Arne Decraene
De topper van de elfde speeldag tussen Standard en KRC Genk begon nog veelbelovend, maar zat na de rust volledig op slot. Michel Preud'homme en Felice Mazzu gooiden in de eindfase met Obbi Oulare en Paul Onuachu achtereenvolgens dan ook hun breekijzer in de strijd en zagen hoe beiden meteen een impact leverden. Een tip voor Frank Vercauteren en Vincent Kompany bij Anderlecht?
Oulare is nog maar pas hersteld van een zoveelste blessure en zit dus uiteraard nog niet aan de top van zijn kunnen, maar de spits brak zaterdag op een klein kwartiertje – inclusief extra tijd – wel meer potten dan Felipe Avenatti in de 80 minuten daarvoor. Of Ally Samatta weldra plaats moet ruimen voor Onuachu is dan weer een ander paar mouwen, al toont de Nigeriaanse beer zich in zijn korte invalbeurten toch telkens opnieuw een gesel voor zijn rechtstreekse tegenstanders. Twee rasechte targetmannen die in het luchtruim heer en meester zijn, zonder een dood gewicht te vormen in de combinatie.
VERLOREN ZONEN
Vooral Onuachu koppelt die kwaliteiten ook nog eens aan een neus voor doelpunten, een dodelijke mix die doet denken aan de beste spits op de Belgische velden. Dieumerci Mbokani is met zijn balvastheid als aanspeelpunt en killerinstinct voor doel namelijk het begin –en eindstation van zowat elke Antwerpse aanvalsgolf. De Congolees schreef dit seizoen zo al acht treffers, evenveel als Anderlecht in totaal, en vijf assists op zijn conto. In de Paars-Witte bestuurskamer hebben ze zich al meer dan eens beklaagd dat er geen extra inspanning gedaan werd om ook deze verloren zoon terug naar het Lotto Park te halen.
Bij AA Gent gaat er veel aandacht naar de ruit op het middenveld, maar ook de potente aanval mag er best wel wezen. Daar werd deze zomer Laurent Depoitre terug naar het oude nest gebracht – in de Ghelamco Arena kon dat dus wel – als missing link naast Roman Yaremchuk. De eenmalige Rode Duivel fungeert als een dankbaar tussenstation in de opbouw en speelt een grote rol bij de constante dreiging die de Buffalo's creëren uit voorzetten vanaf de flanken, zij het als afwerker dan wel als bliksemafleider voor Yaremchuk of Jonathan David. Yari Verschaeren en Michel Vlap zouden het bij Anderlecht goed kunnen gebruiken.
GEEN GOALGETTER
Als tegenargument voor de targetman kunnen we nu aanhalen dat Club Brugge, toch de soevereine leider, het prima stelt zonder een klassieke spits. Kwieke aanvallers als Emmanuel Dennis en Percy Tau maken er momenteel immers de dienst uit, met Loïs Openda, Siebe Schrijvers en David Okereke als voornaamste alternatieven. Toch wou Blauw-Zwart zo graag ook nog een breekijzer dat Mbaye Diagne vanonder de neus van Anderlecht werd weggekaapt. Voorlopig heeft Philippe Clement weinig reden om te sleutelen aan zijn voorhoede, maar mogelijk treedt de trefzekere Senegalees later dit seizoen nog op het voorplan.
Met één doelpunt om het kwartier is Diagne op dit moment zelfs de meest efficiënte spits in de Jupiler Pro League, Onuachu bezet in dat lijstje de derde plaats terwijl Mbokani met heel wat meer minuten op de teller knap achtste staat. De best gerangschikte speler van Anderlecht is evenwel Nacer Chadli, die we met zijn drie goals in 556 minuten op plaats 39 terugvinden. Een zoveelste illustratie van het scoringsprobleem van Paars-Wit, waar behalve Chadli ook Pieter Gerkens en Samir Nasri al diep in de punt depanneerden. Sinds kort zijn alle ogen dan weer gericht op Kemar Roofe, maar die heeft toch duidelijk nog tijd nodig.
TEO & SANTINI
Toegegeven, Isaac Kiese Thelin is niet uit hetzelfde hout gesneden als de vermelde tegenhangers bij de concurrentie. Lukas Teodorczyk bleek achteraf echter ook niet de verhoopte topper te zijn, maar de Pool leverde als afwerker pur sang Anderlecht in 2017 met zijn vele doelpunten wel nog de laatste landstitel op. Nog een vergelijkbaar geval is dat van de naar China vertrokken Ivan Santini, want hoewel hij vorig jaar nog als derde eindigde in de topschuttersstand veroverde de Kroaat evenmin veel harten in het Lotto Park. Geen spitsen van RSCA-kaliber, luidt het dan, vooral wegens hun gebrek aan voetballende kwaliteiten.
Thelin is wat in hetzelfde bedje ziek en zal dus waarschijnlijk terecht nooit een publiekslieveling worden in Brussel, maar de Zweed weet wel het doel staan. Dat bewees hij in het enige seizoen waarin hij vol zijn kans kreeg in België, met 19 treffers voor Waasland-Beveren. Niet hetzelfde als presteren bij een topclub, horen we u nu al denken, al bevindt Anderlecht zich momenteel toch niet bepaald in een positie om kieskeurig te zijn. Tegen Beerschot hield Thelin als invaller bovendien de bekerhoop nog in leven, dat hij in de twee matchen nadien amper vijf minuutjes mocht opdraven is op zijn minst merkwaardig te noemen.
TERUG NAAR THELIN
In de enige thuiszege van het seizoen, op 1 september tegen Standard, stond de spits trouwens ook al 90 minuten op het veld. Dat de 29-voudige international nu dé oplossing voor de Paars-Witte malaise is willen we uiteraard lang niet gezegd hebben, maar Roofe bewees tot dusver ook niet de beloofde verlosser te zijn. Hoewel de Engelsman veel oorlog maakt etaleert hij voorlopig te weinig présence in de zestien, ook in het meevoetballen is de pas herstelde zomeraanwinst niet echt een meerwaarde. Dan lijkt de fittere en fysiek imposantere Thelin van groter nut te kunnen zijn voor dit vaak eindeloos combinerende Anderlecht.
De filosofie van Kompany werd zeker niet afgezworen, zo klonk het bij de voorstelling van Vercauteren, en dus zal de recordkampioen ook de komende weken naar hartenlust blijven breien. De nieuwe hoofdcoach moest wel efficiëntie aan dat spel toevoegen, werd ook nog meegegeven. Als eindbestemming voor al dat geknutsel zou Vercauteren zo wel eens terug kunnen grijpen naar Thelin, een van de vele afgeserveerde spelers die plots weer mag hopen op een kans op eerherstel. Na de vele 'valse negens' lijkt de tijd van de traditionele targetman immers opnieuw aangebroken. Niet alleen in Anderlecht, maar over heel de Jupiler Pro League.
LEES OOK: Julie Vanloo trekt van leer: "Hij verdient standbeeld bij Club"
