Meester over Eden Hazard in Madrid, DJ bij de Blauw-Zwarte titelviering en zelfs Speler van het Seizoen: Clinton Mata heeft er een dijk van een campagne opzitten bij Club Brugge. Geen wonder dus dat de 27-jarige Angolees – die helaas niet meer voor de Rode Duivels kan uitkomen – op flink wat interesse mag rekenen. Die lokroep klinkt blijkbaar het felst vanuit Duitsland, waar een overstap naar het ambitieuze Hertha Berlijn naar verluidt zelfs al in de maak is. Tijd dus voor Vincent Mannaert om de handen weer uit de mouwen te steken? Wij wikken en wegen de opties van de landskampioen.
Mocht het effectief tot een transfer komen, hebben ze in Jan Breydel alvast een enorm gat te vullen. De laatbloeier, twee jaar geleden na passages bij Eupen, Charleroi en KRC Genk voor de bescheiden som van anderhalf miljoen euro opgepikt, was er nochtans geen directe voltreffer. Eerst moest hij onder het mes, nadien bleken zijn offensieve impulsen net iets te beperkt om alleen de flank af te dweilen in het systeem van Ivan Leko. Gelukkig had die na een nieuwe blessure een meesterzet in petto voor de man die bij zijn vorige werkgevers nog als traditionele rechtsback fungeerde. Op speeldag één van de voorlopig laatste play-offs in ons land schoof Mata immers een rij achteruit als meest rechtse pion in het trio achterin. Tegen AA Gent tekende hij vervolgens zowaar prompt voor de Goal van het Jaar 2019, al sprong toch vooral zijn verdedigend werk in het oog. Een vorm die de defensieve steunpilaar de rest van de PO's zou aanhouden.
OPTIE 1: KANS VOOR KOSSOU
Nieuwe bazen, nieuwe wetten, en dus verhuisde Mata vorige zomer in Philippe Clement zijn achterhoede met vier aanvankelijk terug naar de zijlijn. Zonder door de mand te vallen, werd echter al snel duidelijk dat hij zich zijn vorige positie intussen helemaal eigen had gemaakt. Pas toen Clement na de 'uitmatch' tegen Cercle teruggreep naar de formatie van zijn voorganger, werd het monster dan ook weer écht ontketend. Mata domineerde wekelijks zijn rechtstreekse tegenstanders, maar stond in het najaar wederom even aan de kant. Het grote publiek maakte toen voor de eerste keer kennis met zomeraanwinst Odilon Kossounou.
De piepjonge Ivoriaan liet meteen een goede indruk na en leverde in Parijs zelfs een topprestatie af tegen Kylian Mbappé, al bleek Didier Lamkel Zé enkele dagen later net wat van het goede te veel. Hoewel Club in die periode soms iets conventioneler voor de dag kwam, en Kossonou als zuivere rechtsback dus een minder complexe opdracht kreeg toegespeld, lijkt hij dan ook de logische opvolger voor Mata. Of toch als Clement vast wil houden aan zijn defensie, waar andere opties als Brandon Mechele en Matej Mitrovic liefst in het centrum blijven. Binnen de eigen rangen is een kans voor Kossou dan allicht de beste oplossing.
OPTIE 2: MAGIE VAN MANNAERT
Vermits de jonkie uiteraard nog heel wat te leren heeft, en er in de huidige selectie verder dus vrij weinig alternatieven voorhanden zijn, doet Club er in dat geval wel sowieso goed aan om versterking in huis te halen. In het bovenstaande scenario hoeft dat geen klepper te zijn, al komt er dan wel érg veel druk te staan op Kossounou zijn vooralsnog frêle schouders. Misschien moet Mannaert tijdens de zomermercato dus toch maar op zoek naar een meer doorwinterde kracht, die hoe dan ook best stevig in zijn schoenen staat. Het paar dat die eventuele nieuwkomer te vullen heeft, is per slot van rekening niet van de minste.
Vandaag is het nog te vroeg om met namen te goochelen, zeker gezien het specifieke profiel dat vereist is om Mata zijn rol over te nemen. Wel vragen we ons al af of Club effectief hetzelfde type voor ogen heeft. Aan de overkant vult Simon Deli zijn positie tenslotte beduidend anders in, dus waarom geen rechtsvoetige tegenhanger voor de krachtpatser? Al gaf de snelheid van Mata wel meer balans dan Benoît Poulain, die ook in de opbouw dichter tegen Mitrovic aanleunde, destijds voor Stefano Denswil. Deli is overigens al 28 jaar oud. Kiest Club terug voor ervaring, of laat Mannaert zijn magie toch weer op een jonger target los?
OPTIE 3: BACK TO BACKS
Never change a winning team, luidt een aloude voetbalwijsheid. Toch achten we Clement in staat om het volgend seizoen over een andere boeg te gooien. Zoals gezegd erfde de succescoach de 3-5-2-formatie namelijk van Leko, dus een adept van het systeem kunnen we hem bezwaarlijk noemen. Integendeel: in Genk werd hij kampioen met de klassieke bezetting achterin, waarbij zelfs een sleutelrol was voorzien voor de overlappende backs. Een tactiek die ook in Brugge oorspronkelijk de voorkeur wegdroeg, zo getuigden de komst van linksbacks Eduard Sobol en Federico Ricca. Al werd dat plan dus al snel overboord gegooid.
Wie weet ziet Clement zijn kans straks echter schoon om het recept weer vanonder het stof te halen. In dat geval wordt de opdracht van Mannaert op de mercato al een pak eenvoudiger, want pure rechtsbacks zijn nu eenmaal minder zeldzaam dan een opvolger voor Mata. Bovendien kan Blauw-Zwart haar woorden dan kracht bijzetten door nog meer de kaart van de jeugd te trekken. Tiener Ignace Van Der Brempt mocht in de voorbije campagne alvast reeds proeven van het grote werk, de al wat oudere Thibault Vlietinck lijkt voorin dan weer weinig toekomst te hebben en moet misschien de Thomas Meunier-switch overwegen.
OPTIE 4: MAXIMUM VOOR MATA
Als laatste focussen we ons op de optie die het merendeel van de Brugse fans allicht verkiest: een verlengd verblijf van Mata in Jan Breydel. In tegenstelling tot de gekende goudhaantjes Emmanuel Dennis en Krépin Diatta, die bij vertrek eveneens een sportief verlies betekenen maar wel de jackpot opleveren, zou de veel rijpere sterkhouder de kassa immers net iets minder doen rinkelen. Zelfs als Club het onderste uit de kan weet te slepen en nog een tiental miljoen vangt, staan die inkomsten dan ook niet in verhouding tot zijn eigenlijke waarde op het veld. Pieken en doorverkopen mag doorgaans dan wel de norm zijn in de Jupiler Pro League, sommige steunpilaren houd je toch liever zo lang mogelijk aan boord. Zeker wanneer de ambities onze nationale competitie overstijgen.
De landskampioen heeft dat lesje begrepen en zwaaide de afgelopen maanden met langdurige contracten voor Mechele, Simon Mignolet, Hans Vanaken en Mats Rits. Mogelijk ligt er ook voor Mata, die momenteel vastligt tot medio 2022, reeds een aantrekkelijk nieuw voorstel klaar. Zo niet mag Club er alleszins dringend werk van maken, want veel liever dan miljoenen op de rekening ziet de aanhang de koning van hun jungle zijn gloriejaren in Brugge doorbrengen. Wie weet maakt hij na zijn Blauwe Schoen dan zelfs nog kans op een Gouden exemplaar, een huzarenstukje waar ene Vincent Kompany in 2004 als laatste verdediger in slaagde. Mata belichaamt tenslotte niet alleen de Brugse clubmentaliteit, maar is bovenal onversneden topkwaliteit. Of zoals hij het zelf zou verwoorden: This is quality.
