Club Brugge walste dit seizoen door de Jupiler Pro League en wordt daar vrijdag allicht ook voor beloond met de landstitel. Toch bleven de Blauw-Zwarte fans geregeld nog op hun honger zitten, want voorin werd net iets te vaak met de kansen gemorst. Dringend tijd voor een nieuwe spits dus, al kan Vincent Mannaert de miljoenen net zo goed op zak houden. Komende zomer keert Kaveh Rezaei namelijk terug van een prima uitleenbeurt aan Charleroi. Wordt hij dan tóch nog de aanvalsleider van Jan Breydel?
In het vertrouwde nest van Mambourg, waar de 28-jarige Iraniër drie jaar geleden voor het eerst voet aan grond zette in ons land, vond Rezaei zijn oude vorm alvast in geen tijd terug. Na een sterk debuutseizoen, met 16 doelpunten en zes assists, gevolgd door een vliegende start aan de volgende campagne haalde Club hem daar eind augustus 2018 reeds weg voor maar liefst vijf miljoen. Een toenmalige record- maar helaas ook paniekaankoop, vooral ingegeven door het feit dat Wesley Moraes voor lange tijd geschorst dreigde te worden. De hele farce rond de indicatieve tabel besliste daar uiteindelijk echter anders over.
(GEEN) GELOOF
Samen met knieklachten en een hardnekkige heupblessure, die zelfs aanleiding gaf tot geruchten over een chronisch rugprobleem, hypothekeerde het Rezaei zijn slaagkansen in Brugge. Al zal de mentale druk waar zijn pittig prijskaartje en het nummer 10 op zijn rug voor zorgden evenmin geholpen hebben. Hoe dan ook bleef hij steken op amper één treffer in 13 optredens, een penalty dan nog, en gunde Ivan Leko hem mede door dat blessureleed in totaal slechts 506 minuten. De komst van Philippe Clement bracht evenwel weinig beterschap, want onder de nieuwe coach werd de goalgetter al snel tot vaste tribuneklant gedegradeerd.
Verder dan een invalbeurt van een kwartier tegen LASK kwam hij niet, waarna Charleroi toesloeg. Dat was immers op zoek naar een opvolger van Victor Osimhen, dus waarom niet diens eigen voorganger? De deal klonk aanlokkelijk voor alle partijen en was al vlug beklonken, maar dat Club het geloof in Rezaei nog niet volledig opgaf werd direct duidelijk. Niet alleen bleef Blauw-Zwart een deel van diens loon betalen opdat hij in de onderlinge duels niet inzetbaar zou zijn, van een aankoopoptie voor de Zebra's was geen sprake. Nochtans is zulk een clausule dezer dagen eerder regel dan uitzondering. Toch enigszins opmerkelijk dus.
BETER DAN BRUGGELINGEN
In het Zwarte Land kregen we algauw weer de oude Rezaei te zien. Met 12 doelpunten in 22 optredens bezet hij zelfs de vierde plaats in de ranking van de Gouden Stier, vooral te danken aan een uiterst sterke periode in het voorbije najaar. Van 29 oktober tot 30 november trof de herboren spits namelijk raak in vijf matchen op rij, goed voor zeven goals op een maand tijd. In totaal doet hij zo eentje onder voor Hans Vanaken, de clubtopschutter op Jan Breydel, maar wel drie stuks beter dan de vlotst scorende spits in de Brugse selectie. Dat was de nieuwe recordaanwinst David Okereke, over wie eveneens nog twijfel heerst.
Nochtans was de Nigeriaan van alle aanvallers de enige die nog enigszins in de buurt komt van Rezaei zijn statistieken. Die mikte dit seizoen iets meer dan de helft van zijn pogingen binnen het kader en zag zelfs één kans op vier tegen de touwen belanden. In die laatst categorie is Okereke zijn gelijke, al staat zijn vizier met amper 40% van zijn schoten tussen de palen toch minder goed gemikt. Emmanuel Dennis, Percy Tau, Siebe Schrijvers en zelfs revelatie Charles De Ketelaere scoorden allen minder in beide categorieën. Net zoals Loïs Openda en winteraanwinst Michael Krmencik, die allebei de nul niet van het bord konden vegen.
GOALGETTER GEZOCHT
Behalve Okereke benaderde nog één spits in de Blauw-Zwarte kern de efficiëntie van Rezaei: persona non grata Mbaye Diagne. De targetman trekt straks echter uiteraard de deur achter zich dicht, net zoals dat voor die andere huurling Tau allicht het geval is. Dennis aast dan weer op een toptransfer, terwijl Openda net zoals Jelle Vossen eerder al misschien elders op zoek gaat naar speelminuten. Blijven over voor volgend seizoen: Okereke en Krmencik, aangevuld met schaduwspitsen Schrijvers en De Ketelaere en ruwe diamant Youssouph Badji. Een dunne spoeling dus, met een heleboel namen die nog flink wat te bewijzen hebben.
Versterking lijkt dan ook een noodzaak. In de winter mikte Club nog hoog met de peperdure Adolfo Gaich, om uiteindelijk met Krmencik te kiezen voor een goedkoper alternatief. Nadien werd de focus verlegd naar de nog jongere Manfred Ugalde, een deal die volgens Costa Ricaanse media zelfs zo goed als rond was tot zijn medische testen roet in het eten gooiden. Sindsdien bleef het akelig stil rond de zoektocht naar een speerpunt, meer zelfs: de focus van Mannaert lijkt verschoven te zijn naar een nieuwe linksback (Michal Karbownik) en centrale middenvelder (Matthew Longstaff, Razvan Marin en/of Fausto Vera) als voornaamste targets.
Indien die laatste blijft, beschikt Clement trouwens al over twee gelijkaardige profielen. Die bovendien technisch minder beperkt zijn, zeker als we ons baseren op Rezaei zijn vorige prestaties in een Blauw-Zwart tenue. Op de koop toe vertegenwoordigen zij gezien hun jonge leeftijd een grotere doorverkoopwaarde, waarbij vooral de investering in Okereke absoluut nog moet renderen. Na de recente topverkopen shopt Club nu al in een andere categorie dan toen het twee jaar geleden haar toenmalig record verbrak. De vijf miljoen die het destijds neertelde voor Rezaei, oogt vandaag alleszins een pak minder imposant dan toen.
KANS DANKZIJ CORONA?
Terwijl zijn voormalige ploegmaats alle moeite van de wereld kenden om hun dominantie om te zetten in doelpunten, scoorde Rezaei in Charleroi schijnbaar met de ogen dicht. Daarnaast blijft hij een teamspeler, zo getuigen zijn vier assists andermaal. Na een jaar waarin de goalgetter zich opnieuw bij de beste spitsen in de JPL schaarde, lijkt het dan ook ondenkbaar dat Club hem straks niet in de armen sluit. Een eventueel plan om het ijzer te smeden wanneer het heet is en nu alweer zoveel mogelijk van de 'mislukte' investering terug te verdienen, mag dankzij het coronavirus per slot van rekening wellicht sowieso al de vuilnisbak in.
Rezaei zijn huidige contract loopt nog tot medio 2022. Een andere optie is dus om hem wederom uit te lenen en in januari of volgende zomer, wanneer de coronastorm is gaan liggen en hij hopelijk opnieuw enkele goede maanden achter de rug heeft, te rekenen op een beter bod. Al komt de grens van 30 jaar tegen dan toch al akelig dichtbij. Dan toch maar een nieuwe kans gunnen dus? Aan Rezaei om in dat geval zélf voor eens en voor altijd te bewijzen of hij al dan niet goed genoeg is om het vereiste niveau aan te kunnen.
