Arne Decraene
Club Brugge won dankzij Hans Vanaken de topper van Antwerp en staat zo weer wat steviger op kop. Het winnende doelpunt kwam dus echter wederom niet op naam van een van de spitsen te staan, hoewel Jan Breydel voor het eerst kennismaakte met nieuwe targetman Michael Krmencik. Die kwam aan de rust Emmanuel Dennis vervangen, andermaal dus toch een beetje de gebeten hond na de eerste helft. Wat ons betreft verdient de 22-jarige Nigeriaan nochtans veel meer krediet.
Eerst enkele andere nota's over het vrij potige duel. Daarin toonde Faris Haroun nog maar eens de ideale mannetjesputter op Vanaken te zijn, tot die vijf minuten voor tijd toch eens aan zijn aandacht ontsnapte. Dieumerci Mbokani heerste in de luchtduels dan weer over de nochtans solide Simon Deli en Brandon Mechele, al is daarmee ook zowat alles over de bezoekers gezegd. Die kwamen er op de counter veel te weinig uit, mede omdat Didier Lamkel Zé na alle heisa van de voorbije dagen gewoon in de zak van Clinton Mata bleef zitten. Het lijkt intussen vanzelfsprekend, maar de manier waarop de Angolees wekelijks zijn tegenstander tot figurant degradeert blijft imposant. Tot slot vermelden we graag nog Éder Balanta. De Brugse controleur toonde waarom hij in topmatchen de voorkeur krijgt op Mats Rits.
VAN FLANK TOT PUNT
Voorin blijft Philippe Clement echter met vraagtekens zitten. De coach van Blauw-Zwart schonk zondag voor de derde keer op rij het vertrouwen aan Charles De Ketelaere, die na Loïs Openda en Percy Tau deze keer dus Dennis naast zich kreeg. De jongeling bewees in een moeilijke match andermaal over flink wat persoonlijkheid te beschikken, maar zijn stempel drukken lukte niet. Dan deed vervanger Siebe Schrijvers, goed voor een knappe assist naar Vanaken, het in tien minuten beter. De schaduwspits lijkt, net als Openda overigens, zo momenteel beter uit de verf te komen als invaller dan wanneer hij aan de aftrap verschijnt.
Een fitte Dennis, die is daarentegen altijd titularis. Zij het op de flank, zoals midweeks in Charleroi, dan wel diep in de punt zoals zondag tegen Antwerp. Toegegeven, op beide posities kampt de dribbelkont met een paar serieuze gebreken. Op rechts laat zijn defensieve concentratie soms te wensen over, al maakte hij in Mambourg een statement door de inspanningen niet te schuwen. Als voorste man wekt zijn gebrek aan efficiëntie dan weer wrevel op, vooral wanneer dat gepaard gaat met eindeloze individuele acties. Samen met zijn domme gele kaart waren ook nu dat weer de voornaamste redenen voor zijn vroege vervanging.
WEINIG KREDIET
Het merendeel van het publiek in Jan Breydel zal er niet om gemaald hebben, want ook zij storen zich vaak aan de ruwe diamant zijn speelstijl. Zo was er zondag een fase waarin Dennis op de eigen helft onnodig lang bleef kappen en draaien met de bal, in plaats van simpel in te leveren bij een ploegmaat. Een imitatie van de actie waarmee Lamkel Zé iets eerder nog de banbliksems van Wesley Hoedt over zich heen had geroepen, zo leek het. In het geval van Dennis kwam de vermaning vanuit de tribune, terecht opgewonden over het nodeloze risico. Al hebben diezelfde fans soms misschien toch net iets té snel hun oordeel klaar.
Het valt immers op hoe weinig krediet Dennis, nochtans op handen gedragen wanneer in goeden doen, geniet wanneer hij een mindere dag heeft. Iets wat naar onze mening, ondanks de vele kritiek die hij slikte, zondag niet eens het geval was. De kwieke aanvaller liep zich constant slim vrij en was zo meer in het spel betrokken dan De Ketelaere. In de combinatie liet hij bovendien minder steken vallen, zijn notoire snelheid en diepgang – zowel met als zonder bal – vormde dan weer een gesel voor Dino Arslanagic en Hoedt. Die laatste gaf aan niet onder de indruk te zijn van Krmencik. Wij zijn benieuwd naar zijn mening over Dennis.
MODERNE SPITS
Hoewel zeker niet al zijn acties lukten, woog de Nigeriaan in de eerste helft namelijk toch heel wat meer op de bezoekende defensie dan zijn jeugdige spitsbroeder. Iets zegt ons dan ook dat Hoedt en Arslanagic best tevreden waren dat het niet De Ketelaere, maar wel Dennis was die na 45 minuten reeds plaats moest ruimen voor de enige winteraanwinst van Blauw-Zwart. Zoals Hoedt zelf indirect ook aanhaalde bracht Krmencik het Antwerpse duo, behalve met die ene verrassend strakke sprint die hem oog in oog met Sinan Bolat bracht, trouwens toch minder in verlegenheid dan de man die na rust in de kleedkamer bleef.
Het is een bedenking die we ons al vaker maakten. Natuurlijk moeten Dennis zijn statistieken beter, met dit seizoen acht doelpunten en twee assists over alle competities heen. Sinds zijn aankomst in Jan Breydel tweeënhalf jaar geleden staat de teller dan weer op respectievelijk 27 en tien stuks in 99 duels. Niet slecht, maar toch te weinig voor een speler met zijn kwaliteiten. Want laat daar geen twijfel over bestaan: met uitzondering van het nodige killerinstinct – en een goed schot, uiteraard wel flinke manco's op die positie – heeft het goudhaantje zowat alle capaciteiten in huis die van een moderne spits worden verwacht.
DUO MET DIATTA
Snelheid, kracht, techniek, een verrassend goed kopspel voor iemand van zijn lengte en een groot volume: geen wonder dat clubs als Leicester City al eens naar hem informeerden. Toch is Dennis wanneer het even tegenzit al snel de gebeten hond, zelfs na zijn heldendaden in Madrid – Andres Mendoza had destijds in Milan slechts één doelpuntje nodig om zich voor eeuwig in de Blauw-Zwarte harten te voetballen. Samen met Krépin Diatta – en Vanaken, die echter nergens naartoe lijkt te gaan – vertegenwoordigt hij nochtans met voorsprong het grootste kapitaal in Brugge. Enig geduld lijkt dan misschien toch niet zoveel gevraagd.
Bovenop die financiële meerwaarde is Dennis van alle Brugse spitsen, met naast de hierboven al vermelde namen ook nog recordaankoop David Okereke achter de hand, tevens louter op sportief vlak momenteel simpelweg de meest constante optie. De beste ook, zeker wat potentieel betreft. Club is tenslotte op z'n sterkst wanneer Dennis in topvorm verkeert en, samen met Diatta, de ene wervelende aanvalsgolf na de andere op de mat legt. Zonder dat duo boet de competitieleider toch flink wat aan snedigheid in, zo zagen we recent nog gedemonstreerd tegen Zulte Waregem en Kortrijk toen ze beiden niet van de partij waren.
MAN VOOR MANCHESTER
Toegegeven, het komt er lang niet altijd uit. En ja, ook wij ergeren ons geregeld aan de opportunistische en soms zelfzuchtige stijl van de glamour boy. Als Club Brugge de komende weken écht nog brokken wil maken, zal het echter toch weer op de flitsen van Dennis moeten rekenen. Zeker indien Blauw-Zwart in de Europa League hoopt te stunten tegen Manchester United, wedstrijden waarin hij straks allicht opnieuw een sleutelrol zal gaan vervullen. Een beetje meer krediet, zowel van Clement als de eigen aanhang, zou wat ons betreft dus best wel op zijn plaats zijn. Indien Dennis daardoor weer beter gaat presteren, hebben de Bruggelingen zelf er alleszins alleen maar baat bij.
LEES OOK: Fink slaat op tafel bij KRC Genk: “Dan ben ik weg!”
