Arne Decraene
Terwijl de concurrentie in Gent en Antwerpen van de daken schreeuwt hoe de kloof met Club Brugge moet worden gedicht, en die woorden met enkele gerichte versterkingen ook reeds kracht bijzette, blijft het bij de landskampioen voorlopig oorverdovend stil. Blauw-Zwart wordt hier en daar gelinkt aan een potentieel target, maar met uitzondering van misschien spits Jordan Kadiri is er nauwelijks sprake van concrete pistes. Rusten ze in Jan Breydel dus iets te veel op hun lauweren, of maakt Club simpelweg gebruik van de unieke zetel waar het zich tijdens deze bijzondere mercato in bevindt?
"Eerst kopen, dan verkopen". Tegen die van Pythagoras valt weinig in te brengen, maar de stelling van Louwagie krijgt in Brugge alvast geen gehoor. Diens collega Vincent Mannaert houdt er duidelijk een andere visie op na, want tot dusver mocht Philippe Clement nog geen nieuwe gezichten verwelkomen in Westkapelle. Op zich geen verrassing, vermits Mannaert in minder extreme mate dan zijn Antwerpse tegenhanger en deadline-expert Luciano D’Onofrio nooit in de vroege uurtjes toeslaat. Zo tekende op dit moment een jaar geleden alleen Odilon Kossounou al present in het gloednieuwe Belfius Basecamp, waar hij later in juli kreeg het gezelschap kreeg van achtereenvolgens Eduard Sobol, Amadou Sagna, David Okereke, Simon Deli en Percy Tau. In augustus volgden Simon Mignolet en Federico Ricca, aan het eind van de mercato kwamen daar nog Mbaye Diagne en Éder Balanta bij.
BLIK OP DE BEKER
Fans die vrezen dat Club geen dossiers klaar heeft om eventuele vertrekkers op te vangen, mogen dus gerust op hun beide oren slapen. Ook vorige zomer werd het zelden geziene transferoffensief, met zowel voltreffers, flops als vraagtekens, namelijk grotendeels pas ingezet wanneer er aan uitgaande zijde wat bewoog. Zo kwam Okereke een week na het afscheid van Wesley Moraes toe, arriveerde Deli al vier dagen na het vertrek van Stefano Denswil en werd Balanta pas een maand na de geforceerde exit van Marvelous Nakamba – en het afspringen van de deal met Victor Wanyama – voorgesteld. Bovendien liggen de kaarten om verschillende redenen nu ook net iets anders dan een jaar geleden.
Om te beginnen werkte Blauw-Zwart toen toe naar de competitiestart eind juli én, belangrijker, de kwalificatie voor de Champions League begin augustus. Nu staat dan al meteen de bekerfinale en dus de verhoopte gooi richting de dubbel op de kalender, waarvoor weliswaar geen nieuwe aanwinsten mogen worden ingezet. De voornaamste prioriteit in Brugge is voorlopig dan ook om Emmanuel Dennis, Krépin Diatta, Clinton Mata en co minstens tot dan aan boord te houden. Wat in principe ook moet lukken, aangezien veel grote competities en daarmee potentiële overnemers nog vol aan de bak zijn. Voor de trip naar Brussel hoeven we op dat vlak dus geen grote aankondigingen te verwachten.
DEADLINE DEALS
Bijgevolg geldt hetzelfde aan ingaande zijde, al blijft Mannaert uiteraard uitkijken naar opportuniteiten links en rechts. Kleppers zitten er echter nog niet meteen aan te komen, wat ook geen goed idee zou zijn zo lang de huidige kanonnen op post blijven. Indien zij dan alsnog een jaar langer aan hun verblijf in Jan Breydel breien, zit Clement immers voor hij het weet met een té groot luxeprobleem opgezadeld. De sterke selectie die reeds aanwezig is gewoon bij elkaar houden, is overigens iets waar Club vast geen neen tegen zou zeggen. Mogelijk zelfs niet in het geval van Dennis, wiens tijd om te gaan in principe nochtans gekomen is. Allicht is hij de enige met wie straks enigszins actief geleurd zal worden.
Ná de bekerfinale welteverstaan, waarna wie weet ook Diatta en zelfs Mata nog vertrekken. Geen reden tot paniek, want dankzij een transfermarkt die – met een korte onderbreking – uitzonderlijk open is tot begin oktober heeft Mannaert in dat scenario nog steeds tijd genoeg om adequate vervangers in huis te halen. Mocht hij dan toch voor een gerenommeerde naam willen gaan, dienen zich op dat moment overigens ongetwijfeld nieuwe buitenkansen aan. Zeker nu het EK met een jaar werd uitgesteld. In de tussentijd kan Club gerust de kat uit de boom kijken en intern, ver weg van de wandelgangen, diverse opties afwegen. Al is vers bloed ook zónder verlies van de sterkhouders natuurlijk altijd welkom.
OPTIES VOOR CLEMENT
Op links mag er nog een aanvallend alternatief voor Sobol bij, tenzij de jonge Maxim De Cuyper vol zijn kans krijgt. Op het middenveld lijkt wat extra concurrentie voor Ruud Vormer, Éder Balanta en Mats Rits in de rug van Hans Vanaken dan weer geen overbodige luxe, en ook achterin is er eventueel nog ruimte voor versterking in de breedte. Geen van allen hoeft evenwel onmiddellijk aanspraak te maken op een basisplaats, net zoals dat bij onder andere Wesley en Diatta niet meteen het geval was. Zo lang de titularissen van vorig seizoen ook straks nog tussen de lijnen lopen, kan Mannaert zich focussen op zijn stokpaardje van jonge en lucratieve ruwe diamanten die rustig in de schaduw kunnen groeien.
In de punt lijkt dat een heel ander verhaal, al is de absolute noodzaak aan een pure goalgetter misschien toch ietwat overdreven. Akkoord, de Brugse spitsen oogden in de voorbije campagne onmondig, maar op papier heeft Clement daar wel voldoende opties voorhanden. Diep voorin beschikt de coach zelfs na het afscheid van Tau en Diagne over Okereke, winteraankoop Michael Krmencik én Loïs Openda, met Kaveh Rezaei die zelfs nog geloosd moet worden en de jonge Youssouph Badji die hopelijk de stap naar de wedstrijdselectie kan zetten. Daarachter zijn er dan Siebe Schrijvers en Charles De Ketelaere, beloftevolle Belgen wiens doorbraak zeker bij die laatste liefst niet te veel geblokkeerd wordt.
BRUGSE BUITENKANS
Dat geldt mogelijk ook nog steeds voor Openda, terwijl Okereke en Krmencik een fikse duit kostten. Samen met Mignolet bevolkt het duo zelfs het podium van duurste Club-aanwinsten aller tijden, tekenend voor de inspanning die het voorbije jaar geleverd werd én reden genoeg om nog wat langer in hen te geloven. Een boodschap die Blauw-Zwart blijkbaar ook begrepen heeft, want in plaats van een peperduur target als Adolfo Gaich lijkt het nu te schakelen naar een goedkoper doelwit zoals Kadiri. Zoals we hierboven al aanhaalden, ligt zulk een type – ondanks de recente investeringen, waarbij dus historisch diep in de buidel werd getast – meer in lijn met het soort aankopen waar Mannaert zijn succes op bouwde.
Goudmijntjes, veelal van Zuid-Amerikaanse of vooral Afrikaanse makelij. Én opvallend vaak opgepikt in Scandinavië of Oost-Europa, waar ze reeds kennis maakten met het leven – en voetbal – in Europa. Hier biedt de financiële impact van de coronacris, hoewel ze in Jan Breydel vanzelfsprekend ook haar sporen achterlaat, een gouden buitenkans voor teams als Club die dankzij het goede werk van de voorbije jaren nu over een reserve beschikken. Ploegen waar het water hoger aan de lippen staat, worden nu namelijk nagenoeg gedwongen om hun interessante spelers deze zomer van de hand te doen. Wat tijdens de onderhandelingen uiteraard een erg handig instrument is om de prijs nog wat te drukken.
PIJLEN VAN MANNAERT
Het ideale moment voor de Bruggelingen om de volgende Wesley's en Diatta's op te pikken dus, die zich dan in alle rust kunnen ontplooien. En hopelijk binnen een aantal jaar, wanneer de markt zich weer hersteld heeft, voor de vertrouwde topbedragen en zo tegen een fikse meerwaarde worden doorverkocht. Andersom hoeft de landskampioen op de koop toe wellicht net iets minder te vrezen voor een exodus van haar steunpilaren, want ook veel teams in het buitenland zijn vast minder gretig om straks met de centen te staan zwieren. Al kan dat wanneer het dan toch eens tot een verkoop komt, zoals in het geval van Dennis bijvoorbeeld, dan weer wel een paar extra miljoentjes op de rekening schelen.
Gent en Antwerp gingen al duchtig aan het shoppen in eigen land, iets waar Club de afgelopen jaren doorgaans voor paste. Alleen een opportuniteit als Rits of beloftevol talent als Schrijvers wekte nog de aandacht, zeker sinds het fiasco met Rezaei. Een soortgelijk offensief als de concurrentie lijkt dus niet op til, tenzij KV Mechelen-goudhaantje Aster Vranckx een optie wordt. De pijlen van Mannaert zullen echter hoe dan ook eerder terug op het buitenland gericht staan, waar hij al vaker raak schoot. Zij het zonder enige haast, want dankzij de luxepositie waar Blauw-Zwart zich in bevindt heeft de algemeen manager nog alle tijd om zijn succesformule toe te passen. De doelwitten zullen alvast zorgvuldiger dan ooit worden uitgekozen.
LEES OOK: 'Frustraties bij Union: grote naam richting uitgang'
