Arne Decraene
Speeldag acht in de Jupiler Pro League stond vooral in het teken van de zondagskraker tussen Club Brugge en Anderlecht, maar ook op de andere velden viel weer heel wat te beleven. Wij keken het hele weekend aandachtig toe en selecteerden zo onze drie kandidaten voor de prijs van Speler van de Speeldag.
Dante VANZEIR (KV Mechelen)
De zwakke reeks van KV Mechelen – één op negen tegen KV Oostende, Moeskroen en AA Gent – dreigde even navolging te zullen krijgen in Kortrijk, maar na de rust ontbond Malinwa plots haar ketens. In een doldwaze tien minuten werd de 1-0 achterstand omgebogen in wat uiteindelijk een 2-3 zege zou worden, met Dante Vanzeir als grote uitblinker. De huurling van Genk werkte eerst knap een voorzet van Nikola Storm voorbij Sébastien Bruzzese, even later zorgde hij na een listig passje van Onur Kaya met een droge knal voor de veilige bonus. Tussendoor had Rob Schoofs de Mechelaars op voorsprong gebracht na een prachtige solo die hier ook enige vermelding verdient.
Met zijn twee doelpunten is het echter toch Vanzeir die met de nominatie gaat lopen. De vinnige aanvaller was vorig seizoen in 1B bij concurrent Beerschot nog een gesel voor de Mechelse verdediging, nu begint hij met drie basisplaatsen op rij stilaan zijn draai te vinden in de voorhoede van Malinwa. Tegen Moeskroen liet hij zich zo nog opmerken met een assist, ondanks een bleke vertoning in Gent gaf coach Wouter Vrancken hem vrijdag opnieuw het vertrouwen boven Igor de Camargo en William Togui. Ook na een zwakke eerste helft bleef de 21-jarige jongeling staan, nog geen 20 minuten later had hij al laten zien waarom. Tien minuten bij de pinken zijn: soms kan het voldoende zijn om een plaats in dit overzicht af te dwingen.
Didier LAMKEL ZÉ (Antwerp)
De meeste spelers zouden niet wegkomen met de waslijst aan fratsen die hij al op zijn naam heeft staan, maar Didier Lamkel Zé is geen doorsnee voetballer. Volgens trainer Laszlo Bölöni zelf bleef hij de Kameroener dan wel vooral kansen geven wegens een gebrek aan alternatieven in het offensieve compartiment, ook nu Antwerp daar beter voorzien is heeft het woelwater nog altijd zijn plek. Niet dat die donkere avond in het Koning Boudewijnstadion tegen AZ – toen hij de kansen op kwalificatie voor de Europa League eigenhandig verkwanselde – hem al helemaal vergeven is, maar tegen Cercle Brugge werkte Lamkel Zé zich toch opnieuw iets meer in de Antwerpse harten.
Eerst opende de dribbelkont na een strakke inspeelpass van Steven Defour en typische actie de score, twintig minuten voor tijd legde hij de match koeltjes in een beslissende plooi. Bij beide doelpunten, pas zijn eerste in de competitie dit seizoen, hield Lamkel Zé de viering deze keer gelukkig ook binnen de perken. Indien hij zijn kopje er nu ook de rest van de weg nog bij kan houden is er voor de ongrijpbare flankaanvaller zonder twijfel een belangrijke rol weggelegd in de (titel)ambities op Den Bosuil, hoezeer Bölöni soms ook zal wensen dat het anders kon. Nog meer dan voor de Roemeen en zijn eigen ploegmaats is Lamkel Zé immers wekelijks een gesel voor elke verdediging. Nu alleen er nog voor zorgen dat hij dat ook iedere week mag laten zien.
Hendrik VAN CROMBRUGGE (Anderlecht)
We hadden ook kunnen kiezen voor iemand uit het wervelende aanvalstrio van Club Brugge, met Krépin Diatta als exponent, maar het was vooral de Blauw-Zwarte machine in zijn geheel die op vol toerental draaide tegen Anderlecht. Dat Club daarvoor matig beloond werd en in plaats van een historische pandoering uit te delen slechts een nipte 2-1 zege in de wacht sleepte tegen de aartsrivaal was louter de verdienste van één persoon. Hoewel hij er bij de eerste tegentreffer niet al te best uitzag – en die zelfs als een eigen doelpunt achter zijn naam kreeg – onthouden we wat individuele prestaties betreft uit de topper zo vooral de heldenstatus die Hendrik Van Crombrugge ei zo na wist te vergaren.
Als Derick Luckassen de bal aan de overkant voorbij collega Simon Mignolet had gekregen was de doelman misschien zelfs wel nog matchwinnaar geworden, maar even later moest hij zich dan toch gewonnen geven op een zoveelste inzet van Diatta. Daarmee kwam er een einde aan wat dankzij Van Crombrugge een frustrerende avond dreigde te worden in Jan Breydel, want de ene na de andere poging van Dennis, Tau, Mitrovic en Vanaken werd afgeweerd door de goalie van Paars-Wit. Die dacht waarschijnlijk dat zijn dagen in een schietkraam na zijn vertrek uit Eupen geteld waren, maar liet zondag zien de stiel alvast nog niet verleerd te zijn. Punten leverde het niet op, maar de Anderlecht-fans zijn Van Crombrugge ongetwijfeld al dankbaar dat hij veel en veel erger voorkwam.
LEES OOK: Antwerp jubelt: Kindermans en vier piepjonge supertalenten
