Een tweetal weken geleden schreven we nog hoe blunderende scheidsrechters en VAR's die schromelijk de mist ingaan gerust wat strenger gestraft zouden mogen worden. Een tip die het Referee Department blijkbaar ten harte nam, want ref Jonathan Lardot werd twee weken op non-actief gezet. Zij het om alle verkeerde redenen.

"Wees transparanter, kom veel sneller met een uitleg op de proppen en durf flagrante fouten toegeven", suggereerden we in datzelfde artikel nog. Mea culpa slaan deed Lardot niet echt, maar de ref was na Club Brugge-AA Gent wel zo moedig om duiding te verschaffen bij zijn beslissing om de Buffalo's geen penalty toe te kennen. Foute boel, zo oordeelden Bertand Layec en co, waarop de spraakzuchtige scheids tijdelijk op kant werd geschoven. Nicolas Laforge, de videoref die hem in de steek liet en als VAR twee dagen eerder ook al betrokken was bij het vermeende handspel van Nacer Chadli, floot zaterdag met Standard-KRC Genk terwijl rustig de topper van de speeldag.

NIET OP DE KOFFIE

Het zijn praktijken die ons toch eens stevig met de wenkbrauwen doen fronsen, net zoals het protocol dat sinds Operatie Propere Handen werd ingevoerd en aan de basis ligt van Lardot zijn schorsing. Arbiters kregen sindsdien immers de opdracht om niet meer met de pers te spreken zonder de expliciete toestemming van Frank De Bleeckere, woordvoerder van het scheidsrechterskorps. De bond wil dat de spelleiding op die manier een neutraal en onafhankelijk imago uitstraalt, luidt dan de motivatie achter dit schrijnende gebrek aan openheid en transparantie. Wat ons betreft ruikt de maatregel echter toch meer naar censuur, want wie een probleem zou hebben met een ref die na de wedstrijd voor de camera verschijnt is ons een raadsel.



Dat scheidsrechters liefst niet op de koffie gaan met journalisten is, zeker gezien de huidige sfeer in ons voetbal, niet meer dan normaal, maar een kort en professioneel onderhoud na de match – liefst zelfs nog na het zien van de videobeelden – zou toch moeten kunnen. Het Referee Department vraagt met haar constante getalm vooraleer het met een officiële verklaring voor discutabele fases komt trouwens ergens ook zelf om dit soort situaties. Mochten die toelichtingen wat sneller volgen op de feiten zou de pers namelijk misschien iets minder happig zijn om de arbiter zelf direct aan de tand te willen voelen. Nu is het vaak dagenlang en soms zelfs wel weken gissen naar wat er in het hoofd van ref en VAR omging bij het nemen van een cruciale beslissing.

AZIATISCHE CENSUUR

In Noord-Korea zijn er nog steeds mensen die geloven dat hun land in 2010 een WK-zege tegen Brazilië in de wacht sleepte, terwijl ze in China nog nooit van Google of YouTube gehoord hebben. Wat censuur betreft valt het hier dus allemaal uiteraard best wel mee, maar de KBVB neemt op dit vlak naar onze mening toch iets te veel een Aziatische houding in. Alsof het gewone volk geen recht heeft op uitleg van de hogere instanties, zo worden de scheidsrechters angstvallig afgeschermd van elke verantwoording voor hun acties. Wie toch uit de biecht durft klappen wordt meteen streng bestraft, terwijl de zonden zelf zonder gevolgen blijven. Een scheve situatie waar Lardot nu het slachtoffer van werd. Al had hij Gent natuurlijk ook nog altijd gewoon een strafschop kunnen geven.