Wat een rampjaar was 2018 voor Mogi Bayat. De spelersmakelaar werd opgepakt in het kader van Operatie Propere Handen, 48 keer moest hij overnachten in de Centrale Gevangenis van Leuven. Bovendien zag hij in de nasleep van het grootschalige onderzoek serieus wat business verdwijnen, zoals bij RSC Anderlecht, toen nog zijn grootste broodheer. Toch maakte de Franse Iraniër dat boekjaar nog een recordwinst van 4,7 miljoen euro. Anno 2020 is Mogi terug. Sterker dan ooit.

MACHTIGE MOGI

Pas als het écht noodzakelijk is. Dan zou RSC Anderlecht terug zaken doen met de spelersmakelaar. Of beter gezegd, clubmakelaar, want voor een uitgekiende carrièreplanning moet je bij de intelligente Bayat niet zijn. AA Gent, Udinese, Watford en RSC Anderlecht zoals Sven Kums. Charleroi, Anderlecht, AA Gent en AS Eupen zoals David Pollet. Van Moeskroen naar Standard zoals zovele spelers tijdens de voorbije zomermaanden. Of zoals Renaud Emond een aantrekkelijke buitenlandse transfer maken naar … FC Nantes, zijn geliefde stal. Ook daar zijn de fans hem al beu. Voorspelbaar …



Voor lucratieve deals moet je wél zeker aankloppen bij de machtige intermediair. Als speler of club, het maakt allemaal niet uit. Als het maar geld opbrengt voor beide partijen. Want dat is net de sterkte van Machtige Mogi. Hij ruikt deals en trekt die steeds naar zich toe. Uiteindelijk wordt die macht hem ook gegeven door de clubleiders, Bayat houdt hen heus geen pistool tegen het hoofd – zoals hij zelf ook graag verklaart. Een goede makelaar zoekt de beste oplossingen voor clubs én spelers, ongeacht of het doel puur financieel of sportief is. Streven naar een win-winsituatie doet Bayat als de beste. En net daarom is zijn macht op het Belgisch voetballandschap nog steeds zo groot. Bovendien werd Bayat nooit of te nimmer betrapt op illegale praktijken, althans die bewezen konden worden …

DE GROTE RENTREE

RSC Anderlecht zit vandaag met een financiële put van 27 miljoen euro en een legioen aan overbodige spelers die zo snel mogelijk verpatst moeten worden. Sniffel sniffel. De commerciële neus van Bayat jeukt. Met Kenny Saief, Adrien Trebel en Sven Kums had de makelaar nog drie cliënten rondlopen op Neerpede. Eén van die drie werd al ten gelde gemaakt. Enkel een transfer van Trebel en Saief laat nog op zich wachten. Maar Bayat heeft wel nog enkele trucs in zijn toverhoed verstopt. Wacht maar af tot eind januari.

Zondag 19 januari 2020. Mogi Bayat is een opgemerkte figuur in de Lotto Arena. Slechts enkele plaatsen verwijderd van Michael Verschueren en Marc Coucke woont de makelaar de wedstrijd bij tegen Club Brugge. Maandagavond 20 januari 2020. AA Gent kondigt de definitieve transfer aan van Sven Kums naar AA Gent. Tevens de enige wintertransfer waar Anderlecht rechtstreeks geld op verdient. Verschueren hééft Bayat nodig om financieel orde op zaken te stellen. Toevallig was de aanwezigheid van Bayat in Anderlecht dus niet. Net zoals zijn prominente plaats in de eretribune. Bayat eist zijn zitje terug op. Letterlijk en figuurlijk.



AS EUPEN

Niet met alle spelers die hij verhandelt, onderhoudt Bayat een goede band. Meestal wordt hij ook ingeschakeld via een mandaat als extra tussenpersoon om een transfer te faciliteren – tot ergernis van de rechtmatige spelersmakelaars trouwens. Zijn relatie met de clubs is veel belangrijker voor Bayat, want ten slotte zit daar de business en bijgevolg de commissies.

AS Eupen is bijvoorbeeld een club waar Bayat een groot vertrouwen geniet. Daar stalde hij voorbije jaren onder meer Mickaël Tirpan, David Pollet, Danijel Milicevic en Nicolas Verdier – om er maar enkele op te noemen. In 2017 werd Bayat zelfs nog gemandateerd door Eupen om de transfer te regelen van Henri Onyekuru naar Everton. Transferprijs: 8 miljoen euro.



Ook vandaag heeft Bayat nog invloed aan de Kehrweg. In september verhuurde Watford – nog een bevriende club van Bayat – de 22-jarige Adalberto Penaranda aan Eupen. Die stond de voorbije jaren ook onder contract bij FC Granada en Udinese – andere bevriende clubs van de makelaar – , dit aan een wirwar aan definitieve transfers en uitleenbeurten.

Tijdens de huidige wintermercato haalde de club uit het Oostkanton Knowledge Musona en Emmanuel Sowah van Anderlecht binnen. Toevallig? Dat kan. Maar wees niet verrast als Thomas Didillon opeens wordt gelinkt aan een transfer naar AA Gent, waar Bayat goede banden onderhoudt met Michel Louwagie. De Franse doelman van Sporting stond dichtbij een transfer naar RC Genk, maar die richten hun pijlen nu op Alireza Beiranvand. Volgens bepaalde bronnen een deal gefaciliteerd door … Mogi Bayat. Dubbel cashen?

SCANDINAVIË

Isaac Kiese Thelin is een andere overbodige speler die Anderlecht verliet in januari. Bij de voorbije transfers van Zweedse spits speelde Bayat een prominente rol. Zo poseerde hij in 2017 trots op de foto naast Thelin en makelaar Miro Jaganjac, bij de aankondiging van zijn transfer van Bordeaux naar Anderlecht.

Ook bij de latere uitleenbeurt van Thelin naar Waasland-Beveren had Bayat zijn aandeel. Het zou dus niet vreemd zijn mocht Bayat ook een rol gespeeld hebben bij het recente vertrek van Thelin naar Malmö FF. Want naast Jaganjac zocht Bayat eerder ook al toenadering met Patrick Mörck, de makelaar van Odillon Kossounou. Het doel: meer grip te hebben op de Scandinavische markt. Na Operatie Propere Handen werd die piste wel op een laag pitje gezet door zijn Zweedse connecties.

WIN-WIN

Naar welke clubs die overbodige Anderlechtspelers ook trekken, het zal de clubleiding worst wezen. Zolang er maar een goede prijs wordt betaald, en alles zo snel mogelijk wordt afgerond. Er is geen betere makelaar die daar kan bij helpen dan Mogi Bayat. Op economisch vlak een wijze beslissing van Anderlecht – als alles volgens de regels verloopt uiteraard.



Op ethisch vlak is die beslissing minder te ondersteunen. Het neigt zelfs ietwat naar hypocrisie, ongeacht het feit dat Bayat zich al dan niet schuldig heeft gemaakt aan dubieuze praktijken. Onder het bewind van Herman Van Holsbeeck en Roger Vandenstock kreeg Bayat jarenlang carte blanche. Hij kon dag in dag uit de faciliteiten betreden van Neerpede. Tot een sportieve hoogconjunctuur leidde dat evenwel niet.

Michael Verschueren wilde breken met de macht van Bayat, ook al had hij persoonlijk geen problemen met de makelaar – die wel enkel nog gebeld zou worden indien strikt noodzakelijk. Wie had in 2018 dus gedacht dat Anderlecht, net als enkele andere clubs, twee jaar later nog zo afhankelijk zou zijn van Bayat? Het wordt alleszins spannend afwachten wat het standpunt van de nieuwe bazen is over diens werking. Sportieve en financiële belangen zullen moeten afgewogen worden. Wij zijn alvast benieuwd wat het verdict wordt.