Met een knappe derde plaats schreven de Rode Duivels vorig jaar nog geschiedenis op het WK in Brazilië, maar na de teleurstellende prestatie van de volgende generatie op het recente EK U21 oogt de toekomst heel wat minder rooskleurig. Toch wordt verwacht dat jongens als Yari Verschaeren, Siebe Schrijvers, Dodi Lukebakio en Bryan Heynen binnenkort de stap naar de A-kern zetten. Ook enkele minder vanzelfsprekende namen mogen echter misschien wel dromen van een telefoontje van de bondscoach.
Net als Standard-verdediger Zinho Vanheusden lijkt het krop van de Jonge Duivels voorbestemd om ooit ook op het hoogste niveau de Belgische kleuren te verdedigen. Samen met een aantal anderen die nu al opgeroepen werden – denk aan Brandon Mechele, Hans Vanaken, Leandro Trossard en Birger Verstraete – zijn de ogen zo vooral op hen gericht om de leegte die de Gouden Generatie zal achterlaten op te vullen. Toch is niets in het voetbal zeker, en dus stellen wij graag vijf mogelijke witte konijnen voor die Roberto Martinez, of diens opvolger, wel eens als debutant uit zijn hoed zou kunnen toveren. Zonder spelers die al een cap vergaarden of jongeren die deel uitmaakten van Johan Walem zijn selectie voor Italië, dus.
Benito Raman (24) – Schalke 04
Na heel wat ups en downs in eigen land, met passages langs AA Gent, Beerschot, KV Kortrijk, Sint-Truiden en Standard, lijkt de vinnige pocktetspits/flankaanvaller in Duitsland eindelijk zijn draai gevonden te hebben. Raman speelde in zijn eerste jaar bij Fortuna Düsseldorf een instrumentele rol in de promotie naar de Bundesliga, waar hij aan de zijde van Lukebakio het afgelopen seizoen vervolgens toch ook weer goed was voor tien doelpunten en vier assists. Het leverde de geboren Gentenaar, tevens een van de drijvende krachten achter de landstitel van de Buffalo’s in 2015, meteen een transfer naar Schalke 04 op.
Raman lijkt zo stilaan de stempel van probleemgeval van zich af te schudden en verlost te raken van het juk dat hij na zijn befaamde ‘Alle boeren zijn homo’-gezangen met zich meedroeg. Hoewel de voormalige jeugdinternational mede daardoor vooralsnog wat bleef steken in zijn ontwikkeling stonden zijn intrinsieke kwaliteiten nooit ter discussie. Op 24-jarige leeftijd is Raman nu goed op weg zijn carrière nieuw leven in te blazen en misschien dus zelfs uit te groeien tot Rode Duivel, een droom die hij zelf nog steeds koestert. Binnen de huidige kern benadert hij alvast het profiel van Dries Mertens, een van de anciens in de selectie.
Obbi Oulare (23) – Standard Luik
Vandaag lijkt het idioot om te stellen dat Oulare het nog tot international kan schoppen, maar wat een indruk maakte hij tijdens zijn eerste stappen in het profvoetbal bij Club Brugge. De rijzige spits sloot vijf jaar geleden op 18-jarige leeftijd aan bij de A-kern van Blauw-Zwart en werd na één seizoen al voor acht miljoen verkast aan Watford. Hoewel de zoon van voormalige Genk-goalgetter Souleymane alles had om het te maken bestonden er toen echter al twijfels over zijn fysieke paraatheid. Helaas gaf Oulare de sceptici gelijk, zijn vele blessures brachten hem sindsdien langs Zulte Waregem, Willem II, Antwerp en Standard.
Anderzijds geeft het rijtje toch ook aan hoe er, ondanks de vraagtekens over zijn fitheid, telkens wel weer iemand bereid is om de imposante targetman een kans te gunnen. Standard telt nu zelfs drie miljoen neer om hem definitief over te nemen, vorig seizoen kon Michel Preud’homme al niet wachten om Oulare ten koste van Renaud Emond in de ploeg te droppen. Johan Walem liet hem nog net links liggen voor het EK U21, een keuze die hij zich nu al beklaagt. Als Christian Benteke zich niet herpakt en Romelu Lukaku echt een internationaal pensioen overweegt kunnen ook de Rode Duivels het profiel alleszins wel gebruiken.
Sébastien Dewaest (28) – KRC Genk
Met zijn 28 lentes is Dewaest de oudste speler in dit lijstje en dus een beetje de vreemde eend in de bijt, al staat hij vandaag waarschijnlijk wel het dichtst bij een effectieve selectie. De centrale verdediger van landskampioen Genk verdient het na zijn beresterke seizoen alleszins om overwogen te worden door de bondscoach. Nu al een straffe comeback, want anderhalf jaar geleden had Philippe Clement geen plaats voor hem in de Luminus Arena. Dewaest herpakte zich echter en verloor maar liefst acht kilo aan overtollig gewicht, het afgelopen seizoen groeide hij zo uit tot de steunpilaar van de beste defensie van het land.
Nadat hij in 2015 overkwam van Charleroi en meteen een onwrikbaar duo vormde met Christian Kabasele stond de man met de vele tatoeages eerder al eens dicht bij een plaatsje in de kern, tot een vervelende knieblessure hem uit het beeld deed verdwijnen. Even dreigde Dewaest zelfs echt in de anonimiteit te verzeilen, maar het voorbije jaar speelde hij zichzelf dus weer helemaal in de kijker. Zijn sterke prestaties worden binnenkort misschien wel beloond door Martinez, die eerder al liet blijken oog te hebben voor de Jupiler Pro League. Met zijn ervaring zou Dewaest zo een brug kunnen vormen naar de volgende generatie.
Mats Rits (25) – Club Brugge
Nog een speler met schijnbaar iets meer ervaring, al viert Rits op 18 juli nog steeds pas zijn 26ste verjaardag. De middenvelder kreeg echter tien jaar geleden bij de jeugd van Beerschot het etiket van supertalent opgeplakt, twee jaar later trok hij al naar Ajax. Daar bleef de beloofde doorbraak jammer genoeg uit, waarna de krullenbol met de staart tussen de benen terugkeerde naar KV Mechelen. Achter de Kazerne verloor Rits op vijf jaar tijd zijn wilde haren en groeide hij uit tot de spelbepalende figuur die iedereen al op jonge leeftijd in hem zag, een status die hij vorige zomer verzilverde met een transfer naar Club Brugge.
Niet dat ze in Jan Breydel warm liepen voor de komst van het voormalige wonderkind, die eerder aanzien werd als een versterking in de breedte. Als vervanger van de gekwetste Marvelous Nakamba liet Rits echter zien zelfs in een meer defensieve rol dan hij daarvoor gewend was zijn mannetje te staan. Na het herstel van de Zimbabwaan bleef hij dan ook het vertrouwen krijgen van Ivan Leko, Rits bedankte door steeds meer uit te blinken in zijn positie als controleur achter Vormer en Vanaken. Bij de jeugd van Lierse deelde hij ooit nog de kleedkamer met Lukaku. Een reünie op het hoogste niveau lijkt plots niet meer ondenkbaar.
Björn Engels (24) – Stade de Reims
Vincent Kompany zwaait vermoedelijk weldra af en ook Jan Vertonghen en Toby Alderweireld worden stilaan een jaartje ouder. Als er één linie snel vers bloed nodig heeft is het dus wel de defensie, zeker indien het systeem met drie achterin blijft staan. Behalve de eerder vermelde Dewaest, Vanheusden en Mechele zou zo ook Engels wel eens opnieuw in beeld kunnen komen als Rode Duivel. Opnieuw, want de ex-speler van Club Brugge dwong eerder al eens een selectie af. In een oefenpartij tegen Portugal drie jaar geleden kwam hij echter niet van de bank, het EK 2016 moest hij dan weer geblesseerd aan zich voorbij laten gaan.
Van alle spelers in deze lijst kwam Engels zo wel al het dichtst in de buurt van het echte werk, al werd zijn opmars sindsdien dus gestuit door blessures. Bij Olympiakos belandde de lange verdediger zelfs even op een zijspoor, maar gelukkig bood Stade de Reims een uitweg. Na een seizoen waarin hij zowat alles speelde wenkt nu de Premier League, de deal met Aston Villa is zo goed als rond. Hoewel het allemaal wat langer duurde dan verwacht lijkt Engels zo zijn reputatie als toptalent – in Brugge werd hem een grotere toekomst toegedicht dan Mechele – alsnog waar te zullen maken. Martinez en zijn staf kijken ongetwijfeld mee.
