Over de jeugd van RSC Anderlecht is dit seizoen al veel gezegd en geschreven. Toch bewijzen zij grotendeels het grote gelijk van Vincent Kompany. De talenten van Paars-Wit hebben bijna allemaal de criticasters de mond gesnoerd. Een overzicht.
In het begin van het seizoen speelde Anderlecht inderdaad met te veel jeugd, maar Paars-Wit koos op de transfermarkt voor kwaliteit in plaats van kwantiteit. Daardoor was er geen brede kern voorhanden en moest er vaak worden teruggegrepen naar eigen talent. Het was niet meer dan logisch dat spelers als Alexandru Chipciu, Kenneth Saief en anderen genegeerd werden. Allen gewogen en te veel te licht bevonden voor RSCA.
Thierry Lutonda (1 invalbeurt), Hotman El Kababri (1 basisplaats) en Anouar Ait El Hadj (2 invalbeurten) wogen nog wat licht. El Kababri trok in januari naar Zulte Waregem, Lutonda (deels pech door blessureleed op het verkeerde moment) mag in de zomer op huurbasis weg en El Hadj mag nog even verder rijpen bij de beloften. Andere talenten toonden zich wel.
Sieben Dewaele: Doordat er in de zomer geen geld meer was voor twee nieuwe flankverdedigers (in januari was dat er wél door enkele uitgaande transfers) ging Kompany in de voorbereiding testen. Wie alle voorbereidingswedstrijden heeft gezien, zag dat Dewaele veel indruk maakte als inverted back. Tegen Ajax, 5-2-nederlaag, was hij outstanding. De eerste weken van het seizoen gingen zeer goed voor hem. Nadien kende hij een vormdip en een blessure en Frank Vercauteren koos nadien voor een ander type linksachter. Elias Cobbaut kreeg zijn kans, maar nadien greep Killian Sardella zijn plaats. Dewaele is van opleiding een centrale middenvelder en het is jammer dat hij daar niet eens zijn kans kreeg, in plaats van pakweg Edo Kayembe. Die kreeg wel nog invalbeurten. Dewaele zijn toekomst is wel onduidelijk. Blijven bij RSCA als speler in de breedte, of volgend seizoen uitgeleend worden?
Killian Sardella: Amper 17 jaar en toch zoveel kritiek krijgen. Vreemd. Uiteraard ligt de lat bij Anderlecht hoog, maar Sardella deed het als rechts- en linksachter zeker niet onaardig. Nochtans is hij van nature een centrale verdediger. Technisch goed onderlegd (eigen aan de opleiding in Neerpede), maar hij moet uiteraard nog grote stappen zetten inzake positiespel. Maakte de laatste maanden veel progressie. Een ontdekking à la Leander Dendoncker of Sebastiaan Bornauw. Geen absoluut toptalent, maar wel iemand die gestaag progressie maakt. Krijgt wel zware concurrentie met een fitte Kemar Lawrence.
Marco Kana: Dé gouden zet van Kompany. Is nog zeer frêle, maar aan de bal een enorme uitstraling en ook verdedigend sterk. Centraal achterin stelde hij nooit teleur en is op zijn zeventiende een openbaring. Heeft een grote toekomst voor zich en lijkt nu al de gedoodverfde opvolger van Kompany te zijn. Kan onder diens hoede de komende twee jaar nog zeer veel leren.
Yari Verschaeren: Teleurstellend seizoen voor de ‘Belofte van het Jaar’. Door een zwaar onderbroken voorbereiding begon hij matig aan het seizoen. Begon na enkele maanden, waarin hij meermaals bankzitter was, er door te komen en speelde onder meer sterk op het veld van Standard. Daar viel hij jammer genoeg uit met een blessure en was voor de ‘coronabreak’ net weer fit geraakt. Het talent is er zeker en de 18-jarige middenvelder hoopt volgend seizoen weer te schitteren.
Antoine Colassin: In januari door Kompany naar voren geschoven om als spits te spelen. Bedankte voor het vertrouwen met 3 goals in 4 wedstrijden, waaronder doelpunten tegen Club Brugge en AA Gent, maar viel door een blessure – opgelopen tegen Cercle Brugge - enkele maanden uit. Pech, maar is weer op de terugweg. Een zeer interessant profiel en daardoor een 'extra spits' voor RSCA.
Francis Amuzu: Hij doet wat denken aan Frank Acheampong. Zeer snel en een geweldig uithoudingsvermogen, maar verliest in de laatste fase te vaak het overzicht. Leek op een zijspoor te belanden, maar begon de laatste weken plots vlot te scoren en assists te geven. Een goed seizoenseinde kon hem helpen naar een beter statuut binnen de ploeg, of een transfer in de zomer. RSCA zou willen meewerken, aangezien er bij de jeugd nog heel wat talent zit aan te komen.
Sambi Lokonga: Een zeer elegante speler, die de voorkeur kreeg op Adrien Trebel en Sven Kums. Een logische keuze voor de jeugd én kwaliteit. Tekende bij en kende nadien een vormdip van meerdere weken. Ging de laatste weken weer spelen zoals we dat van hem gewend zijn en is de grote motor op het middenveld, veel meer dan Peter Zulj.
Jérémy Doku: Wie de talenten op Neerpede wat volgt, wist dit al langer: Doku is een absoluut toptalent. Begon sterk aan het seizoen, kende een terugval, maar herpakte zich en kwam sterker terug. Momenteel één van de beste flankaanvallers in België en nog maar 17 jaar oud. Hij wordt ook al genoemd bij de Rode Duivels. Zal in het rijtje komen van spelers als Vincent Kompany, Romelu Lukaku en Youri Tielemans.
Alexis Saelemaekers: Kompany zag geen flankverdediger in hem en gaf hem na weken bankzitten eindelijk een kans tegen Standard. Als flankaanvaller. Scoorde de winnende treffer en was nadien vertrokken. Kende wel nog een dipje en belandde op de bank, maar knokte zich weer in de ploeg. Zette duidelijk stappen voorwaarts, maar door de ontwikkeling van Doku zag Anderlecht zijn kans om hem ten gelde te maken en zo de financiële balans wat beter te maken. AC Milan huurde hem in januari voor 3,5 miljoen euro en heeft een aankoopoptie van nog eens 3,5-4 miljoen euro, plus bonussen. Zijn toekomst is nog onduidelijk.
CR
