Arne Decraene
Het zijn tegenwoordig lastige dagen voor Nils Van Brantegem. De licentiemanager zag al zijn harde werk tenietgedaan worden door het BAS, waar tot dusver alle gebuisden hun tweede zit overleefden. Toch moet de zwaarste klus in zijn takenpakket zelfs nog komen, want de arme man doet tevens dienst als kalendermaker. Een ondankbare taak waar hij zo dadelijk weer de eerste hand aan mag gaan leggen. En die hem in het post-coronatijdperk zo mogelijk nog een pak moeilijker wordt gemaakt.
15 mei. Na het nodige uitstel wordt dan ten langen leste een oordeel geveld over de concrete gevolgen van de JPL-stop. Dat betekent in principe dus ook dat over het competitieformat voor de volgende jaargang uitsluitsel volgt. Perfect op schema voor Van Brantegem, die eerder reeds aangaf hopelijk midden mei van start te kunnen gaan met zijn ingewikkelde puzzel. Pas wanneer alle stukjes én het kader waarin ze moeten passen definitief vastliggen, kan hij namelijk weer aan zijn jaarlijkse huzarenstukje beginnen. Na volgende week vrijdag zou het – onder voorbehoud van eventuele rechtszaken – eindelijk zover moeten zijn.
HOE MEER ZIELEN ...
Hoe dan ook belooft het wederom een breinbreker te worden. De Belgische voetbalkalender zit tenslotte sowieso al stampvol, laat staan wanneer het seizoen zich later op gang trekt. Op dit moment wordt immers 8 augustus naar voren geschoven als potentiële richtdatum om er met verse moed weer aan te beginnen, terwijl in diezelfde periode vorige zomer reeds speeldag drie werd afgerond. Op zich geen onoverkomelijke achterstand, ware het niet dat de marge voor onvoorziene omstandigheden zo wel al heel erg klein wordt. Zeker indien de huidige formule met 16 ploegen op het hoogste niveau gewoon overeind blijft.
Bij een terugkeer naar het oude format met 18 teams in eerste klasse, waar vooral Waasland-Beveren, OH Leuven en Beerschot voor ijveren, zien we daarentegen meer mogelijkheden. Zonder play-offs gaat het aantal matchmomenten dan namelijk in één klap met maar liefst zes stuks omlaag: van 40 speeldagen, inclusief PO's, naar slechts 34. Zulk een ingreep zou dus niet alleen Van Brantegem iets meer ademruimte gunnen, maar er tevens voor zorgen dat we begin augustus zonder nog maar één keer te spelen plots al voor zitten op schema. Meer zelfs: speelronde zes stond dit seizoen gepland op ... 1 september.
FINANCIËLE PLAATJE
Waarom vermelden we dit nu? Tot op heden zijn wedstrijden met publiek verboden tot en met eind augustus. Uiteraard bestaat er een reële kans dat de maatregelen nadien verlengd worden, maar vandaag koestert iedereen in de voetballerij hoop dat de tribunes vanaf dan stilaan weer vol kunnen lopen. En dan zeker de clubs zelf, die vanzelfsprekend een gigantisch verlies aan inkomsten lijden telkens de bal zonder aanwezige fans aan het rollen gaat. Die duels blijven bij voorkeur dan ook tot het absolute minimum beperkt. Hoezeer we ook snakken naar het spelletje, in de optiek kan het dus gerust nog wat wachten.
Laten we er echter even van uitgaan dat een paar matchen achter gesloten deuren onvermijdelijk zijn. Stel bijvoorbeeld dat de nieuwe jaargang werkelijk op 8 augustus van start gaat. In dat geval worden al zeker vier duels zonder fans afgehaspeld, gelukkig voor Van Brantegem een even getal. Dat helpt hem immers al wat vooruit in de zoektocht naar een zo eerlijk mogelijk schema, want per slot van rekening zijn lang niet alle thuismatchen evenwaardig. Dan hebben we het niet alleen over het sportieve voordeel dankzij de steun van het eigen volk, maar – hoe kan het ook anders – vooral over het financiële plaatje.
TOPPERS & DERBY'S
De inkomsten die modale clubs opstrijken wanneer een topteam op bezoek komt, vallen namelijk niet te vergelijken met de recettes bij pakweg Eupen tegen STVV. Iets wat Van Brantegem zelf ook begrijpt, want hij gaf al te kennen hier rekening mee te houden. Behalve een eerlijke verdeling van het aantal duels zonder publiek, allicht twee elk dus, zal zo tevens nagestreefd worden om de categorie van tegenstanders in die wedstrijden uit te balanceren. De opzet is dat elke ploeg "slechts één club uit de top vijf treft, al is dat wiskundig niet mogelijk voor alle teams". Minstens één iemand wordt wel weer de dupe dus.
We nemen bovendien aan dat met 'de top vijf' de G5 wordt bedoeld, waarin Antwerp en Charleroi dan plaats ruimen voor Anderlecht en KRC Genk. Dat gezegd zijnde is voor de kleinere clubs de ene klepper de andere niet. Zo speelt Cercle Brugge bijvoorbeeld liever voor lege tribunes tegen AA Gent dan tegen Club. Hetzelfde geldt ook voor onder meer Charleroi tegen Standard en STVV tegen Genk, al is een derby achter gesloten deuren zeker in dat laatste geval misschien net een gepaste straf voor de onregelmatigheden van dit seizoen. Toch is het nog maar de vraag of deze wensen eveneens ingewilligd kunnen worden.
ELKE EURO TELT
Om dan nog te zwijgen van onderlinge confrontaties tussen de topteams, al staan die doorgaans sowieso pas iets later op het programma. Tot slot zijn natuurlijk ook niet alle matchen tussen twee zogenaamde 'kleintjes' van hetzelfde kaliber. We denken dan aan derby's als KV Kortrijk tegen Zulte Waregem of, mocht de stemming van vrijdag in hun voordeel uitdraaien, Beerschot tegen Antwerp. Indien de ene haar 'match van het jaar' verloren ziet gaan terwijl de andere later op het seizoen wél op haar supporters kan rekenen, zullen gevoelens van onrecht al snel de kop opsteken. Al gaat het, nogmaals, vooral om de centen.
De afgelopen weken werd in aanloop naar de JPL-stop naar verluidt al duchtig gelobbyd, zowel tussen de clubs onderling als richting politiek en UEFA, om de eigen visie – lees: belangen – door te drukken. Straks staat ook Van Brantegem zijn telefoon allicht dus roodgloeiend. Niemand wil immers opgezadeld zitten met een ongunstige kalender, waarin een van de meest lucratieve duels alsnog in augustus gepland staat. Wat trouwens ook best te begrijpen valt, zeker nu elke euro meer dan ooit telt. Toch tellen wij nu al af tot de eerste misnoegden van zich laten horen. We zouden niet graag in Van Brantegem zijn schoenen staan.
LEES OOK: 'Stadiondossiers Club en RSCA: verrassende evolutie'
