Arne Decraene
De clubs van de Jupiler Pro League doen hun egocentrische reputatie helaas ook in volle coronacrisis weer alle eer aan. In zowat alle voorstellen omtrent het verdere verloop van de competitie sijpelen namelijk eigenbelangen door, hoezeer er ook gepleit wordt voor solidariteit. Ook bij Marc Coucke en Peter Croonen is dat dus het geval, al moeten we hen voorlopig toch gelijk geven. Nu al een streep trekken door de hoop om nog te hervatten, lijkt inderdaad niet het beste idee.
Het plan om de editie 2019/20 simpelweg te beëindigen wordt vooral gedragen door Club Brugge, AA Gent en de kleinere clubs van de Pro League, potentiële degradanten en promovendi op kop. Zij opperen in dat scenario tenslotte niet voor een annulering van de afgelopen maanden, maar zien er meer heil in om de huidige stand als definitief te beschouwen. Blauw-Zwart kampioen en de Buffalo's naar de voorrondes van de Champions League dus, zij het dan wel zonder zakker. Zowel Beerschot als OH Leuven zouden daardoor mogen overgaan naar een nieuwe eerste klasse met 18 ploegen, waarin Waasland-Beveren gehandhaafd blijft. En de play-offs uiteraard worden afgeschaft.
2 BRUGSE VLIEGEN IN 1 KLAP
Vooral dat laatste is van essentieel belang voor de volgelingen van Bart Verhaeghe, de Brugse preses die zich al sinds jaar en dag tegen het systeem met eindrondes kant. In het amateurvoetbal kreeg hij nu alvast een precedent toegeworpen, want daar wordt de actie onherroepelijk stopgezet. Behalve in 1A en 1B zijn alle kampioenen dus gekend, net zoals de stijgers en zakkers in de lagere regionen. Daar wordt immers op basis van de huidige ranking over promotie en degradatie beslist, in tegenstelling tot het vergevingsgezindere voorstel dat momenteel door Verhaeghe en co naar voren wordt geschoven.
Een geste die niet zomaar helpt om meer stemmen te scharen – anders zouden Waasland-Beveren, Beerschot en OH Leuven vast stevig tegenkanting bieden – maar Club in één klap het gewenste format oplevert: een liga met 18 teams en zónder play-offs. Dat hierin niet alleen een poging tot duidelijkheid, maar tevens een manoeuvre om de eigen wil door te drukken wordt gezien is dan ook logisch. Per slot van rekening lijkt het een voorbarige conclusie om de drastische maatregelen in de lagere divisies nu al door te trekken naar het profvoetbal, waar de financiële belangen toch een flink pak hoger liggen.
NOOD AAN GEDULD
Zoals Croonen terecht opmerkt, kan een premature beslissing voor een economisch bloedbad zorgen. Zelf de stekker eruit trekken houdt namelijk meer risico's in dan wachten op een verdict van bovenaf, met name vanwege de overheid of UEFA. Een eventuele stopzetting kan in die laatste scenario's immers als overmacht worden gecategoriseerd, wat de clubs tegen een fikse devaluatie van het tv-contract zou verzekeren – in tegenstelling tot wanneer ze nu al op eigen houtje de handdoek in de ring besluiten te gooien. Een inkomstenverlies dat de ene ploeg al beter zou kunnen dragen dan de andere.
Behalve het scheppen van meer zekerheid voor clubs, spelers, fans en sponsors over wat nog staat te gebeuren, houdt nu de brui eraan geven dus weinig voordelen in. Andere bedrijfstakken wachten net zo zeer met de handen en voeten gebonden verdere instructies van hogerhand af, en ook daar is de onzekere situatie lastig om dragen voor zowel werkgevers –als nemers. De coronacrisis viel nu eenmaal niet te voorspellen en vraagt vooral om collectieve stappen. Het is dus onzinnig dat de Pro League een talmende houding wordt verweten, want het blijft simpelweg het advies van de experten opvolgen.
OPTIES OPENHOUDEN
Bovenal staat de vraag of er dit jaar überhaupt zelfs nog gevoetbald kan worden centraal, vermits de publieke gezondheid uiteraard nog altijd de prioriteit geniet. Zelfs als de lockdown versoepeld wordt en duels – al dan niet met publiek – kunnen plaatsvinden, is het nog maar de vraag hoelang competities door kunnen gaan. De FIFA onderzoekt alvast de optie om contracten die eind juni aflopen met een maand te verlengen, maar dat dit alles nog een hele soep belooft te worden mag duidelijk zijn. Het lijkt dus niet aangewezen op de feiten vooruit te lopen, want wie weet wat er nog uit de bus komt vallen.
Wel zou er al meer werk gemaakt kunnen worden van verschillende scripts om kort op de bal te kunnen spelen wanneer er zich nieuw evoluties aandienen. Welke alternatieven zijn haalbaar, en welke mogen al geschrapt worden? Naast het voorstel van Club en co hoorden we tenslotte ook al suggesties als enkel de slotspeeldag nog afwerken of volgend jaar zelfs 20 teams op het hoogste niveau. Een eerste schifting tussen die diverse mogelijkheden kan alvast een eerste stap zijn richting meer duidelijkheid, voor zover dat dus doenbaar is. Zonder daarom al resoluut voor de ene of de andere optie te kiezen.
TIKKELTJE EIGENBELANG
Samengevat weet niemand wanneer de huidige toestand opgeklaard zal zijn. Wie weet duurt het nog maanden en zal uiteindelijk alsnog het doek vallen over de JPL 2019/20, maar een oplossing voor het voetbal kan net zo goed dichterbij zijn dan we denken. Dat Croonen en Coucke vooral voor dat laatste scenario duimen spreekt voor zich, al ijveren de preses van KRC Genk en Anderlecht wel érg gretig om zelfs de play-offs nog niet uit te sluiten. Logisch ook, want de nacompetitie vormde een laatste uitweg voor beide topclubs om hun mislukte campagne toch nog enigszins te redden met een Europees ticket.
Gezien hun andere hoedanigheden als voorzitter van de Pro League enerzijds en bekend figuur in de gezondheidssector anderzijds, is het normaal dat zij vaak het voorwoord nemen. In hun boodschap dat de JPL de boot best nog af kan houden wat een radicale stopzetting betreft, kunnen wij ons bovendien prima vinden. Dat lijkt op dit moment inderdaad te voorbarig, zeker omdat zelfs enkel het afwerken van de slotspeeldag en promotiefinale al veel zoden aan de dijk kunnen brengen. Of er daarna nog plaats is voor de PO's is dan weer een ander paar mouwen, al zijn Coucke en Croonen wat dat betreft vast een verschillende mening toegedaan. Dan toch weer een tikkeltje eigenbelang dus?
LEES OOK: 'Union zet zich schrap: Italianen vol voor sterkhouder'
