Arne Decraene
"Als we overwinteren, zal heel België weer bezig zijn met Gent", liet Michel Louwagie voor het duel tegen Saint-Étienne optekenen. Missie geslaagd, want na de 0-0 draw mogen de Buffalo's zich opmaken voor de volgende ronde van de Europa League. In tegenstelling tot wat de manager denkt, hadden wij die kwalificatie echter niet nodig om onze aandacht op de Ghelamco Arena te vestigen. Hoewel ze in Frankrijk niet helemaal uit de verf kwam, valt de gouden driehoek voorin daar immers niet te negeren.
Tegen het zwakkere broertje in de groep Oleksandria staat op de slotspeeldag alleen nog de groepswinst op het spel, in de competitie gaat het de huidige derde in de stand ook al voor de wind. Louwagie en co worden zo beloond voor hun vertrouwen in Jess Thorup, na zijn zwakke debuut in PO I even wankel in het zadel maar nu meer dan ooit de man die AA Gent weer naar de grote successen moet leiden. De coach onderscheidde zich de laatste tijd dan ook met enkele prima tactische keuzes, waarbij hij vooral voor de ruit op het middenveld al heel wat lof kreeg. Ook het gouden aanvalstrio draagt evenwel zijn stempel.
PLUIM VOOR THORUP
Beide compartimenten tellen één gemeenschappelijke factor in de rangen: Jonathan David. De Canadees is dan ook het type speler over wiens beste positie je eindeloze discussies kan voeren. Diep in de punt, op de flank of als rasechte nummer 10: David deed het in Gent al allemaal. Als Thorup één pluim op zijn hoed mag steken, is het dus wel voor de manier waarop hij het goudhaantje nu pas écht optimaal laat renderen. Als speerpunt van de ruit op het middenveld of als achterste pion van de drietand voorin, afhankelijk van hoe je er naar wil kijken. Met 13 goals en acht assists in 27 matchen spreken de cijfers alleszins voor zich.
Wanneer we ons beperken tot de Jupiler Pro League oogt de balans met respectievelijk negen en zes stuks in 16 duels zo mogelijk nóg indrukwekkender. David was ook voor de komst van Thorup al een groeibriljant en zou Gent dus sowieso de nodige miljoenen opleveren, maar als werkelijk alle records gebroken worden mag Louwagie zijn Deense coach toch even bedanken. Net als Roman Yaremchuk en Laurent Depoitre, de twee bliksemafleiders die de ruimtes creëren waar het 19-jarige talent zo fel van profiteert, overigens. De formule waarmee Gent elke defensie pijn doet, is namelijk essentieel voor David zijn definitieve doorbraak.
POLYVALENTE SPITSBROEDERS
Dat recept is intussen welbekend. Met Yaremchuk en Depoitre beschikken de Buffalo's over twee spitsen die niet alleen lengte met prima voetjes combineren, maar ook naar hartenlust de hoeken induiken. Net als met David heeft Thorup op die manier vooral voor Yaremchuk, die sinds zijn komst naar de Ghelamco Arena schipperde tussen linkervleugel en diepe spits, eindelijk de ideale rol gevonden. Dat een positie die het midden houdt tussen de twee op zijn lijf geschreven zou zijn, is alvast slim bekeken. Ook de Oekraïner bedankte met statistieken: 16 doelpunten en vier assists in 24 wedstrijden, ongezien naar zijn normen.
Depoitre doet dan weer wat hij in zijn glorieperiode onder Hein Vanhaezebrouck al het beste deed: duels winnen, meevoetballen en met diepgang op rechts ruimte trekken voor zijn infiltrerende maats. In die tijd waren het jongens als Benito Raman en Danijel Milicevic die uitblonken in zijn sterke rug, nu mogen vooral spitsbroeders Yaremchuk en David zijn diensten benutten. De eenmalige Rode Duivel kwam evenwel niet enkel terug om anderen te doen schitteren, maar tevens om zijn eigen carrière op 30-jarige leeftijd weer leven in te blazen. Met 11 treffers en drie assists in 23 matchen is die missie tot dusver met verve geslaagd.
DUIVEL & BLIKSEMAFLEIDERS
Opgeteld zitten David, Yaremchuk en Depoitre zo aan 40 goals en 15 assists, een onwaarschijnlijk totaal op zes wedstrijden van de winterstop. Door de vele loopacties en positiewissels is het dan ook een helse taak om het trio op te vangen, met David als ultieme exponent. Net als op Hans Vanaken van Club Brugge zou ouderwetse mandekking hier wel eens het enige antwoord kunnen zijn, want nu ontsnapt hij constant aan de aandacht van de verdediging. Als een duiveltje uit een doosje duikt David zo telkens weer op in de zestien, waar hij opnieuw mede dankzij zijn bliksemafleiders dodelijk is op voorzetten vanaf de flanken.
Ook lager op het veld weet de Canadees steeds weer de ruimtes te vinden, is het niet tussen de linies dan wel op de zijkant. Zwervend over het terrein geniet de jonge smaakmaker immers de vrijheid om de bal overal te vragen en zelf een actie op te zetten. Opdrijvend met het leer aan de voet is David dan ook even gevaarlijk als wanneer hij geniepig de ruimte zoekt, zeker wanneer Yaremchuk en Depoitre voor hem uit lopen. Met de juiste timing én finesse om dat soort situaties tot in de perfectie uit te buiten, boezemt het nu al uitstekend op elkaar ingespeelde drietal in zulke fases defensies allicht zelfs nog het meeste angst in.
UITGEKIENDE PUZZEL
Dat AA Gent offensief zo goed draait, is uiteraard niet alleen het werk van het trio voorin. Thorup past met zijn uitgekiende tactiek alle puzzelstukjes als gegoten in elkaar en bewaart mooi het evenwicht over heel het veld. Belangrijk daarbij zijn de drie middenvelders achter David, met Vadis Odjidja als draaischijf. Die moet zich dankzij Elisha Owusu – wat een versterking – en Sven Kums – blijkbaar toch beter gediend met een rol in de schaduw – niet al teveel bekommeren om het vreten van kilometers, maar mag vooral het spel dirigeren. Dat daardoor David dat niet constant zelf moet doen, is een flinke last van diens schouders.
Buitenshuis wordt wel misschien nog iets teveel gerekend op Yaremchuk en Depoitre om de hoeken in te duiken, wat kan verklaren waarom Gent daar zoveel moeilijker scoort. In de competitie zijn de Buffalo's er zelfs maar half zo doeltreffend, met 11 goals op verplaatsing tegenover 22 voor eigen publiek. Vooral op rechts schuift de back van dienst – meestal Mikael Lustig, soms Alessio Castro-Montes – dan veel hoger in en komt die vaker zelf de voorzet afleveren, met elk van de drie aanvallers in de zestien is de bezetting voor doel zo veel beter. Met iets meer lef kan ook het uitcomplex wie weet dus snel aangepakt worden.
OP DE GOEDE WEG
Al is iets minder dreiging vanaf de zijkanten nu ook eenmaal een van de logische beperkingen aan een systeem zonder wingers. De voordelen, die zijn in Gent vandaag evenwel veel talrijker. Vooral het feit dat David én Yaremchuk zich dankzij Thorup helemaal ontplooien en de volgende stap in hun ontwikkeling aan het zetten zijn, zullen ze in de Ghelamco Arena graag zien gebeuren. Ook in de de bestuurskamer, waar ze de marktwaarde van de twee goudhaantjes almaar zien toenemen. De terugkeer van Depoitre, Kums en eerder al Odjidja sprak echter al boekdelen dat Gent niet louter bezig is met het maken van zoveel mogelijk winst op de transfermarkt. Winnen tussen de lijnen, dat is nu de eerste en belangrijkste doelstelling. Met zijn ruit op het middenveld, maar vooral ook met zijn gouden driehoek in de voorlinie is Thorup op beide vlakken alleszins op de goede weg. De echte balans, die volgt evenwel pas op het einde van de rit.
LEES OOK: ‘Crisisvergadering KAA Gent: Baro KO geslagen na naïviteit’
