Na het ontslag van Ernesto Valverde stelde FC Barcelona in januari Quique Setién als nieuwe trainer aan, maar aanvankelijk aasden de Catalanen op een terugkeer van Xavi. De gewezen middenvelder onderhandelde ook met zijn ex-club, maar uiteindelijk kwamen ze niet tot een akkoord en bleef Xavi gewoon bij Al Sadd.
Het water tussen de trainer en de club bleek immers behoorlijk diep, want volgens El Larguero had Xavi maar liefst acht redenen om het aanbod van Barça naast zich neer te leggen. De belangrijkste was dat hij pas in de zomer aan de slag wou gaan, terwijl de club erop stond dat hij meteen instapte midden het seizoen.
Verder wou Xavi ook het laatste woord krijgen over alle sportieve zaken, waaronder ook de transfers. Barcelona wou hem echter niet zoveel macht geven. Hij wou ook dat Carles Puyol technisch directeur zou worden, maar voor die job heeft de club al Eric Abidal en voor beiden was er geen plaats. Verder vroeg Xavi ook nog controle over de globale visie van de club, de aanstelling van Jordi Cruyff en gewezen directeur Joan Vila, een rol in de staf voor zijn broer Oscar Hernandez én wijzigingen in de medische staf. Ook aan die eisen wou de club niet voldoen.
