Arne Decraene
Een snelle greep uit de variëteit aan betwistbare VAR-fases van het voorbije weekend. Vrijdag was er al de vreemde handskwestie van Chadli in Charleroi, op zondag gevolgd door de eventuele penalty op Yaremchuk in Brugge, de al dan niet terechte strafschop voor Refaelov in Antwerpen, de niet gefloten elfmeter op Avenatti aan de overkant en ten slotte nog het vermeende buitenspel van Samatta in Genk. Teveel voor één speeldag, als u het ons vraagt.
Welke variabelen een tussenkomst van de VAR al dan niet rechtvaardigen valt intussen voor niemand nog te begrijpen, en dus laten we die kwestie hier even in het midden. Of toch, kort: dat de term 'clear error' niet meer dan een dekmantel is, mag intussen toch wel duidelijk wezen. Het zogezegde hands van Chadli of offside van Samatta was in geen velden of wegen 'clear' te noemen, maar bleek wel voldoende voor de videoref om in te grijpen. Wanneer die dan andere en soms zelfs veel meer voor de hand liggende fases precies omwille van die reden ongemoeid laat staan wij dan ook als eerste in de rij om dat op het nodige scepticisme te ontvangen.
SPITSEN & SCHEIDSRECHTERS
Niet dat we opperen dat het spel om de haverklap moet worden stilgelegd, verre van, maar momenteel heerst er zoveel willekeur in de definitie van een 'clear error' dat de term op zich al lang niet meer helder is. Die inconsistentie valt voor een groot deel terug te brengen tot de mensen in het busje, of liever gezegd persoon. Want laat ons wel wezen, een assistent-VAR die in het dagelijkse leven als simpele lijnrechter of beginnend arbiter door het leven gaat heeft weinig in de pap te brokken tegen zijn doorwinterde collega aan het hoofd van de regie. Dat de elite van ons scheidsrechterskorps daar zelf plaatsneemt is een wijziging die na de vele flaters in de beginfase van het systeem werd ingevoerd, maar tot dusver niet de gewenste resultaten heeft afgeworpen. Zo was het een ervaren ref als Nicolas Laforge die vrijdag de goal van Chadli afkeurde voor handspel dat alleen hij had gezien, en besloot diezelfde Laforge om AA Gent zondag in Jan Breydel geen strafschop toe te kennen na een foutieve tackle van Brandon Mechele op Roman Yaremchuk.
Fronst u nu ook even met de wenkbrauwen? Wij alleszins wel, want dat een scheidsrechter die als VAR op vrijdag nog zo schromelijk in de fout ging – of daar gaan we met z'n allen toch nog steeds vanuit, want op officiële communicatie is het naar goede gewoonte weer wachten – twee dagen later alweer in het busje zit is toch hoogst merkwaardig te noemen. Zelf een match in goede banen leiden deed Laforge dit weekend wel niet, al had dat eenvoudigweg te maken met het feit dat hij van tevoren niet ingepland stond. "Spitsen missen ook kansen", wordt al eens gezegd wanneer de ref de mist ingaat. Dat klopt, al worden die spitsen de week nadien dan wel op de bank gezet. Uiteraard kan iedereen zich vergissen en zal ook de VAR nooit volledig verhinderen dat er al eens iets in de soep draait, maar aan echte blunders als die van vrijdag mag misschien toch een strenger gevolg worden gegeven. Tenslotte hechten we aan het kunnen vellen van een correct oordeel meer belang dan aan fysieke proeven of vetpercentages, waar een onvoldoende ook bestraft wordt.
SYMPATHIE VOOR DE SCHEIDS
Simpelweg stellen dat een flaterende arbiter of VAR zwaarder moet boeten voor zijn fouten voldoet vanzelfsprekend niet om het falende systeem te verbeteren. Wat kunnen dan wel nog oplossingen zijn? Wij zouden beginnen met de 'clear error' af te schaffen en komaf te maken met het verstoppertje spelen achter vage procedures die niemand nog begrijpt. Ga kijken of ga niet kijken, maar het eindeloze getalm en getwijfel dat we nu vaak op ons bord krijgen mag wat ons betreft gerust van het menu geschrapt worden. Roep daarnaast ook al die busjes terug en richt een centrale dienst op, waar meer mensen tegelijk een bijdrage kunnen leveren. Zet achter de monitors bovendien geen werkzame refs, maar stel een team samen van specialisten en ontwikkel eventueel zelfs een opleiding die zij kunnen volgen om specifiek als VAR aan de slag te gaan. Mogelijk vormt de poel aan ex-arbiters die niet slaagden voor hun fysieke testen een interessante vijver om uit te vissen.
Zelfs als dit allemaal maar een utopie zou zijn hebben we toch nog één tip in huis die heel wat makkelijker te bewerkstelligen is. Wees transparanter, kom veel sneller met een uitleg op de proppen en durf flagrante fouten toegeven. Het zal de algemene sympathie voor de scheidsrechters in ons land veel meer deugd doen dan de vele campagnes die vragen om respect.
LEES OOK: Antwerp in remonte-modus: De Mil kent horrordebuut
