Met achtereenvolgens Michel Preud’homme en Ivan Leko aan het roer pakte Club Brugge in de helft van de voorbije vier seizoenen de titel. De ene behaalde dat succes in een 4-3-3 formatie, de andere deed het met een 3-5-2. Nieuwe coach Philippe Clement lijkt eerder te neigen naar het systeem van zijn vroegere leermeester, waarmee hij vorig jaar KRC Genk de landstitel schonk. Maar is dat ook de juiste formule in Brugge?
Leko koos vanaf het begin van zijn periode bij Blauw-Zwart resoluut voor een opstelling met drie achterin, waarbij de flankspelers dus gevraagd werden de hele zijlijn af te draven, en twee aanvallers. Het systeem geraakte de voorbije twee seizoenen dan ook volledig ingebakken bij de huidige Brugse kern, met heel wat automatismen waarop Clement terug kan vallen. Die toonde tijdens zijn passages in Beveren en Genk echter toch een klassiekere veldbezetting te verkiezen, met twee centrale verdedigers en slechts één spits.
Bovendien lieten met Wesley Moraes en Stefano Denswil al twee bepalende spelers Jan Breydel achter zich. Mogelijks volgen er nog enkele anderen, gezien de interesse voor onder meer Krépin Diatta, Arnaut Danjuma en Marvelous Nakamba. De centrale as van Brandon Mechele, Mats Rits, Ruud Vormer, Hans Vanaken en Siebe Schrijvers lijkt dan weer overeind te zullen blijven, en dus is het nog koffiedik kijken of Clement zal trachten verder te bouwen op wat er al staat of toch zijn eigen visie zal proberen uit te werken.
Uit de activiteit van Club op de mercato konden we desalniettemin al het een en ander afleiden. Zo waren Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe bereid het eigen transferrecord te verpulveren en acht miljoen neer te tellen voor David Okereke. De Nigeriaanse spits doet meer denken aan Ally Samatta dan aan Wesley en tipt zo na de eerdere transfer van linksachter Eduard Sobol een tweede tipje van de sluier. Toch blijft de aanblik van het nieuwe Blauw-Zwart vooralsnog wazig en heeft Clement veel vraagstukken op te lossen. Linie per linie stellen we ze aan u voor.
Verdediging: vier, of toch maar drie?
Hierboven haalden we het al aan en het is dan ook ongetwijfeld het heetste hangijzer dat momenteel over de Brugse basiself zweeft: speelt Club verder met drie, of toch weer met vier achterin? Na de komst van linksback Sobol en het vertrek van Denswil, als linksvoetige verdediger met voetballend vermogen toch een zeldzaam maar noodzakelijk profiel in een driemansdefensie, lijkt het antwoord stilaan duidelijk. Clement zal vermoedelijk afstappen van Leko zijn succesformule en zijn eigen beproefde recept installeren.
Opnieuw een klassieke verdediging met een centraal duo en echte backs dus, al valt het nog af te wachten hoe dit precies in zijn werk zal gaan. Op links lijkt het antwoord met Sobol intussen duidelijk, maar wie op rechts de honneurs zal mogen waarnemen is nog andere koek. Clinton Mata maakte eind vorig seizoen indruk in het trio met Mechele en Denswil en kan gemakkelijk terug naar de flank geschoven worden, al is dat toch zonde na zijn beresterke prestaties tegen spitsen als Samatta en Yannick Bolasie in de play-offs.
Dion Cools viel echter door de mand en Thibault Vlietinck lijkt niet klaar voor de rol, en dus is de Angolees voorlopig de enige optie. Zo ontstaat er wel een gat in het centrum, waar er op de Ivoriaanse nieuwkomers Simon Deli en Odilon Kossounou of een doorbraak van Luan Peres gerekend wordt. Een van hen moet de partner worden van Mechele, al is het ook nog de vraag hoe die het zal doen wanneer hij uit zijn comfortzone als middelste pion in Leko zijn defensief trio wordt gerukt. En dan hebben we het nog niet eens gehad over wie tussen de palen plaats moet nemen.
Middenveld: kopie van Genk?
Op het middenveld liggen de kaarten gelukkig duidelijker. Zonder monsterbod op Vanaken lijkt het drietal Rits-Vormer-Vanaken daar ongeacht de formatie overeind te zullen blijven, al hebben Nakamba – indien hij blijft tenminste – en Sofyan Amrabat daar misschien wel nog iets over te zeggen. Zij hebben vooral de positie van Rits, die zich na zijn overgang van KV Mechelen verrassend als verdedigende middenvelder in de ploeg knokte, op het oog. Het wordt een van de eerste knopen die Clement door zal moeten hakken.
Hoe dan ook kan de coach hier op een vergelijkbare wijze als bij Genk tewerk gaan, met een drietal dat doet denken aan het middenveld waarmee hij in Limburg een uiterst geslaagd regulier seizoen aflegde. Vanaken en Vormer nemen dan de rollen van Alejandro Pozuelo en Ruslan Malinovskyi over, Sander Berge is moeilijker te vervangen. Binnen de huidige kern van Club beschikt namelijk niemand over een gelijkaardig profiel, met middenvelders die vooral fysisch elk een stuk minder imposant zijn dan de Noor.
Als Clement in het titeljaar één ding bewees is het echter wel dat hij zich prima aanpast aan het materiaal dat hij voorhanden heeft. Zo leek Genk na het vertrek van Pozuelo gehandicapt aan Play-Off I te moeten beginnen, maar het vertrek van de Spaanse spelmaker werd creatief opgelost door Bryan Heynen in het elftal te droppen. De Jonge Duivel ontpopte zich prompt tot een van de sterkhouders in de finale fase van de competitie. Ook met het arsenaal aan opties dat hij in Jan Breydel ter beschikking krijgt zal Clement dus vast wel weg weten.
Aanval: wat met Schrijvers?
In de voorhoede lijkt het eerste vraagstuk met de komst van Okereke alvast al opgelost. Club gaat na het vertrek van Wesley niet op zoek naar een nieuwe targetman en zet vol in op een type Samatta, die zich vorig jaar onder Clement tot topschutter kroonde. Daarvoor wordt dus niet gekeken naar Kaveh Rezaei, Jelle Vossen of Loïs Openda, al zullen zij in de nieuwe coach zijn gekende rotatiesysteem wel nog op speelminuten kunnen rekenen. Het ziet er echter naar uit dat de recordaanwinst als enige spits zal optreden.
Dat is ook slecht nieuws voor Siebe Schrijvers, die vorig seizoen uitblonk in de sterke rug van Wesley. Een rol als schaduwaanvaller is de aanvoerder van de Belgische U21 dan ook op het lijf geschreven, maar deze positie zien we in het systeem van Clement niet meteen terug. Schrijvers dreigt zo opnieuw verbannen te worden naar de flank, waar hij zich toch minder in zijn sas voelt. Nadat hij Clement zowel in het Waasland als in Genk maar net misliep kan de langverwachte samenwerking dus wel eens op een sisser uitdraaien.
Het is sowieso nog maar de vraag of er zelfs een vacature als winger ter beschikking komt. Behalve Diatta en Danjuma kan ook Emmanuel Dennis deze zomer op de nodige interesse rekenen, maar indien er van het drietal slechts één iemand vertrekt zijn ook die plekjes al stevig bezet. De komst van Clement geeft hen misschien zelfs reden om te blijven, want hoewel de Genkse flanken ook hun defensief werk moesten opknappen is er toch een verschil met de hele zijlijn afdraven. Ook hier dringen er zich dus moeilijke keuzes op, afwachten wie er nog bijkomt – na eerder al Amadou Sagna – en gaat.
Titularissen, transfers en titels?
In tegenstelling tot het voorbije seizoen, toen Club zeker in de play-offs telkens een duidelijk herkenbaar basiselftal tussen de lijnen bracht, is het dan ook nog lang niet duidelijk hoe Blauw-Zwart zich het komende jaar zal presenteren. Alles wijst erop dat Clement zijn eigen visie mee zal brengen vanuit Genk, logisch ook na de successen die hij er boekte. Behalve een nieuw systeem houdt dat dus tevens meer rotatie in, hoewel de Luminus Arena vanaf oktober toch ook steeds meer een soort van typeploeg kreeg voorgeschoteld.
Tegen de tijd dat het dit seizoen in Brugge zover zal zijn heeft de man die er als speler twee titels vierde enkele zware knopen door te hakken. De positie van Mata, de partner van Vormer en Vanaken op het middenveld, de bezetting van de flanken en de rol van Schrijvers zijn daarbij de heetste hangijzers. Zelfs de formatie waar we momenteel vanuit gaan staat nog niet in steen geschreven, want doorheen de voorbereiding gaf Clement meermaals aan zijn team klaar te willen stomen voor verschillende scenario’s.
Ook Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe houden nog alle opties open en lijken vooral gefocust op het samenstellen van een evenwichtige kern. Die moet de nieuwe coach zoveel mogelijk varianten bieden en in staat stellen om zijn stempel te drukken op het spel van Blauw-Zwart, al is het toch nog uitkijken naar de verdere ontwikkelingen op de transfermarkt. Hoe dan ook zal Clement enkele moeilijke beslissingen moeten nemen. Ondanks zijn krediet bij de fanatieke aanhang doet hij dit maar beter snel en goed, want gezien de tendens van de voorbije jaren nemen zij alleen maar genoegen met een nieuwe titel. In welke veldbezetting dat dan gebeurt zal hen worst wezen.
