Op een tweede wintertransfer is het voorlopig nog altijd wachten, maar in de bestuurskamer heeft Anderlecht wél al beet. Vier nieuwe namen komen de rangen versterken, waaronder enkele oude bekenden van voorzitter Marc Coucke. Die wisselt zo het geweer nóg maar eens van schouder, met hopelijk voor Paars-Wit het vizier dit keer wél in de goede richting.
Wanneer Anderlecht groot nieuws heeft, slaagt dat in als een bom. Na alle veranderingen van het afgelopen jaar – de komst van Vincent Kompany en later Frank Vercauteren, de naamwissel van het stadion en de bijgestelde ambities in de open brief, om er maar enkele te noemen – werd nu ook 2020 dus in passende stijl afgetrapt. Vier nieuwe directieleden, waaronder een aantal zwaargewichten uit het Belgische publieke oog. Zoals het hoort bij de meest prominente club van het land, al betekent dat wel het einde voor een andere figuur die in die categorie past. CEO Jo Van Biesbroeck wordt namelijk bedankt voor bewezen diensten. Of hoe Coucke verder komaf blijft maken met het oude regime in 'zijn' Lotto Park.
VAN BIESBROUCK OUT, VAN EETVELT IN
Opvolger van Van Biesbrouck wordt Karel Van Eetvelt, die de dagelijkse leiding in handen krijgt. De huidige CEO van Febelfin, de unie van de Belgische financiële sector, geldt dan ook als een gereputeerd bestuurder. Al staat daar wel relatief weinig voetbalervaring tegenover. "Mijn ervaring in het voetbal is beperkt tot de jaren dat ik zelf actief speelde. Maar het structureren, veranderen en leiden van een organisatie doe ik al jaren met passie en gedrevenheid", gaf hij zelf op de clubwebsite toe. "Het is een bijzondere uitdaging om dit nu ook voor Anderlecht te gaan doen, de club waarvoor ik al van mijn zesde supporter ben."
Het is een parcours en discours dat enigszins doet denken aan dat van Coucke zelf toen hij iets meer dan een jaar geleden zijn intrede maakte in Brussel. Zoals geweten kan ook de voorzitter immers de nodige adelbrieven voorleggen wat zijn eigen ondernemingen betreft, met het ene succesverhaal na het andere op zijn palmares. De verwachting was dan ook dat Coucke die lijn bij de recordkampioen zou doortrekken, maar dat het voetbal een aparte sector is heeft hij inmiddels wel gesnopen. "Ik heb de uitdaging wat onderschat", klinkt het. "Al is dit geen koerswijziging, maar een nieuwe stap in dezelfde, goede richting."
DE STEM VAN VANDENHAUTE
Dat Coucke het niet wil hebben over een nieuwe bocht van 90 graden valt te begrijpen, want tijdens zijn bestuur zijn de ommezwaaien inmiddels bijna niet meer te tellen. Van Luc Devroe over Frank Arnesen tot nu Kompany: visies waren er in Anderlecht de voorbije jaren genoeg voorhanden. De enige constante doorheen dit alles, sportief manager Michael Verschueren, bleef al die tijd wel gewoon op post. Ook nu wijst Coucke zijn trouwe rechterhand nog niet de deur, maar dat zijn functie hoe langer hoe meer wordt uitgehold mag duidelijk zijn. Over het transferbeleid heeft hij namelijk ook al lang niet meer alles te zeggen.
Indien we nu soms al vreesden dat in het Lotto Park té veel mensen met invloed rond de tafel zaten, wordt dat er alvast niet beter op. Naast de wissel Van Biesbrouck- Van Eetvelt verwelkomt Paars-Wit immers ook drie nieuwe gezichten, te beginnen met Wouter Vandenhaute. De mediaman en fervent sportliefhebber was eind 2017 nog een concurrent om Anderlecht over te nemen, maar daarvoor vooral ook iemand met wie Coucke een uitstekend contact onderhield sinds hun periode in het wielrennen. Hij gaat vanaf nu aan de slag als extern adviseur van CEO Van Eetvelt, weer een extra stem om rekening mee te houden dus.
KNOWHOW (& BELANGENVERMENING?)
Beiden gaven wel reeds aan dat ze de visie van Kompany voor honderd procent delen, en op dat vlak dus geen golf van vernieuwing teweeg zullen brengen. Vandenhaute gaat daarin zelfs nog een stapje verder. "Ik heb twee jaar geleden een nota geschreven over hoe Anderlecht moest evolueren en dat is precies zoals ook Kompany dat voor ogen heeft, enkel wat realistischer misschien", schaart hij zich volledig achter de mix met Vercauteren. Het nieuwe duo moet dus vooral voor meer knowhow in de bestuurskamer gaan zorgen, al beschikt Vandenhaute net zoals Van Eetvelt over weinig tot geen ervaring in de voetballerij.
Sinds kort zette de bezieler van wielerklassiekers Flanders Classics en voormalige topman van Woestijnvis wel reeds zijn eerste stapjes met het makelaarsbedrijf Let's Play. Hier en daar wordt dan ook al gevreesd voor belangenvermenging, al veegt Vandenhaute die suggesties zelf snel van tafel door te stellen dat hij niet deelneemt aan onderhandelingen. In een klimaat waar het hele makelaarsgebeuren met argusogen wordt bekeken, zeker in een club als Anderlecht waar vandaag veel vraagtekens hangen rond de termijn van ex-manager Herman Van Holsbeeck, doet het ons echter toch eens met de wenkbrauwen fronsen.
DE ROL VAN LEFEVERE
De Raad van Bestuur krijgt er ook twee extra onafhankelijke leden bij. De Brusselse burgemeester Philippe Close, die de verankering van de club in de lokale gemeenschap moet accentueren, maar vooral ook Patrick Lefevere. De manager van Deceuninck-Quickstep staat al jaren aan de top van het internationale wielrennen, waar hij in het verleden reeds succesvol samenwerkte met Coucke en een goede relatie met Vandenhaute opbouwde. Op de clubwebsite wordt benadrukt hoe hij "van zijn ploeg telkens een sterk merk maakte, door zijn kennis van de wielerwereld te combineren met zijn grote commerciële feeling."
Hoewel hij vreemd genoeg zelf officieel nog niet op de hoogte is van zijn zitje, blikte Lefevere bij Belga al eens vooruit op zijn toekomstige bijdrage aan Anderlecht. "Ik heb geen enkel beslissingsrecht. Men doet beroep op mijn kennis, omdat ik al heel lang succesvol een wielerploeg leid. Als ze mijn mening vragen, ga ik die geven, maar je moet dit ook niet belangrijker maken dan het is. Ik ga Anderlecht niet herstructuren, ik ken mijn plaats", klonk het ietwat vaag. Het mag echter duidelijk zijn dat Lefevere zich niet al teveel zal bemoeien met het sportieve, maar vooral in de verdere commerciële uitbouw van het merk 'Anderlecht' voortaan een rol moet gaan spelen.
HET BEDRIJF ANDERLECHT
Doorheen al deze aanstellingen lijkt die benadering de grote constante te zijn. Hoewel hij een tijdje terug met eerst Pär Zetterberg en vervolgens Kompany de sleutels nog in handen van clubcoryfeeën legde om de weg naar het club-DNA terug te vinden, kiest Coucke er nu namelijk voor RSCA weer als een bedrijf te runnen. Met topfiguren uit andere bedrijfstakken, wiens bekwaamheid daar niet ter discussie staat en die absoluut extra vuurkracht met zich meebrengen. Grote namen die al veel bereikt hebben ook, zij het niet in het voetbal. En, vooral, mensen die de preses kent en vertrouwt om de zaken in goede banen te leiden.
In welke mate het nieuwe vriendenclubje van Coucke meteen een bijdrage zal leveren op sportief vlak, op dit moment toch de grootste prioriteit, valt evenwel nog maar af te wachten. Noch Van Eetvelt, Vandenhaute, Close of Lefevere zorgt namelijk voor een noemenswaardige injectie van voetbalkennis in de hoogste gelederen van de club. Wellicht is hun knowhow dan ook vooral van belang om de bloedrode cijfers in de boekhouding aan te pakken, op termijn uiteraard ook een van de voornaamste voorwaarden om opnieuw succes te boeken. Wat dat betreft, zet Anderlecht vandaag inderdaad een stap in de goede richting.
D-DAY VOOR VERSCHUEREN
In de wanhopige poging om dit seizoen alsnog een ticket voor PO I of Europees voetbal in de wacht te slepen, zullen deze aardverschuivingen echter weinig zoden aan de dijk brengen. We verwachten namelijk van niemand van dit viertal dat hij in de komende weken een nieuwe speler naar het Lotto Park zal halen, noch dat ze een grote bijdrage zullen leveren in het slijten van de vele overbodige pionnen. Aan Verschueren dus om te bewijzen dat hij alsnog van waarde kan zijn. Anders zou hij, ondanks de hand die Coucke hem telkens boven het hoofd hield, wel eens de volgende kunnen worden die zijn bureau mag leegmaken.
