Arne Decraene
Zijn debuut als manager werd geen succes, maar de dubbele functie van Vincent Kompany als speler-inspirator van Anderlecht werpt eindelijk haar vruchten af. De iconische leider overtuigde eerst zijn troepen om een deel van hun salaris in te leveren, en lijkt nu vervolgens voor zij die zich niet langer kunnen vinden in de deal eigenhandig bij te zullen passen. Hoe dan ook een knappe geste die getuigt van een groot hart voor de club, al is er misschien toch een beetje sprake van een dubbele agenda.
Nu ja, dubbele agenda. Laat ons zeggen dat de korte lijnen die Vince the Prince ook met de nieuwe beleidsmakers in het Lotto Park onderhoudt in deze crisis handig van pas komen, zelfs al werden die voor het ontslag van Pär Zetterberg blijkbaar eventjes doorknipt. Vandaag kunnen Marc Coucke, Karel Van Eetvelt en de rest van de Brusselse zwaargewichten Kompany zijn spreidstand tussen kleed –en bestuurskamer evenwel maar al te goed gebruiken. De verdediger staat tussen de spelers en treedt, zeker wat de jongeren betreft, naar voren als spreekbuis van de selectie, maar heeft natuurlijk ook nog andere belangen te verdedigen. Met name die van Paars-Wit in het algemeen.
MESSI VAN ANDERLECHT
Niet omdat hij zelf (al) aandelen bezit in het bedrijf Anderlecht, dat gezien de financiële wanorde die er sowieso al heerste nu dreigt te kraken onder de coronastop. Al blijft de verwachting wel dat Kompany ooit nog een hogere functie in de hoofdstad zal bekleden. De 89-voudige Rode Duivel ademt immers Anderlecht en is dan ook ongetwijfeld bekommerd om de toekomst van zijn thuis, dus dat clubliefde hier een grote rol speelt staat absoluut buiten kijf. Zelf loon afstaan is één ding, maar ook nog eens opdraaien voor de kosten van een ander? Zelfs Lionel Messi zien we in Barcelona nog niet zó ver gaan.
De Argentijn was in Camp Nou wel net zo instrumenteel om zijn ploegmaats tot beweging aan te zetten als Kompany hier. Hoewel hij geen dubbele pet draagt, is de invloed van Messi op het Catalaanse beleid dan ook minstens even groot. Net zoals zijn winnaarsmentaliteit overigens, want de superster laat er geen misverstand over bestaan vooral om het sportieve aspect te geven. Winnen en prijzen in de kast zetten dus, als het kan liefst de Champions League. Het is een van de voornaamste redenen waarom hij zo aandringt op de terugkeer van maatje Neymar, zelfs na de crisis vast een prijzige onderneming.
PASSANTEN & HUURLINGEN
Op die manier komen we opnieuw bij de financiële inspanningen die Kompany vandaag bereid is te doen. De speler-inspirator bleef naar de buitenwereld toe altijd met zijn pantser van zelfzekerheid schermen, maar inwendig knaagt het ongetwijfeld dat zijn comeback naar Anderlecht gepaard ging met de slechtste campagne in de recente geschiedenis. Hoewel in de beruchte Open Brief gemikt werd op 2022, moet het volgend seizoen dus een flink pak beter. Een doelstelling die voor Kompany dermate belangrijk is dat hij er vergaande toegevingen voor wil doen, zoals eerder al zijn eigen macht inperken.
Nu staat het clubicoon er dus zelfs voor open om, ten dienste van het grotere goed, in zijn eigen zakken te tasten. Nogmaals: een erg nobele geste, al dient wel opgemerkt dat hij een waanzinnig maandsalaris van een half miljoen opstrijkt. Zes miljoen per jaar dus, het dubbele van andere grootverdieners als Samir Nasri, Nacer Chadli en Adrien Trebel. Tijdelijke passanten die, net zoals de vele huurlingen, er weinig baat bij hebben om Anderlecht een economisch hart onder de riem te steken. En allicht dus tot de groep behoren die niet akkoord zijn met een aantal voorwaarden van de voorgestelde besparingen.
BLOEDRODE BOEKHOUDING
In tegenstelling tot Kompany zelf, die volgend jaar mee wil doen voor de prijzen maar vast beseft dat Paars-Wit dan op zoek moet naar versterking. Aangezien het budget sowieso al beperkt was, komt de huidige crisis dan ook uiterst ongelegen in het Lotto Park. Indien de Brusselaars en bij uitbreiding Kompany zelf nieuw gezichtsverlies willen vermijden, zit er dus niks anders op dan op zoveel mogelijk manieren geld bij elkaar te sprokkelen. Besparen op de spelerslonen, met voorsprong de grootste kost, is dan de snelste weg. Tenslotte kan op amper een maand tijd al bijna drie miljoen opzij worden gezet.
Om dan nog maar te zwijgen van het rampscenario waarin Anderlecht zelfs helemaal kopje onder zou gaan, want de bloedrode boekhouding wordt er momenteel natuurlijk niet beter op. De recordkampioen sleepte recent wel haar licentie in de wacht en lijkt haar zaakjes dus nog op orde te hebben, al stelden maar liefst drie clubs die toekenning reeds aan de kaak. Een verzet dat meer te maken heeft met de ambigue rollen van Coucke en Wouter Vandenhaute bij KV Oostende en Let's Play, al nam Van Eetvelt het woord 'failliet' toch al in de mond. Toch maar opletten indien de huidige crisis te lang blijft aanhouden dus.
RESPECT VOOR DE REST
Niet voor het eerst dit seizoen wordt daarom de hulp van Kompany, die al vaak de fans moest bedaren, als reddende engel ingeroepen. Die bewijst andermaal zijn immens hart voor Paars-Wit, al is het met zijn functie en salaris indachtig nu ook weer niet zó bijzonder dat hij het voortouw neemt. Of anders gezegd: de rest van de spelers mag niet té hard verweten worden minder solidariteit aan de dag te leggen. Per slot van rekening zijn zij (terecht) in de eerste plaats bekommerd om hun eigen bedrijf, met name zichzelf. In tegenstelling tot Kompany, die veel meer betrokken is bij het RSCA-instituut op zich.
Laat er geen misverstand over bestaan: ook wij hebben ontzag de speler-inspirator zijn initiatief. Net zoals voor de toegevingen die voor zijn maats op het programma stonden. Nu kunnen we wel opperen dat de heren voetballers er op die manier beter vanaf komen dan wanneer ze, net als Frank Vercauteren en zijn staf, technisch werkloos zouden worden. Al betwijfelen we dat Anderlecht het aan zou durven om als eerste Belgische topclub dergelijke stappen te ondernemen. Niet alleen omwille van de slechte PR, maar ook omdat de juridische gevolgen rond het statuut van die spelers nog onduidelijk is.
LIEFDEVOLLE SPREIDSTAND
Over Kompany zijn precieze rol in het Lotto Park hing de voorbije maanden altijd een waas van onzekerheid, maar vandaag komen zijn inspirerende kwaliteiten meer dan ooit uit de verf. Dat hij ter bescherming van de club zelfs in de bres springt voor de spelers die niet meestappen in het verhaal – en allicht dus al uit mogen kijken naar een andere werkgever – getuigt dan weer van zijn grote sociale betrokkenheid en liefde voor Anderlecht. Zij het dus wel met een tikkeltje eigenbelang, want ook de spreidstand tussen kleed –en bestuurskamer duikt nu weer stevig op. Kompany heeft er alle baat bij om uit te kijken voor zijn club, of toch als hij zijn project daar ooit nog wil doen slagen. Als we de Rode Duivel een beetje mogen pretenderen te kennen, ligt dat hem alvast nauwer aan het hart dan een paar extra centen op de bankrekening.
LEES OOK: Kelderkraker zonder punch: La Louvière en OHL met kopzorgen
