Arne Decraene
Wanneer het gaat over de eventuele hervatting van de Jupiler Pro League na de coronacrisis, duikt vaak dezelfde bemerking op. Niet alleen moeten de bevoegde instanties alles weer volledig veilig verklaren, onze voetballers zouden daarna ook nood hebben aan een nieuwe voorbereiding. Met dat eerste zijn we vanzelfsprekend volmondig akkoord. Over dat laatste hebben we evenwel toch onze bedenkingen.
Minimum vier weken. Zolang zouden de profs nodig hebben om weer in wedstrijdconditie te geraken. Een stelling waar we niet volledig tegen in willen gaan, want uiteraard zijn wij geen specialisten ter zake. Net zoals dat het geval is voor de overbelasting die een druk programma en veel reizen met zich meebrengt, zullen zij die dat wel zijn bovendien met de nodige cijfers kunnen zwaaien om hun argument kracht bij te zetten. Het risico op blessures, wat wij natuurlijk aan niemand toewensen, zou bij een eerdere herstart allicht dan ook daadwerkelijk – al dan niet significant – toenemen. En toch moet het sneller kunnen.
WAAROM WACHTEN?
Om te beginnen wordt vandaag een beeld geschetst alsof de heren voetballers hun conditie weer vanaf nul moeten opbouwen, wat voor de meerderheid hopelijk niet het geval is. Ploegen verwachten van hun spelers dat ze hun fysieke paraatheid tijdens deze break zelf onderhouden, al dan niet via een opgelegd schema. Het is zelfs precies de reden waarom die spelers op dit moment niet technisch werkloos zijn en bespaard blijven van alle tijdelijke doch drastische gevolgen voor hun salaris. Mochten de clubs die uitweg toch kiezen om de financiële druk te verlichten, verliezen ze namelijk alle controle over hun doen en laten.
Dat heel wat spelers die begeleiding nodig hebben, staat buiten kijf. Logisch ook, want zelfdiscipline is niet iedereen gegeven. Toch durven wij er geld op verwedden dat voorbeeldprofs van alle leeftijden als Olivier Deschacht, Hans Vanaken en Jonathan David nog geen grammetje bijgekomen zijn. Meer zelfs: wellicht komen ze scherper dan ooit uit de onderbreking. Een beetje zoals hoe altijd dezelfde spelers het verkeerde schoeisel aanhebben, terwijl anderen het nooit overkomt. Moet de competitie dan wachten op zij die ook in de zomer telkens met een achterstand toekomen, of beginnen we er al aan met zij die wél nog fit zijn?
CORONASTOP = ZOMERBREAK?
Toegegeven, op eigen houtje trainen valt in niets te vergelijken met dagelijks tussen de ploegmaats op het oefenveld staan. Niet alleen wat het mentale en tactische aspect van het spelletje betreft, maar vooral voor het ritme. Zelfs indien er momenteel wél trainingen in teamverband werden georganiseerd, zouden we echter vast te horen krijgen dat dit "niet hetzelfde is als een wedstrijd". Matchritme, weet u wel. Geen onterechte bedenking, maar of dat dan op te lossen valt met vier weken voorbereiding durven we wel te betwijfelen. Zo snel mogelijk opnieuw aan de slag gaan, lijkt ons dan misschien zelfs nog een beter advies.
Bij de start van elke campagne hebben we steeds weer de mond vol over roest die nog afgeschud moet worden. Clubs zijn dan doorgaans al een maandje aan het trainen, inclusief oefenduels, vooraleer ze aan de echte actie beginnen – Europese voorrondes buiten beschouwing gelaten. Daarvoor lagen ze, wederom beperkt tot de landelijke competitie, een maandje stil. Zelfs in het meest gunstige scenario zal de huidige coronastop dus overeenkomen met de jaarlijkse zomerbreak, zij het wel met één belangrijk verschil. De Eden Hazard's van deze wereld keren dan terug van een iets te liederlijke vakantie, niet van een lockdown.
GEEN LUXE PERMITTEREN
Opnieuw beroepen we ons dus op de veronderstelling dat het merendeel van de spelers zichzelf in vorm houdt. Hoewel niet iedereen dezelfde ijver aan de dag zal leggen, moet het met de gemiddelde fitheid zo toch beter gesteld zijn dat de typische toestand midden juni. Want laat er geen misverstand over bestaan: dan start normaal gezien al de voorbereiding op de volgende jaargang. Nu zal de kalender na het uitstellen van het EK vast wel verschuiven, maar de huidige campagne laten uitlopen tot in juli moet te allen tijde vermeden worden. Logistiek wacht dan immers een wespennest aan aflopende contracten en huurdeals.
Indien de JPL zich nog de luxe van een voorbereiding – én play-offs – zou permitteren, dreigt de rest van het sowieso al overvolle speelschema dus aan een hels tempo te moeten verlopen. Een situatie waarin we pas écht voor blessures vrezen, zeker bij potentiële PO I-ploegen wiens kern hier niet op voorbereid is als Charleroi of KV Mechelen. Waar de traditionele topclubs nog kunnen roteren, zou er van hun spelers op die manier wel érg veel worden gevraagd – wat hen ook een sportief nadeel oplevert. Evenmin een gunstig scenario dus, al zouden wij uiteraard al lang blij zijn als er überhaupt weer een bal aan het rollen gaat.
GROEN LICHT? GO!
Nogmaals: we beseffen dat we geen dokters, sportwetenschappers of (ex-)topatleten zijn, dus misschien is het beeld dat we hier schetsen iets te positief. Toch lijkt het ons dat een week of twee ruimschoots moet volstaan om iedereen weer klaar voor de strijd te krijgen. Aan de coaches om dan te oordelen wie dat nog niet is en de elf namen tussen de lijnen te brengen die zij het meest paraat achten. Dit alles natuurlijk onder voorbehoud dat de corona-experten groen licht geven voor het oppikken van ons dagelijkse leven en hervatten van sportevenementen. Daar kunnen we helaas al helemaal geen voorspelling over doen.
LEES OOK: Westerlo beloont zichzelf niet tegen pover AA Gent
