13 overwinningen op 15 wedstrijden. Met zo'n thuisreputatie ben je altijd een grote titelkandidaat, toch zeker in de Jupiler Pro League. In de overige twee partijen die Gent niét wist te winnen in eigen huis, werden de punten verdeeld met Antwerp FC en VfL Wolfsburg. Ook geen kleine tegenstanders. Maar buiten de onneembare vesting van de Ghelamco Arena konden de Buffalo's nog maar 4 keer winnen op 18 wedstrijden. Nochtans heeft Gent genoeg pure kwaliteit lopen om – op zijn minst – een te duchten titelconcurrent te worden van Club Brugge. Afspraak zondag om 14.30.
Dat AA Gent hoogwaardig materiaal heeft rondlopen blijkt uit de individuele prestaties van de spelers tijdens dit seizoen. In élke linie heeft de club wel één of meerdere toppers ter beschikking, uiteraard naar de normen van de Jupiler Pro League. Van de aanval over het middenveld tot in de verdediging. Enkel in het doel blijft AA Gent wat achter.
KAMINSKI: HET GROTE VRAAGTEKEN
Dit seizoen is Thomas Kaminski de onbetwiste nummer één in het Gentse doel. Dit seizoen miste de goalie nog geen enkele minuut, enkel in de bekermatch tegen Eendracht Aalst werd hem rust gegund. Kaminski acteert eerder regelmatig, en steekt er sporadisch eens bovenuit. Wanneer hij wel eens opvalt, dan is het meer in negatieve zin – denk maar aan zijn flater tegen Saint-Etienne. Toch pakt Kaminski hier en daar wel wat punten, maar een echte matchwinnaar is hij (nog) niet.
Dat blijkt ook uit zijn seizoensstatistieken. Met Kaminski in doel slikte Gent dit seizoen in de Jupiler Pro League 22 tegendoelpunten. Volgens de kwaliteit en moeilijkheidsgraad van de kansen zouden er dat normaal slechts 19 moeten zijn. Dat is uiteraard geen al te groot verschil, maar het bewijst dat Kaminski geen grote puntenpakker is voor AA Gent.
Simon Mignolet is dat bijvoorbeeld wél bij Club Brugge. In de Jupiler Pro League moest Big Si zich nog maar 7 keer omdraaien, volgens de kwaliteit van de kansen moest hij dat al 14 keer hebben gedaan. Mignolet pakt punten, dat is duidelijk. Maar Kaminski niet. En dat is toch behoorlijk nadelig voor de club uit de Arteveldestad. Misschien zelfs hét grote verschil met de uitgesproken titelfavoriet Club Brugge.
MEER DAN COMPLETE VERDEDIGING
Het Gentse scoutingsapparaat leverde de voorbije zomer uitmuntend werk af. 4 defensieve aanwinsten tonen zich op één of meerdere vlakken absolute meerwaardes voor de de club, én zelfs de Jupiler Pro League. Mikael Lustig bijvoorbeeld. De onversleten Zweedse krijger dweilt op 32-jarige leeftijd nog steeds – en moeiteloos – de rechterflank af.
Daarnaast heeft Lustig een uitstekende voorzet in de voeten: 3 assists telt hij al in de competitie. Met zijn accurate crosses behoort hij zelfs tot de top drie van de Belgische competitie. Topaankoop van Michel Louwagie & Co.
De manager van AA Gent aarzelde tijdens de voorbije zomer ook niet om het Gentse transferrecord te verbreken. Voor Michael Ngadeu werd maar liefst 4,5 miljoen euro betaald, een hoge som die eerder niet te verwachten is bij de club. Maar Louwagie zal er geen spijt van hebben.
Na enkele maanden kan Ngadeu al bestempeld worden als een topaankoop. De Kameroener is heer en meester in de luchtduels, waarin hij de derde beste verdediger is in de competitie. 65% van zijn aangegane luchtduels slagen effectief. Een droom om in je ploeg te hebben voor élke coach.
Ook Igor Plastun, de wederhelft van Ngadeu in de centrale defensie, laat zich opmerken in positieve zin. De grote Oekraïner – Plastun meet 1m93 – steekt er opvallend genoeg bovenuit op vlak van passing. Geen enkele speler in de Jupiler Pro League doet zelfs beter qua accurate passing.
Uiteraard zijn dat voor een centrale verdediger niet de meest risicovolle passes, maar net daarom is die zorgvuldige passing van groot belang. Het is één van de redenen waarom coach Jess Thorup steeds terugvalt op Plastun, die overigens nog maar twee wedstrijden miste door een blessure.
Naast Ngadeu pikte Gent tijdens de zomermaanden ook nog Milan Mohammadi (Akhmat Grozny) en Alessio Castro-Montes (AS Eupen) op. Mohammadi, als linkerflankverdediger en Castro-Montes als rechterflankverdediger hebben beide een gezonde drang naar voor.
Aanvallende flanken, zoals Thorup het graag heeft. Mohammadi en Castro-Montes horen allebei tot top tien spelers van de Jupiler Pro League die het vaakst me ten aanval trekken met hun ploeg. Mohammadi is zelfs de derde beste in dat onderdeel.
MIDDENVELD OM BIJ TE KWIJLEN
Niemand kan er om heen. Vadis Odjdja-Ofoe haalt momenteel zijn hoogste niveau ooit. Zonder twijfel. Op basis van zijn pure talent en kwaliteit overstijgt hij met overschot de Jupiler Pro League. In zijn specifieke rol als draaischijf op het middenveld is hij één van de meest complete spelers in België.
Vadis behoort tot de absolute top op vlak van geslaagde dribbels, sleutelpasses (meer dan één per wedstrijd) en passes met onmiddellijk gevaar voor doel. Naast al dat voetballend vermogen beschikt de geboren Gentenaar ook over een indrukwekkende fysiek. In de aanvallende opbouw – zowel met als zonder bal – hebben slechts een handvol collega's meer invloed op de competitie dan de 30-jarige.
Naast Vadis lopen er op het Gentse middenveld nog meer spelers rond met indrukwekkende capaciteiten. Sven Kums beleeft in de Ghelamco Arena momenteel zijn tweede jeugd. De voormalige middenvelder van RSC Anderlecht kan zich naar hartelust uitleven met verticale passes, het handelsmerk van Kums.
Zijn progressieve passing – passes over minimum tien meter afstand op de helft van de tegenstander – is dan ook fantastisch. 89% van die niet te onderschatten passes komen aan bij een ploegmaat. Goed voor de balcirculatie en een groot voordeel om snelle aanvallen op te zetten.
Als nummer zes valt Thorup steeds terug op Elisha Owusu, die tijdens de voorbije zomer overkwam van Olympique Lyon. Hoe blijven ze al dat onbekend talent toch halen bij de Buffalo's? De 22-jarige Fransman is op dit moment de zesde beste passeur van de Jupiler Pro League. En dat is toch wel erg knap, zeker vanuit zijn cruciale positie nét voor de verdediging.
Als daarnaast Giorgi Chakvetadze terug wedstrijd fit raakt, en Roman Bezus constanter presteert, dan heeft AA Gent misschien wel het beste middenveld in België. Club Brugge kan toch maar beter rekening gaan houden met het Gentse geweld ...
DE GOUDEN DRIETAND
De verdediging en het middenveld van AA Gent is absolute top naar Belgische normen, maar dan moeten we het nog hebben over het offensieve compartiment. Neem er gerust even de topschuttersstand bij, drie Buffalo's staan in de top tien. Het aanvallende trio mist vaak enorm grote en uitgelezen kansen, maar ze scoren ook de meest onmogelijke doelpunten.
Toch is de aanvallende balans uiterst positief, want op basis van de kwaliteit der verkregen kansen scoren de spitsen meer dan zou moeten zijn. Roman Yaremchuk nette al 10 competitiedoelpunten, maar volgens de kwaliteit van zijn verkregen kansen zouden er dat slechts 8 moeten zijn. Een knap staaltje afwerken van de Oekraïner, al mist hij vaak toch de meest gemakkelijke kansen.
Maar ook zijn aanvalsmaatje Laurent Depoitre mist vaak onbegrijpelijke doelpogingen – denk maar aan die kolossale misser op Sint-Truiden. Maar ook hij scoort meer dan eigenlijk zou moeten, net als foerier Jonathan David. Als het trio nu ook de gemakkelijke kansen in het mandje legt, dan zal de doelpuntenproductie gevoelig toenemen.
GENT, TITELKANDIDAAT
Er zit meer dan muziek in dit AA Gent. De puntenwinst dit seizoen komt er meestal via het sterke middenveld en de kwalitatieve aanvalslinie. De club telt met 38 goals evenveel gemaakte doelpunten als Antwerp, waarbij enkel Club Brugge beter doet in de Jupiler Pro League. Acht verschillende Gentspelers deden dit seizoen al de netten trillen, het gevaar loert dus vanuit alle hoeken maar toch vooral via het triumviraat David-Yaremchuk-Depoitre.
Ook het middenveld staat als een huis, maar – ondanks de grote aanwezige kwaliteit – blijft de verdediging toch een pijnpunt. Gent incasseerde namelijk drie keer meer tegendoelpunten dan Club Brugge dit seizoen. Het is veel te kort door de bocht om hiervoor de schuld in de schoenen te schuiven van Kaminski, maar een echte puntenpakker is hij nu ook weer niet.
Maar om zich echt op te werpen als een titelconcurrent voor Club Brugge, dan zal het toch regelmatiger moeten. De grote puntenoogst in eigen huis is indrukwekkend, maar daar schiet je niet veel mee op als je de volgende uitwedstrijd dure punten laat liggen. Mits het behouden van alle sterkhouders, dan ziet de toekomst er goed uit in Oost-Vlaanderen. En niet te vergeten, Giorgi Chakvetadze raakt stilaan terug helemaal wedstrijdfit. Wie weet kan de Georgische klassebak dat tikkeltje extra brengen.
