Olivier Plancke
Vincent Kompany, Simon Mignolet, Laurent Depoitre, Nacer Chadli. En straks ook nog Anthony Vanden Borre en Steven Defour? Deze zomer werd een aangename trend vastgesteld in het Belgisch voetballandschap. Steeds meer (ex-)Rode Duivels keren terug naar de Jupiler Pro League, wat alleen maar een grote surplus betekent voor onze nationale competitie. Hoewel er nog geen zekerheid is over een rentree van Defour naar The Great Old, zijn de signalen toch uitermate positief. Al rijzen er uiteraard veel vragen op, vooral naar blessuregevoeligheid en loonverwachtingen.
LIEFDE VAN EN VOOR D'ONOFRIO
Tijdens zijn buitenlandse periode bij FC Porto en Burnley kreeg Defour vaak de vraag voorgeschoteld of hij zin had om zijn actieve carrière af te sluiten in België. De 52-voudige Rode Duivel sloot dat nooit uit, en hij gaf aan dat het zijn droom was om ooit nog eens voor KV Mechelen te voetballen, de club waar hij zijn jeugdopleiding genoot alvorens naar KRC Genk te trekken.
Malinwa beleeft momenteel een onzekere periode (krijg de club wel een licentie volgend seizoen?) en de financiële middelen zijn er redelijk beperkt, zeker om een grootverdiener uit de Premier League binnen te halen. Dat Royal Antwerp FC zich momenteel opwerpt als de grootste kanshebber is weinig tot zelfs niet verrassend te noemen.
Op de Bosuil lopen veel voormalige spelers rond van Standard, waaronder enkele ex-Rouches die grote successen kenden bij de club zoals Sinan Bolat, Dino Arslanagic, Daniel Opare, Sambou Yatabaré en Dieumerci Mbokani. Maar nog belangrijker: de club wordt geleid door technisch directeur Luciano D'Onofrio en trainer Laszlo Bölöni, twee personen die gek zijn van de persoon én de voetballer Steven Defour.
In 2009 pakte het triumviraat de Belgische landstitel met Standard en daarna bracht D'Onofrio zijn poulain onder bij zijn bevriende club FC Porto. Nu wil de Italo-Belg hetzelfde realiseren bij Antwerp, maar dan in de omgekeerde richting. Antwerp hoopt om nog enkele jaren te kunnen genieten van de talentvolle en ervaren Defour. Het is een bewuste strategie van The Great Old om stap per stap naar de Belgische top te klimmen.
WAANZINNIG SALARIS
Maar om die top te halen moet de ploeg seizoen na seizoen versterkt worden, iets wat Antwerp jaarlijks doet. Deze zomer bleef het nog redelijk kalm qua inkomende transfers - tot ongenoegen van Bölöni-, maar D'Onofrio weet dat het op het einde van augustus de beste koopjes worden gedaan. Dan hoopt hij toe te slaan met de komst van Defour, die een uniek profiel bezit en de nodige versterking biedt op het middenveld.
Door de goede relatie van Defour met het duo D'Onofrio en Bölöni lijkt de transfer naar Antwerp wel in orde te komen. Maar Defour is de laatste jaren topcontracten gewoon bij Standard, FC Porto, Anderlecht en Burnley. Naar verluidt incasseert Defour over Het Kanaal jaarlijks 1,82 miljoen pond (1,98 miljoen euro), en sinds zijn contractverbetering in 2018 zelfs 2,34 miljoen pond (2,55 miljoen euro). Het zijn cijfers die naar Belgische normen waanzinnig te noemen zijn.
Het is de vraag of er een gulden middenweg zal worden gevonden tussen vraag en aanbod. Maar het ambitieuze Antwerp zal zeker water bij de wijn willen doen. Dat bewees het eerder ook door Mbokani langer aan zich te binden en aldus uit de klauwen te houden van RSC Anderlecht. Daarnaast is de Congolees ook twee jaar jonger dan zijn voormalige ploegmaat bij Standard. Antwerp-preses Paul Gheysens weet ook dat er investeringen moeten gebeuren, wil hij zijn club naar de top brengen.
VERDEELD SUCCES IN DE PREMIER LEAGUE
Daarnaast moet nog blijken of Defour zijn hoge niveau kan terugvinden. De gewezen Rode Duivel bezit een buitensporig talent, maar dat potentieel kon hij nooit ten volle ontplooien wegens veelvuldige blessures. Het is ook de reden waarom Burnley wil meewerken aan een transfer. Bij The Clarets speelde hij slechts 51 competitiewedstrijden over 3 seizoenen, wat neerkomt op bijna 130.000 euro per duel. Zijn laatste Premier League-match dateert zelfs van december 2018.
Ondanks zijn weinige wedstrijden in het shirt van Burnley werd Defour er wel altijd geapprecieerd. De achterban van de club kwijlde bijna bij het idee van een droomduo op het middenveld met de Belg en Danny Drinkwater (ex-Leicester en Chelsea). Maar Defour ligt nog enige tijd in de lappenmand waardoor Drinkwater de rol van Defour permanent lijkt over te nemen.
Defour wordt in Burnley omschreven als één van de beste spelers die er ooit rondliepen op het plaatselijke middenveld, maar door zijn blessuregevoeligheid en hoge salaris is de gewezen Gouden Schoen stilaan overbodig geworden op Turf Moor. Economie 101. Hij luidt een geweldige voetballer te zijn, maar een veel mindere atleet.
Steven Defour startte veelbelovend aan zijn Premier League-avontuur, maar zijn blessuregevoeligheid heeft hij nu eenmaal niet in de hand. Aan hem én aan Antwerp om zijn professionele carrière nog met een positieve noot af te sluiten. En wie weet, als hij nog fit genoeg is binnen enkele jaren, een ultiem afscheid Achter de Kazerne?
LEES OOK: Defour ziet extra titelkandidaat: Union en Club beven
