de nieuwe 3-5-2-formatie niet is voorzien. Voor de dribbelkont blijven dan nog maar twee opties over: alleen op de linkerkant, of in steun van Dieumerci Mbokani als schaduwspits/bliksemafleider.
Als wingback lijkt Leko evenwel een iets defensiever type als Simen Jukleröd te verkiezen, zeker tegen een tegenstander van het Brugse formaat. Tenslotte achten we het weinig waarschijnlijk dat Lamkel Zé op minder dan een week tijd de nodige defensieve discipline krijgt aangeleerd om achter Krépin Diatta aan te hollen. Bovendien dreigt Antwerp net terug te moeten vallen op zulk een verdedigende aanpak, want met een uitgedunde kern – precies de reden waarom de uitgespuwde cultfiguur nu weer wordt opgevist – is het wellicht onbegonnen werk om tegen de landskampioen zelf het spel te maken.
FLITSEN & FRATSEN
Reageren vanuit de omschakeling lijkt dan een realistischer strijdplan, waarbij Lamkel Zé voorin enorm van nut kan zijn. Hoewel er met Ivo Rodrigues, Manuel Benson en mogelijk ook Koji Miyoshi in principe voldoende alternatieven voorhanden zijn in de rug van Mbokani, beschikt niemand van dat trio namelijk over dezelfde intrinsieke kwaliteiten als de wispelturige winger. Die liet trouwens eerder al zien dat hij de Blauw-Zwarte defensie pijn kan doen, hoewel hij in zijn laatste ontmoeting met Clinton Mata en co wel compleet aan banden werd gelegd. En dat na enkele uitdagende berichten op sociale media.
Het was slechts een van de vele fratsen in de karrenvracht aan stoten die Lamkel Zé het voorbije seizoen weer uithaalde. Alles samen is het teveel om op te noemen, al steken een paar momenten er toch bovenuit. Te beginnen uiteraard met zijn oerdomme rode kaart tegen AZ, een stommiteit die Antwerp de Europa League kostte. Toen al leek het over en uit, maar na een korte interne schorsing won hij daarna in mum van tijd de Antwerpse harten terug. Een status als publiekslieveling werd snel zijn deel, waarbij ook zijn provocerend gedrag tegenover de fans van Club Brugge en Standard in goede aarde viel.
HERO TO ZERO (EN TERUG?)
Met een lakse houding op winterstage sloeg hij vervolgens echter even vlug opnieuw zijn eigen ruiten in, gevolgd door het beruchte penaltydebacle dat hem een striemend fluitconcert opleverde. Van zero tot hero en weer terug: niemand doet het zoals Lamkel Zé. Vandaag ligt hij dus misschien niet bepaald in de bovenste schuif bij de fanatieke aanhang, die zich sceptisch opstelt tegenover zijn (tijdelijke?) eerherstel, maar met een glansprestatie in de beker tovert hij zich ongetwijfeld in een vingerknip weer tot dé grote man op de Bosuil. Zeker indien het de Great Old dan ook die felbegeerde trofee oplevert.
D'Onofrio en Gheysens kruisen alvast de vingers, en niet louter omdat zij zelf eveneens doodgraag met de beker zouden staan zwaaien. Na eventueel Aurélio Buta vertegenwoordigt Lamkel Zé qua potentieel immers de hoogste marktwaarde in Antwerpen, alleen staat vandaag niemand te trappelen om in de buidel te tasten voor de talentvolle risicopatiënt. Het Koning Boudewijnstadion kan zo wel eens het ideale platform bieden om hem snel nog even in de etalage te plaatsen. En geïnteresseerden die door de extra-sportieve bagage hun twijfels hebben te overtuigen om toch de nodige miljoenen te betalen.
GOK VOOR LEKO
Redenen genoeg dus voor Leko om straks een beroep te doen op het eeuwige enigma, zeker mocht er van hogerhand subtiel wat druk worden uitgeoefend. Al zitten er tevens enkele addertjes onder het gras. Zo hadden we het eerder reeds over de vraag of Lamkel Zé er wel klaar voor is om in de strijd te worden gegooid. Als die gok wordt genomen maar vervolgens verkeerd uitdraait, zal dat de coach vast zuur opbreken. Binnen de spelersgroep zou een basisplaats dan weer sowieso voor ongenoegen zorgen, want hoe moeten pakweg Rodrigues en Benson zich voelen als zij nu op kant worden geschoven?
De geloofwaardigheid van Leko dreigt dan alleszins flink aangetast te worden, terwijl het hem in de publieke opinie bij een nederlaag zónder Lamkel Zé allicht evenmin in dank zou worden afgenomen dat hij een van zijn voornaamste troefkaarten links liet liggen. Kiezen tussen de regen en de drop, zeg maar, en hopen dat het droog blijft. Of het de moeite is om louter voor een rol als invaller deze knieval te maken, valt tenslotte te betwijfelen. Al vormt die gulden middenweg, waarbij de Kameroener alleen wanneer het hoogstnoodzakelijk zou zijn het veld mag betreden, misschien nog wel de beste oplossing.
HOND OF HELD?
Met de beslissing om Lamkel Zé een nieuwe kans te gunnen, verschaffen Gheysens en D'Onofrio hun trainer van wat welgekomen versterking met het oog op de finale. Helaas zetten ze hem zo meteen ook voor een lastig dilemma, want hoe je het ook draait of keert: alleen met een zege zal zijn keuze achteraf gezien de juiste blijken. Het enige wat Leko dus kan doen, is pokeren en hopen dat de kaarten in zijn voordeel worden gedeeld. Lamkel Zé zelf, die laat de commotie en controverse rond zijn persoon wellicht dan weer niet aan zijn hart komen. Hij is het intussen al gewend om in een handomdraai van gebeten hond tot gevierde held – en omgekeerd – te evolueren. Afwachten wat het zaterdag wordt.
LEES OOK: Grote WK-verrassing bij Duivels? “Ik verstop me niet”
