KRC Genk en zijn doelmannen: het is al wat geweest dit seizoen. De langdurige blessures van Danny Vukovic en vervolgens Maarten Vandevoordt noopten de Limburgers ertoe om Thomas Didillon te huren van Anderlecht, mét aankoopoptie. Verder ligt Gaëtan Coucke ook nog steeds onder contract in Limburg, en keert Nordin Jackers straks allicht terug van zijn uitleenbeurt aan Waasland-Beveren. De hiërarchie onder de lat voor de toekomst is dus énorm onduidelijk. Wij deden een poging om wat orde te scheppen.
DANNY VUKOVIC (34)
Danny Vukovic vervulde vorig jaar een cruciale rol in de Genkse titelcampagne. De 34-jarige Australiër had toen niet zóveel werk te verrichten, maar was wél een betrouwbaar slot op de deur. Logischerwijs startte het ervaren sluitstuk ook nu als de onbetwiste nummer één, met de beloftevolle Coucke en Vandevoordt als doublures. Tot Vukovic eind juli tijdens een krachtoefening in de fitness al zijn achillespees scheurde, wat meteen het einde van zijn seizoen betekende. En misschien ook van zijn periode in de Luminus Arena.
Intussen werd de pikorde tussen de palen daar immers flink overhoop gegooid. Zijn plaats terug innemen wordt dus alvast moeilijk, zeker omdat het nog maar de vraag is of de ervaren rot zijn vroege niveau weer zal halen. De voorbeeldprof kan zelfs als back-up wel nog van grote waarde voor de jonkies tot zijn contract in 2021 afloopt, maar als hij op zijn oude dag zeker titularis wil blijven is een vertrek dus niet uitgesloten. Per slot van rekening is Genk het aan haar clubfilosofie haast verplicht om de kaart van de jeugd te trekken.
GAËTAN COUCKE (21)
Dat deden de Limburgers vorige zomer ook, want in plaats van een vervanger voor Vukovic in huis te halen kreeg Gaëtan Coucke (21) zijn kans. En dat met een eerste Champions League-deelname sinds 2011 in het vooruitzicht, waarmee het geloof van de clubleiding in de eigen jeugd nogmaals kracht werd bijgezet. De krullenbol had voordien namelijk alleen nog maar ervaring in 1B bij Lommel achter de kiezen, maar toch kreeg hij meteen vol het vertrouwen. De jonge doelman bedankte daarvoor met een veelbelovende start.
Eind november kreeg zijn geloof in eigen kunnen echter een stevige knauw met twee flaters in amper vier dagen tijd. Eerst ging hij in de fout op het kampioenenbal tegen Salzburg, daarna in de geladen derby tegen STVV. Kersvers coach Hannes Wolf besloot zijn keeper dan ook al snel uit de wind te zetten door een nóg jeugdiger exemplaar tussen de palen te zetten. Uiteindelijk klokte Coucke wel nog af op 53 reddingen op 81 doelpogingen, al bij al een vrij degelijk savepercentage van 65 procent. Toch kan het een flink pak beter.
MAARTEN VANDEVOORDT (18)
Zo legt Maarten Vandevoordt, de man die Coucke kwam aflossen, met 77 procent nog heel wat fraaiere cijfers voor. De ‘nieuwe Thibaut Courtois’ maakte in september onder Felice Mazzu al op 17-jarige leeftijd zijn debuut in de Croky Cup tegen Ronse, maar op zijn vuurdoop in de Jupiler Pro League was het nadien nog een tweetal maanden wachten. Na de blunders van Coucke zette ook Wolf hem begin december voor het eerst onder de lat in de bekeruitschakeling tegen Antwerp, waar Vandevoordt een goede indruk naliet.
Ook tegen Cercle Brugge toonde hij zijn koelbloedigheid, présence en goede voetjes, maar in Napoli ging het na een paar minuten al volledig verkeerd. Toch behield het toptalent het vertrouwen, want intern heerst geen enkele twijfel over zijn kwaliteiten. Terecht ook, want de prestaties van Vandevoordt mochten er voor het overige best wel wezen. Helaas was zijn heerschappij als nummer één maar van korte duur, want net zoals Vukovic liep hij op training een blessure op die een streep trok door de rest van zijn seizoen.
THOMAS DIDILLON (24)
Na die schouderoperatie zat Genk in de problemen. De Limburgers wilden in de laatste rechte lijn richting play-offs nog alles uit de kast halen om zich bij de top zes te scharen, maar het geloof in Coucke was net iets te beschadigd om zijn kaart weer te trekken. Daarom kwam in januari Thomas Didillon de rangen nog versterken. Genk betaalde ruwweg een half miljoen om de 24-jarige Fransman voor de rest van het seizoen te huren van Anderlecht, waar hij sinds de komst van Hendrik Van Crombrugge op kant was geschoven.
Na al dat bankzitten was Didillon uiteraard gelukkig om weer op het veld te staan en gebeten om zich te tonen. Dat deed hij ook, want ondanks acht tegengoals in zes wedstrijden verrichte hij ook 17 reddingen. Een saveratio van 68 procent die iets hoger ligt dan Coucke, maar wel heel wat minder is dan Vandevoordt. Dimitri de Condé staat nu dus voor het dilemma of hij de aankoopoptie van 1,65 miljoen op Didillon al dan niet zal lichten. De kans lijkt vrij groot van wel, al wil dat nog niet zeggen dat hij ook effectief in Genk blijft.
DE HIËRARCHIE
Vukovic, Coucke en Vandevoordt liggen volgend seizoen om te beginnen allen nog onder contract in de Luminus Arena. Daarnaast keert ook Nordin Jackers (22) terug van zijn uitleenbeurt, wat het aantal doelmannen reeds met zekerheid op vier stuks brengt. Al lijkt die laatste wel nog maar weinig toekomst te hebben bij zijn opleidingsclub, waar de jongere kinderen van het huis hem voorbijgestreefd zijn. En ook Vukovic het vuur aan de schenen leggen wat zijn verder verblijf in Genk betreft, tenzij hij weer titularis wordt natuurlijk.
Op de bank lijkt Coucke echter een handigere optie te zijn dan de Aussie, vooral omwille van de vereisten rond het aantal Belgen op het wedstrijdblad. Coucke kan ook uitgeleend worden, maar is net als Jackers wel bijna einde contract. De kans dat Genk beiden laat gaan, en Vandevoordt zo de enige overgebleven landgenoot wordt tussen de palen, lijkt dus gering. Al hangt toch veel af van de nabije toekomstplannen die Genk heeft met het toptalent. Én het lot van Didillon, die niet zal blijven om op de bank te gaan zitten.
VANDEVOORDT VS ERVARING
De moeilijkste keuze voor Wolf lijkt er dus toch eentje tussen Vandevoordt en Didillon te worden, puur kwalitatief gezien de twee beste sluitstukken. Conform met de jeugdfilosofie moet die eerste ooit wel eens voluit zijn kans krijgen, maar een jaartje extra rijpen in de schaduw ziet hij allicht nog wel zitten. Alhoewel: indien Vandevoordt zich werkelijk spiegelt aan Courtois, wil hij misschien geen tweede viool meer spelen. Mocht hij daar wel mee instemmen, lijkt Didillon vandaag alvast een betere tussenoplossing dan Vukovic.
Zijn aankoopoptie zouden wij alvast hoe dan ook lichten, want anders is de eerdere uitgave om hem te huren verspild geld. Bovendien wordt Didillon zijn marktwaarde nog steeds op bijna drie miljoen geschat, dus een lucratieve doorverkoop behoort eveneens tot de mogelijkheden. Waarbij ofwel Vandevoordt dan volop zijn kans krijgt, ofwel Vukovic alsnog opnieuw zijn leermeester wordt. Een keuze tussen jeugd en ervaring dus, maar één ding staat vast: in de hiërarchie op de iets langere termijn, is er slechts één echte nummer één in Genk. En die luistert toch naar de naam Maarten Vandevoordt.
