Arne Decraene
De kogel is – zo goed als – door de kerk. Hoewel de UEFA nog alle ruimte overliet om de Jupiler Pro League na de coronastop weer te hervatten, besloten de profclubs in België er nu al een streep door te trekken. Een verdict waar ook de spelers zich in kunnen vinden, zo vernamen we eerder vandaag, al verleenden zij zo wel hun medewerking aan een mogelijk overhaaste beslissing. Die bovendien ook nog eens als een boemerang in hun gezicht terug kan keren.
Eerst de feiten nog eens op een rijtje. Club Brugge wordt vroegtijdig uitgeroepen tot landskampioen, gezien de riante voorsprong van Blauw-Zwart een niet meer dan logisch gevolg van de richting die nu wordt uitgeslagen. De strijd om de Europese tickets beloofde wél nog spannend te worden, al kunnen AA Gent, Charleroi en Standard zich vast vinden in de huidige verdeling. Antwerp hoopt haar plaatsje dan weer nog op te kunnen waarderen via de bekerfinale, iets waarover een werkgroep duidelijkheid moet brengen. Net zoals over het al dan niet afwerken van de terugwedstrijd in de promotiefinale.
SOLIDE SOLIDARITEIT?
Hier wringt het schoentje al meteen een eerste keer. Anderlecht en KRC Genk, benadeelde partijen in de oplossing die nu op tafel ligt, waren al bij al nog vrij snel bereid om te plooien en mee te stappen in het verhaal. Voorlopig doen ook Waasland-Beveren, Beerschot en OH Leuven dat nog, al gaan zij er dan wel ongetwijfeld allen vanuit volgend jaar op het hoogste niveau aan te mogen treden. Een plan dat, afhankelijk van wat de werkgroep met onder meer Peter Croonen en Michel Louwagie het meest geschikt acht, nog in duigen kan vallen. Het genoemde tweetal is alvast voorstander van de play-offs.
Indien dat systeem in stand wordt gehouden, trekken twee van die drie laatste teams aan het kortste eind. 1A blijft dan een competitie met 16 ploegen, waarin Beerschot óf OH Leuven de plaats van zakker Waasland-Beveren inneemt – hoewel ze zich op de Freethiel mathematisch nog konden redden. Wij houden ons hart nu dan ook al vast voor het gekibbel dat zal volgen wanneer hier uitsluitsel over komt, om dan nog maar te zwijgen over de onvermijdelijke licentieprocedures. Vandaag kozen onze clubs eindelijk voor solidariteit, maar de vraag is toch hoe lang dat stand zal houden onder druk van het eigenbelang.
NOG STEEDS VEEL VRAGEN
Het blijft per slot van rekening opmerkelijk dat, zelfs wanneer zowat iedereen aan hetzelfde zeil trekt, een échte beslissing nemen te moeilijk lijkt. Het merendeel van de Pro League stond te popelen om de boeken dicht te doen, maar een antwoord op de meest penibele vragen werd wel niet geformuleerd. Vreemd dus dat de Belgische competitie, die voor het overige bezwaarlijk een voorloper kan worden genoemd en zich in andere kwesties maar al te graag achter de regels van overheid en UEFA verstopt, hier plots zo snel tot zulk een drastische maatregel overgaat. Zonder alle aspecten ervan op te klaren.
Hoewel de volksgezondheid uiteraard primeert en de duidelijkheid over wat te komen staat voor veel clubs deugd zal doen, neigt het dan ook nog steeds naar een overhaaste beslissing. Ingegeven door, laat ons wel wezen, economische motieven. Al kunnen de teams zichzelf wat dat betreft wel nog in de voet schieten indien de claim van de tv-rechtenhouders alsnog gegrond blijkt. Ook over onvermijdelijke compensaties naar de abonnees toe werd hopelijk al nagedacht. Vanuit de Pro League werden alvast geen richtlijnen gegeven, bij de meeste ploegen is het dan ook nog altijd wachten op communicatie.
SALARISSEN IN HET VIZIER
Als zulk een meerderheid het voorstel om er de brui aan te geven genegen is, beseffen ook wij echter dat hier weinig tegenin te brengen valt. Zeker omdat blijkbaar ook heel wat spelers er de voorkeur aan gaven. Opnieuw stellen we ons echter de vraag of zij alle gevolgen wel goed overdacht hebben. Vermits het vermijden van een financiële crisis centraal stond bij het besluit om de competitie op te schorten, komen voortaan tenslotte vooral hun salarissen in het vizier. Nu clubs met zekerheid weten dat ze hen de volgende maanden niet nodig hebben, klinkt technische werkloosheid immers eens zo aanlokkelijk.
Hier gaf de Pro League wél al advies om de sociale zekerheid niet te belasten, zeker omdat de politiek de belastingvoordelen voor profvoetballers al langer aan wil pakken. Door de riant betaalde spelers tijdens de crisis ten laste van de overheid te plaatsen, komt die gunstige regeling voor de clubs namelijk nog meer onder vuur te staan. Toch besliste onder andere Waasland-Beveren reeds de stap te zetten, terwijl ook Anderlecht zonder de geste van Vincent Kompany en co in de problemen dreigde te komen. We durven er dan ook geld op te verwedden dat in de komende weken nóg teams in financiële nood zullen volgen.
PANIEKREACTIE(S)
Anderen werken naar verluidt een regeling rond loonsvermindering uit, waarmee dus opnieuw in de zakken van de spelers wordt gezeten. Een beter alternatief dan technisch werkloos thuiszitten, al blijft het de vraag hoeveel ploegen hiertoe hadden durven overgaan indien er nog uitzicht op een hervatting van de actie was geweest. Zelfs vandaag zijn we er niet helemaal van overtuigd dat bijvoorbeeld Anderlecht de maatregel werkelijk had durven invoeren, want per slot van rekening is de PR-schade in dat geval niet te overzien. Niet alleen naar de samenleving toe, maar ook voor potentiële aanwinsten in de toekomst.
Wat de heren voetballers betreft kunnen we in zekere zin dan ook spreken van een licht overdreven paniekreactie, ingegeven door de twijfels over hun nabije toekomst. Iets wat trouwens ook voor het merendeel van de clubs opgaat. Bart Verhaeghe kan alvast niet met de vinger gewezen worden dat hij zijn stiekeme plannetje heeft doorgedrukt, want het format met 18 tot 20 ploegen waar de Club Brugge-preses voorstander van is kwam er voorlopig niet door. Marc Coucke, zijn tegenhanger bij Anderlecht die liever nog wou voetballen, beet eveneens in het zand. De meerderheid heeft duidelijk gesproken.
LOGISCH DOCH OVERHAAST
Wat dat betreft is de conclusie die vandaag uit de bus kwam vallen niet meer dan logisch. Indien 19 van de 24 profclubs aangeven de wapens liever definitief neer te leggen, heeft het immers weinig zin om te blijven opperen voor een nieuw startschot. Wie weet zet het coronavirus de komende maand zelfs nog andere landen aan om ons voorbeeld te volgen. Wanneer de crisis straks hopelijk toch voldoende ingedijkt is om de bal elders weer aan het rollen te laten gaan, kijken we met z'n allen echter ongetwijfeld terug op dit moment. En komen we allicht tot de consensus dat de JPL, waar beslissingen anders zó lang aanslepen, hier misschien net iets te overhaast te werk ging.
LEES OOK: ‘Yannick Ferrera pakt uit met opvallende nieuwe uitdaging'
