Arne Decraene
In Youth We Trust. Het lovenswaardige credo is zowat het enige wat Anderlecht dit seizoen nog overeind houdt, maar in Mechelen werden de Brusselaars hard met de neus op de feiten gedrukt. De beste tiener viel zaterdag immers niet in een Paars-Wit shirt, maar wel in een Geel-Rood exemplaar te bewonderen. Malinwa-middenvelder Aster Vranckx liet zich namelijk stevig gelden, met de 2-0 als kers op de taart.
Sambi Lokonga, Francis Amuzu en Jérémy Doku: Frank Vercauteren bracht Achter de Kazerne weer drie jongens van eigen kweek aan de aftrap. Vooral die laatste was de voorbije weken in grote doen, ook voor ons reden genoeg om de lofzang op te steken over de ruwe diamant. Dat die desondanks nog het nodige slijpwerk vereist, werd in Mechelen echter pijnlijk geïllustreerd. Met zijn domme rode kaart deed Doku niet alleen een vrij evenwichtige wedstrijd kantelen in het voordeel van de thuisploeg, de hoop op PO I mag Anderlecht nu stilaan definitief opbergen. Een peperdure jeugdzonde dus van het 17-jarige toptalent.
VOLWASSEN VRANCKX
Toch was Doku zaterdag niet de jongste speler tussen de lijnen. Aan de overkant liep met Vranckx immers een generatiegenoot rond die ongeveer een halfjaartje later ter wereld kwam. En dit weekend wél op de juiste manier beslissend was voor zijn team, want een twintigtal minuten voor tijd deed hij de partij met zijn eerste treffer op het hoogste niveau op slot. Na zes optredens voor de Mechelse hoofdmacht maakte Vranckx zo al de eerste cirkel in zijn nog prille loopbaan rond, want op speeldag drie was het uitgerekend op het veld van Anderlecht dat de dan nog 16-jarige knaap zijn debuut in de Jupiler Pro League vierde.
De omstandigheden in het Lotto Park waren toen nochtans verre van ideaal. Zeven minuten nadat hij de geblesseerde Jules Van Cleemput was komen vervangen, zag Vranckx namelijk doelman Yannick Thoelen van het veld gestuurd worden met een rode kaart. Mede dankzij een volwassen prestatie van de jongeling wisten de Mechelaars na rust desalniettemin toch de brilscore op het bord te houden, iets waar Paars-Wit zaterdag in het omgekeerde scenario dus niet in slaagde. Vranckx maakte indruk en leek, na een goede voorbereiding en een korte invalbeurt in de Super Cup, al zo goed als klaar om een basisplaats op te eisen.
UPS & DOWNS
Wouter Vrancken, die tijdens zijn actieve carrière dezelfde positie bekleedde, had bovendien reeds laten weten fan te zijn van de piepjonge buffer voor de defensie. Toch deed de coach in de drie volgende duels geen beroep op de controleur, die pas in een overbodige tweede helft in Gent weer mocht opdraven. Een week later stond Vranckx op bezoek bij Kortrijk prompt voor het eerst in de basis, maar daar viel de jonkie door de mand. Na 45 teleurstellende minuten mocht hij in de kleedkamer blijven, vermits zijn maats de scheve situatie nadien in geen tijd rechtzetten het sein om even terug naar het achterplan te verdwijnen.
De rest van de heenronde schipperde Vranckx tussen bank en tribune, maar na een goede winterstage – en geholpen door de afwezigheid van Joachim Van Damme en Rob Schoofs – stond hij in Sclessin plots nog eens aan de aftrap. Opnieuw hield het groentje zich staande in een vijandige omgeving, al was zijn pijp na een dik uur spelen wel uit. De middenvelder werd vervangen met last aan de hamstrings, spierblessures loeren naar verluidt dan ook altijd om de hoek. Toch ziet het ernaar uit dat Vranckx in de voorbije maand op dat vlak stappen heeft gezet, want zowel tegen Charleroi als Anderlecht maakte hij de 90 minuten rond.
RODE DUIVELS
Een term die na zowat elk van die matchen werd bovengehaald, is – we gebruikten ze zelf al – 'volwassen'. Of, om het in Vrancken zijn woorden te zeggen: "Vranckx speelt als een patron". Met veel overzicht, rust aan de bal en een zuivere passing dus. De vergelijking met Axel Witsel is dan nooit veraf, al doet hij ons ook aan andere spelers denken. Youri Tielemans bijvoorbeeld, die destijds op even jonge leeftijd en quasi dezelfde positie doorbrak bij Anderlecht. Zowel qua lichaamstype als speelstijl hebben de twee veel van elkaar weg, al legt Tielemans wel iets meer risico in zijn spel. Vranckx is op dat vlak toch meer type-Witsel.
Tegen Anderlecht scoorde hij echter niet alleen, een paar minuten eerder dook de jeugdinternational ook al op voor de neus van Anderlecht-doelman Hendrik Van Crombrugge. Op die manier zagen we, naast een vleugje Moussa Dembélé, tevens veel van Vadis Odjidja in hem terug. De dirigent van AA Gent haalde lang niet het maximale uit zijn ontegensprekelijke kwaliteiten, maar laat vandaag bij momenten toch nog altijd zien tot wat hij in staat is. Witsel en Dembélé hebben er dan weer een mooie carrière opzitten en zijn nog niet klaar met voetballen, Tielemans staat bij Leicester City nog maar aan het begin van zijn loopbaan.
OPGELET, TOPCLUBS
Zonder te hard van stapel te willen lopen, zijn dit de voetsporen waar Vranckx volgens ons op termijn zou kunnen intreden. De combinatie van goede voetjes, fysieke kracht en een uitstekende mentaliteit – een mix waar ook het merendeel van de genoemde voorbeelden over beschikken – weet ons alvast uitermate te intrigeren. De buitenlandse scouts trouwens ook, want ploegen als AC Milan en Wolfsburg houden zijn ontwikkeling naar verluidt al nauwlettend in de gaten. Dat zulk een stap niet per se te groot is om wagen, werd recent nog door onder andere Victor Osimhen, Takehiro Tomiyasu en Henry Onyekuru bewezen.
De Belgische topclubs zijn dus best bij de pinken, al willen we zeker niet opperen dat Vranckx komende zomer het Mechelse nest reeds moet verlaten. Nog minstens een halfjaartje of zelfs een volledig seizoen rijpen is zeker op zijn plaats, niet in het minst omdat Malinwa zijn markwaarde in die tijd wel eens stevig kan zien toenemen. Vandaag wordt die op een luttele 700 duizend euro geschat, hoewel dat vast niet zou volstaan om hem Achter de Kazerne weg te plukken. Daar hopen ze tenslotte nu al dat hun parel op termijn veel meer opbrengt en, wie weet, ooit zelfs het record van Hassane Bandé (acht miljoen) in gevaar brengt.
TIENERS ALS MANNEN
Tieners die spelen als mannen, durven het immers al eens ver te schoppen. In Anderlecht rekenen ze met Doku, Lokonga, Marco Kana en Yari Verschaeren tegenwoordig zelfs op een aantal van zulke exemplaren om de donkere wolken boven het Lotto Park te verdrijven. De (positieve) schijnwerpers, die waren zaterdag evenwel voor Vranckx gereserveerd. Misschien is het nog te vroeg voor voorspellingen, maar als hij die lijn de volgende weken weet door te trekken ligt zijn plafond wat ons betreft allicht even hoog. En heeft KV Mechelen binnenkort wie weet wel de jackpot beet.
LEES OOK: Ultieme revanche KV Mechelen: vroeg doelpunt nekt Charleroi
