Arne Decraene
De grote zoektocht, deel II. Na de landstitel van vorig seizoen had KRC Genk de relatie met Philippe Clement graag verdergezet, maar aangezien die toch besloot terug te keren naar zijn oude liefde Club Brugge moesten de Limburgers een nieuwe hoofdcoach zien te vinden. De keuze viel uiteindelijk op Felice Mazzu, een huwelijk dat nu, na nog geen half jaar, al ten einde komt. Technisch directeur Dimitri de Condé mag zo alweer opnieuw de dating scene op en lijkt zijn pijlen daarbij vooral te richten op twee vertrouwde namen.
Bernd Storck lag enkele maanden geleden namelijk al in balans met Mazzu om de opvolger van Clement te worden, Wouter Vrancken was in zijn spelerscarrière dan weer twee jaar actief in wat toen nog het Fenixstadion heette. Dat de trainers van respectievelijk Cercle Brugge en KV Mechelen op de longlist van kanshebbers voor de positie staan wist voorzitter Peter Croonen al te bevestigen, ook in de concretere lijst zullen hun namen vast bovenin terug te vinden zijn. Op basis van het gewenste profiel dat Genk nu zelf naar voren schuift wegen wij daarom de (slaag)kansen van de twee topkandidaten tegen elkaar af.
DUIDELIJKHEID IN DE KLEEDKAMER
"Het moet iemand zijn die duidelijkheid kan geven aan de spelersgroep, want daaraan schortte het toch bij Mazzu", liet Croonen tijdens zijn persconferentie vallen waar het schoentje precies knelde bij de Italo-Belg. Een quote die echter tevens haast rechtstreeks naar Storck lijkt te verwijzen, want laat dat nu precies zijn waar de Duitser om gekend staat. Zo nam hij vorig seizoen na zes speeldagen over bij Moeskroen, op dat moment nog puntenloos laatste maar vanaf dan wel op PO I-koers met een 40 op 72. Storck werd toen vooral geloofd om de orde die hij kon scheppen in de warboel op Le Canonnier, een kunstje dat hij nu ook bij Cercle Brugge overdoet. Met vier punten uit vijf duels doet de Vereniging het sinds zijn komst alvast beter dan in de tien matchen daarvoor, na de zege tegen STVV lijkt de kentering sinds dit weekend ingezet.
Vrancken mag dan wel heel wat minder ervaring hebben dan de 56-jarige ex-bondscoach van Hongarije, bij KV Mechelen legde de jonge trainer al een gelijkaardig parcours af. Hoewel Malinwa na de degradatie meteen weer naar het hoogste niveau wou stijgen, begon het vorig jaar met een twee op negen immers dramatisch in 1B. Pas nadat Vrancken de teugels uit handen van Dennis van Wijk nam, ging de bal aan het rollen, de rest van de weg verloren de Mechelaars slechts twee keer. Daarbij werd steevast een duidelijke 4-4-2 met één hangende spits gehanteerd, een systeem dat ook na de promotie gehandhaafd bleef. Vrancken staat er dan ook om gekend de zaken niet te moeilijk te maken en recht voor de raap te zijn, een houding die sterk gewaardeerd wordt in de Mechelse kleedkamer. Precies waar Genk naar op zoek is, dus.
PERSOONLIJKHEID BIJ PERS & FANS
Een andere term die Croonen dropte, was persoonlijkheid, nog zoiets waar het Mazzu aan mankeerde. Storck zal dat verwijt niet snel krijgen, want de elegante Duitser dwingt met zijn natuurlijke présence haast automatisch het nodige respect af. Dat zowel bij spelers, pers áls publiek overigens, al zouden we ons hier de vraag kunnen stellen of het dan plots niet meer uitmaakt dat de stuurman van de landskampioen de Nederlandse taal niet machtig is – iets wat Mazzu toch vaak aangewreven werd. Ook mogen we niet vergeten dat de pas op straat gezette trainer na zijn exploten met Charleroi bij zijn aanstelling eveneens nog met enige égard de Luminus Arena binnenstapte. In tegenstelling tot Mazzu heeft Storck evenwel niet de reputatie een defensieve coach te zijn, noch heeft hij de schoenen van iemand als Clement te vullen.
Bij de fans heeft Vrancken als geboren Limburger echter toch nog een streepje voor. Als man of the people doet hij in Mechelen nochtans denken aan Mazzu in Charleroi, al kon de ex-trainer zijn grip op het volk niet doortrekken naar Genk. Zijn kandidaat-opvolger zou hier vermoedelijk minder last mee hebben, want een flink deel van de aanhang wacht hem nu al met open armen op. Krediet zou hij dus genoeg genieten, wat de Truienaar niet alleen te danken heeft aan zijn afkomst als kind van de streek, maar ook aan de manier waarop hij zich in de media presenteert. Helder maar toch vurig, eerlijk maar wel vol achter zijn troepen en nooit beschaamd om zijn mening te geven: met zijn serene attitude doorstond Vrancken het woelige vaarwater van de matchfixingszaak moeiteloos en oogstte hij niks dan lof in de publieke opinie.
AMBITIE ÉN SPEKTAKEL
"Heel belangrijk: we zoeken iemand die de lat heel hoog legt", legde Croonen nóg een voorwaarde voor de nieuwe coach op tafel. Daarmee lijkt de voorzitter niet alleen te hinten op de jacht naar een PO I-ticket – en wie weet stiekem zelfs wel nog altijd meer – maar ook het voetbal waarmee die doelstelling bereikt moet worden. Het sprankelende spel waarmee Genk vorig seizoen de titel pakte ligt nu namelijk mijlenver weg, een dikke 160 kilometer verderop in Brugge om precies te zijn. Behalve het vertrek van architect Clement heeft ook dat van sterkhouders als Leandro Trossard, Ruslan Malinovskyi en Alejandro Pozuelo daar uiteraard wel iets mee te maken, al valt er met de huidige selectie toch nog steeds beter te doen. Ally Samatta en Sander Berge bleven immers op post, in de zomer werd nog meer dan 30 miljoen gespendeerd.
Bij Moeskroen en KV Mechelen bewezen zowel Storck als Vrancken reeds zelfs met minder materiaal de lat hoog genoeg te leggen en, belangrijker nog, hun team ook op dat niveau te kunnen krijgen. Niet alleen op het vlak van resultaten, iets waar Mazzu in Charleroi eveneens prima in slaagde, maar ook wat het geleverde product op de mat betreft. Offensief, gedurfd en verzorgd spel indien mogelijk, modern voetbal met snelle tegenstoten wanneer nodig: Storck en Vrancken zijn adepten van de visie van De Condé. Vooral Vrancken doet met de manier waarop hij Malinwa niet alleen buiten de gevarenzone, maar zelfs in het strijdgewoel om PO I kampeerde aan het succesverhaal van Clement bij Waasland-Beveren denken. Hem nu naar de Luminus Arena halen zou in dat opzicht dus bijna niets meer dan een logische keuze zijn.
OOG VOOR DE JEUGD
Een aspect dat Croonen niet ter sprake bracht, maar wel minstens even belangrijk is in de Genkse filosofie is het werken met de jeugd. Jonge talenten als Ianis Hagi, Benjamin Nygren en zelfs Théo Bongonda konden zich maar moeilijk doorzetten onder Mazzu, zijn opvolger moet meer rendement uit de nieuwe raspaardjes zien te krijgen. Met een gemiddelde leeftijd van 23,3 jaar beschikken de Limburgers dan ook over de op drie na jongste kern in eerste klasse, de enige teams die nog groener achter de oren zien zijn Anderlecht, Waasland-Beveren en ... Cercle Brugge. Storck weet dus wat het is om met de jeugd te werken, meer nog: in Moeskroen stond hij vorig seizoen voor een groep die gemiddeld zelfs nog geen 23 jaar oud was. Het cliché van de stugge Duitser die louter een beroep doet op ervaren kerels gaat hier dus lang niet op.
KV Mechelen heeft dan weer de op vier na oudste kern, maar toch deinst Vrancken er niet voor terug om een 16-jarige jongeling als Aster Vranckx te brengen. Ook Dante Vanzeir (21), Jules Van Cleemput (22), Jordi Vanlerberghe, Gustav Engvall en William Togui (allen 23) krijgen volop hun kans, zelfs wanneer dat ten koste gaat van meer ervaren rotten als Igor de Camargo, Geoffrey Hairemans of Clément Tainmont. Oog voor de jeugd heeft Vrancken dus zeker, dat hij spelers beter kan maken liet hij met onder andere Nikola Storm en Rob Schoofs ook al zien. Oude krijgers als De Camargo, Onur Kaya en Arjan Swinkels leggen dan weer hun kop voor de bijna-generatiegenoot en beleven, vooral wat die laatste twee betreft, zelfs een tweede jeugd onder zijn regie. Voor vers vuur in de kleedkamer kan Vrancken dus vast wel zorgen.
VERTROUWDHEID & BESCHIKBAARHEID
"Een trainer die de club kent is een pluspunt, maar dat zal niet doorslaggevend zijn", aldus Croonen nog. Zoals we eerder al vermeldden, is dat na zijn eerdere zomerflirt zowel voor Storck als ex-speler Vrancken het geval, al is het dus nog altijd mogelijk dat er een wit konijn uit de hoge hoed getoverd wordt. Dat beide coaches momenteel elders onder contract liggen vormt volgens de voorzitter echter ook geen probleem, Vrancken zou naar verluidt zelfs via een clausule in zijn contract kunnen vertrekken bij Mechelen. Het Genkse bestuur kaapte op die manier eerder al Clement weg op de Freethiel, dit seizoen deed Anderlecht het nog met Frank Vercauteren bij OH Leuven. In het businessklimaat van het hedendaagse voetbal zullen ethische bezwaren de landskampioen er dus niet van weerhouden om haar topkandidaat aan te trekken.
Toch is het jammer dat een andere, wél beschikbare trainer zich terugtrok uit de race. Hein Vanhaezebrouck kondigde namelijk al aan zijn sabbatjaar gewoon verder te zullen zetten en zich het komende jaar te blijven focussen op zijn werkzaamheden als analist en columnist. Zonde, want als iemand alle bovenstaande vakjes afvinkt, is het wel HVH. Als enige struikelblok kunnen we misschien nog op zijn moeilijke relatie met de fans duiden, een gevolg van zijn eerdere, mislukte passage in de Luminus Arena. Met het bestuur zouden alle twisten intussen evenwel uitgeklaard zijn, dat het verleden soms op kant geschoven moet kunnen worden, is nog iets dat Anderlecht en Vercauteren met hun reünie illustreerden. Charisma, uitstraling, oog voor de jeugd en een duidelijke én offensieve visie: Vanhaezebrouck heeft het allemaal.
VOL VOOR VRANCKEN
Een tweede doortocht in Genk zit er voor de ex-coach van ook nog onder meer Anderlecht en AA Gent dus niet in, wat maakt dat Storck en Vrancken overblijven als de voornaamste kanshebbers om Mazzu zijn zitje over te nemen. Beiden beantwoorden alvast prima aan het vooropgestelde profiel, maar wat ons betreft doet de landskampioen er het beste aan haar pijlen vol op Vrancken te richten. Hoewel hij tevreden is met zijn mooie verhaal Achter de Kazerne lijkt de coach van Malinwa immers nog meer dan Storck, pas goed en wel gesetteld in Jan Breydel, open te staan voor een verhuis naar de Luminus Arena. Dankzij de clausule in zijn contract hoeft dat ook geen al te heikele kwestie te zijn, een pluspunt aangezien Genk de zaak graag zo snel mogelijk wil afhandelen. Al zullen ze het in Mechelen allemaal niet graag horen.
Als Nederlandstalige en zelfs Limburgse ex-speler heeft Vrancken bovendien een streepje voor bij de fans, een luxe die voor wat welgekomen rust kan zorgen indien de verhoopte ommekeer niet onmiddellijk op de trainerswissel volgt. Tot slot past hij als jonge Belg het beste in de filosofie die Genk de laatste jaren zo zorgvuldig uitstippelde en heeft hij meer voeling met de clubwaarden die er hoog in het vaandel worden gedragen, maar de laatste tijd verloren leken te zijn gegaan in de wind. Meer nog dan Storck zou Vrancken zo wel eens de ideale man kunnen zijn om het schip zowel op als naast het veld weer in de juiste koers te doen varen, al betekent glorie bij de ene club natuurlijk nooit een garantie op succes bij een andere. Vraag dat maar aan Mazzu.
LEES OOK: Union schrikt: Hubert verrast enorm tegen Galatasaray
