Arne Decraene
Van probleemgeval naar publiekslieveling en terug: de rollercoaster van Didier Lamkel Zé blijft zich in de meest onvoorspelbare bochten wringen. Op stage maakte de smaakmaker van Antwerp het nu alweer te bont, waardoor Laszlo Bölöni het stilaan gehad heeft met diens fratsen. De coach kijkt naar het bestuur om actie te ondernemen. Mogelijk dringt een drastische oplossing zich op.
Ooit moet en zal Antwerp kampioen van België worden, zo gaf sterke man Paul Gheysens al aan. Een missie die de voorzitter op sportief vlak integraal in handen van Luciano D'Onofrio legt, en dus is het ook de sportieve baas die weldra over het lot van Lamkel Zé moet beslissen. Tenslotte was het hij die de Kameroener in het verleden de nodige boetes en verwijzingen naar de B-kern oplegde, al zou een dergelijke maatregel ditmaal wel eens onvoldoende kunnen zijn. Hoewel zijn kwaliteiten buiten kijf staan, is de tijd namelijk misschien aangebroken om de excentrieke dribbelkont van de hand te doen.
HET POTJE VAN ZÉ
Ondanks de ontegensprekelijke rol die hij kan spelen in het vervullen van de Antwerpse ambities, lijken veel van zijn ploegmaats alvast niet afkerig te staan tegenover een winters vertrek van het woelwater. Zijn voorstanders in de kleedkamer zijn intussen dan ook op één hand te tellen, in tegenstelling tot het aantal medespelers die al openlijk kritiek op hem uitten. Hoewel ze nog net niet riepen om zijn aftocht, was het zo nu de beurt aan Steven Defour en Wesley Hoedt om Lamkel Zé zijn recentste stommiteit te veroordelen. In Spanje leek die de term 'vriendschappelijk' immers even uit het oog te zijn verloren.
Het enfant terrible mocht in een oefenpartij tegen een lokale selectie nog een halfuur opdraven, of dat was althans toch de bedoeling. Uiteindelijk werd het slechts een kwartier, want meer tijd had Lamkel Zé niet nodig om zijn potje nog maar eens te laten overkoken en een wilde schop uit te delen aan een van zijn tegenstanders. Een rode kaart wegens natrappen was het logische gevolg, toch een rariteit in een wedstrijd zonder inzet. Al staan we bij de eigenzinnige middenvelder, die een even grote reputatie heeft voor dit soort acties als omwille van zijn onnavolgbare dribbels, eigenlijk om niets meer versteld.
DE KAARTEN VAN ZÉ
Na anderhalf jaar op de Bosuil oogt de balans, zeker voor een speler van zijn kaliber, namelijk ronduit hallucinant. In 53 officiële matchen voor Antwerp staat de teller van Lamkel Zé op 11 doelpunten en 18 (!) gele kaarten, zelfs wanneer we zijn assists erbij rekenen overschrijdt de productie nauwelijks het aantal bestraffingen. Maar liefst negen van die kaarten pakte hij overigens dit seizoen, waarvan al zes stuks in de competitie. Indien de oproep van Defour en Hoedt gehoor krijgt en Lamkel Zé inderdaad nu ook voor zijn rode karton intern aangepakt wordt, staat hij straks zo mogelijk alwéér aan de kant.
Tot hiertoe kwam de sterkhouder immers telkens nog vrij gemakkelijk weg met de vele stoten die hij uithaalde, met in het ergste geval een minieme schorsing. Al zag Bölöni zich wegens het gebrek aan alternatieven wel enigszins gedwongen om die mantel der liefde boven te halen. Nu liggen de kaarten echter anders, zeker indien Antwerp zou besluiten om alsnog de transfermarkt op te trekken. Mocht het daarbij effectief tot een verkoop van Lamkel Zé komen, krijgt D'Onofrio er wie weet trouwens zelfs nog wat extra middelen bij om een vervanger in huis te halen. Maar daarop komen we later nog terug.
DE FRATSEN VAN ZÉ
Eerst staan we nog even stil bij Lamkel Zé zijn bedenkelijk palmares op disciplinair vlak. Daarop pronken ook drie rode kartonnen, waaronder die oerdomme uitsluiting in de Europa League-voorronde. Het absolute dieptepunt van een turbulente campagne, want de incidenten zijn dit seizoen alleen al haast te talrijk om op te noemen. Voor het fiasco tegen AZ was er zijn staking in de voorbereiding, nadien volgde een zoveelste handgemeen met een ploegmakker – ditmaal Sinan Bolat – en nog een hele resem domme gele kaarten. Toch voetbalde Lamkel Zé zich in mum van tijd weer in de harten van de supporters.
Voor een groot deel had de smaakmaker dat natuurlijk te danken aan zijn prima prestaties, al verwierf hij intussen wel steeds meer de status van cultheld. Zeker na zijn befaamde 'Lamkel Zé na kalm'-viering in Kortrijk, een actie die hem – jawel – op geel kwam te staan. Lesje geleerd, want in Beveren werd het bedrukte ondershirt ingeruild voor een briefje met het opschrift 'LZ7'. Al kon de Kameroener in de tussentijd wel niet aan de verleiding weerstaan om de aanhang van Club Brugge wat te jennen, een misplaatste stunt die hij in de beker op bezoek bij Standard eind december nog eens lustig overdeed.
DE WAARDE VAN ZÉ
Hoewel Lamkel Zé eerder nog een nieuwe versie van zichzelf had aangekondigd, was de trein de laatste tijd zo duidelijk opnieuw aan het ontsporen. Dat zagen we ook in Algorfa, waar hij het hele oefenkamp lang de kantjes er vanaf liep – en op het eind dus volledig van de rails geraakte. Dat geniale spelers iets meer mogen is uiteraard geweten, net zoals het feit dat Antwerp een goede Lamkel Zé maar al te goed kan gebruiken in de jacht op een nieuw Europees ticket. Na Dieumerci Mbokani is hij tenslotte zonder twijfel de beste speler die ze vandaag op de Bosuil hebben rondlopen. Onmisbaar, zou je dus denken.
Zo waardevol Lamkel Zé kan zijn óp het veld, zo vermoeiend is echter zijn houding en gedrag ernaast. Wanneer dat slechte kantje dan ook nog eens blijft doorsijpelen in de wedstrijden, en dus steeds weer een risicofactor vormt wanneer het wél om de knikkers gaat, is het jammer genoeg misschien dan ook tijd om afscheid te nemen van het probleem. Zonde en in de ogen van sommige Antwerpse fans zelfs heiligschennis, maar allicht de beste optie. Het goede nieuws voor de Great Old is namelijk dat ze 100 procent gelijk kregen dat Lamkel Zé na het AZ-debacle eind augustus nog niet de laan werd uitgestuurd.
HET AFSCHEID VAN ZÉ (?)
Sindsdien schoot zijn geschatte marktwaarde immers als een komeet de lucht in, met op dit moment een piek van 4,5 miljoen. Dat bedrag op zich zou Lamkel Zé reeds met voorsprong de lucratiefste vertrekker in de clubgeschiedenis maken, al kan Antwerp hier mogelijk zelfs nog een fikse schep bovenop doen. Waar het zorgenkind afgelopen zomer nog terecht aan boord werd gehouden, zou nu dus wel eens het ideale moment kunnen vormen om te cashen. Dat is binnenkort trouwens sowieso de bedoeling, want D'Onofrio verkondigde recent nog dat Lamkel Zé na dit seizoen klaar is voor de volgende stap.
Gezien de recente ontwikkelingen vragen wij ons af of Antwerp er niet beter aan zou doen om al iets vroeger op zoek te gaan naar die transfer. Hoewel ook wij fan zijn van de voetballer-Lamkel Zé, lijkt de emmer nu stilaan toch echt wel vol te zitten. Een transfer zou dan ook voor alle partijen wel eens de beste oplossing kunnen zijn, met Antwerp dat dan een flink pak miljoenen op de rekening krijgt terwijl de dribbelkont zelf verse lucht kan opsnuiven. Het laatste woord is opnieuw voor Gheysens. “We zijn geen verkopers, maar als er een superbod komt op iemand zal dat bekeken worden”, aldus de preses. Over Mbokani zal het evenwel vast niet gaan. Lamkel Zé, die is echter misschien wel bespreekbaar.
LEES OOK: Antwerp jubelt: Kindermans en vier piepjonge supertalenten
