Eindelijk, juli. Een nieuw schooljaar is weer achter de rug, de zomer werd ingezet onder een loden hittegolf. Terrasjes beleven hun traditionele hoogdagen, aan ijssalons en zwembaden wacht een lange file op een verfrissende hap of duik in het koele water. Ook op de autostrades en luchthavens is het druk, want heel wat mensen verkiezen België in de zomer achter zich te laten. Sommigen zelfs definitief.
Dat laatste geldt in ieder geval al zeker voor Wesley Moraes, Moussa Djenepo en Leandro Trossard. Hoewel de ex-spits van Club Brugge, de vroegere aanvaller van Standard en vooral de voormalige Genkse winger vast wel nog eens voet op Belgische bodem zullen zetten, zetten zij vanaf deze zomer hun carrière verder in de Premier League. Aston Villa, Southampton en Brighton hadden er in totaal maar liefst 60 miljoen euro voor over om zich van de goudhaantjes hun diensten te verzekeren.
Volgende halte: Engeland
Engeland is dan ook met voorsprong de meest populaire bestemming voor toppers die het niveau van de Jupiler Pro League ontgroeid zijn. Van de tien duurste uitgaande transfers uit ons land bleven alleen Youri Tielemans (AS Monaco) en Sergej Milinkovic-Savic (Lazio) op het Europese vasteland vertoeven. Al de rest, van Marouane Fellaini en Romelu Lukaku over Aleksandar Mitrovic, Wilfred Ndidi en José Izquierdo tot het drietal hierboven, beproefde zijn geluk in de bekendste competitie ter wereld.
Opvallend genoeg zakte van al deze spelers tot dusver nog niemand echt door het ijs. Het sterkt de kapitaalkrachtige Engelse clubs – daarom nog niet eens de toppers, zo bewijzen de transfers van Wesley, Djenepo en Trossard naar bescheiden ploegen zonder al te grootse ambities – in de overtuiging dat ze in België goede zaken kunnen doen. Zelfs voor een team uit de bodem van de Premier League vormt een transfersom van om en bij de 15 miljoen namelijk geen onoverkomelijk probleem.
Ter vergelijking: Standard maakte van Zinho Vanheusden zopas de duurste inkomende transfer in de Belgische geschiedenis door de talentvolle verdediger voor 12,6 miljoen over te nemen van Inter. Dat is vier miljoen minder (!) dan wat Birmingham, vorig jaar het nummer zeventien in de Engelse tweede klasse, recent op tafel legde voor aanvaller Che Adams. Het financiële verschil met de jongens die werkelijk op het hoogste niveau in Engeland acteren is dus niets minder dan monumentaal te noemen.
Ponden boven euro’s
Het maakt dat onze clubs liever meewerken aan een transfer naar de Premier League dan naar pakweg de Serie A of Bundesliga, nochtans toch ook grote competities. Subtoppers uit deze landen kunnen echter niet op tegen het kapitaal waarover zelfs mindere Engelse goden als Aston Villa en Brighton beschikken, zo ondervonden Lazio en Wolfsburg recent nog in hun poging om Wesley en Trossard los te weken. Echte topploegen zijn vaak dan weer sceptisch om een speler rechtstreeks uit de Jupiler Pro League te halen.
Zelf zien de smaakmakers op onze velden een verblijf in de Engelse middenmoot doorgaans best wel zitten, ook al kost het hen Europees voetbal en een kans om elders mee te doen voor de prijzen. Transfers die eerst nog weken aanslepen zijn vaak dan ook snel beklonken eens een club uit de Premier League zijn zinnen werkelijk op een speler uit België heeft gezet. Vooral voor onze meest indrukwekkende en beloftevolle publiekstrekkers lijkt elke andere bestemming dan zelfs zo goed als uitgesloten.
Zo staat ook voor Sander Berge een toekomst in Engeland in de sterren geschreven, net zoals Tielemans al bij al snel zijn weg naar Leicester vond. Samen met het succes van de Rode Duivels, waarvan een heleboel sterkhouders hun strepen eerst verdienden in de vaderlandse competitie, en de algemene inflatie van de markt is de toegenomen focus van de Engelse middenmoot op de Jupiler Pro League dan ook de voornaamste reden voor de hoge transferwinsten die onze clubs de laatste jaren mochten incasseren.
100 miljoen voor Genk & Club
Niet dat er ergens anders geen zaakjes te doen zijn. Zo trok Razvan Marin voor 12,5 miljoen naar Ajax en lijkt Genk de verhoopte miljoenen voor de vertrekgrage Ruslan Malinovskyi in Italië te zullen vinden, waar het eerder ook al Milinkovic-Savic, Kalidou Koulibaly en Timothy Castagne voor aardige sommen – en met succes – wist te slijten. AA Gent verkocht Birger Verstraete dan weer aan FC Köln, dat tevens interesse toont in Marvelous Nakamba van Club Brugge. Al komt in dat dossier ook Aston Villa alweer piepen.
Ondertussen is het u duidelijk dat de miljoenenslag voor de Belgische topclubs deze zomer nog lang niet voorbij is. Vooral bij kampioen Genk en vice-kampioen Club Brugge lijkt er na de eerdere recordtransfers van Trossard en Wesley nog heel wat meer activiteit op til te zijn. Zo lonkt behalve de eerder vermelde Berge en Malinovskyi ook prijsschutter Ally Samatta stevig naar de uitgang van de Luminus Arena. Samen vertegenwoordigt het drietal een marktwaarde van ongeveer 50 miljoen euro.
Bij Club genieten naast Nakamba vooral flankspelers Krépin Diatta en Emmanuel Dennis de nodige interesse, terwijl ook Arnaut Danjuma nog steeds door een aantal clubs gevolgd wordt. Stefano Denswil lijkt na meerdere afgesprongen pogingen Jan Breydel dan weer eindelijk te zullen verlaten voor een nieuw avontuur bij Bologna, dat tevens bereid is negen miljoen neer te tellen voor Takehiro Tomiyasu van STVV. Ook dit handvol Bruggelingen kan samen gemakkelijk nog meer dan 50 miljoen euro in het laatje brengen.
Op recordkoers
De zomer van 2019 zal dan ook de geschiedenis ingaan als het lucratiefste tussenseizoen aller tijden. In totaal schreven teams uit de Jupiler Pro League nu al maar liefst 112 miljoen euro bij op de rekening, op zich al de derde hoogste inkomstenstroom ooit. Dat bedrag wordt mee de hoogte ingepompt door het feit dat Anderlecht en Standard nog langs de kassa passeerden voor Leander Dendoncker en Christian Luyindama. Ook de zeven miljoen die Genk aan Zulte Waregem betaalde voor Théo Bongonda telt mee.
Zo zijn we vermoedelijk nog slechts één grote deal verwijderd van een verbetering van vorig jaar, toen de Belgische clubs 119 miljoen aan transferinkomsten lieten noteren. Daarna komt al snel ook het absolute hoogtepunt van bijna 147 miljoen uit 2017 – toen behalve Tielemans en Izquierdo ook onder andere Landry Dimata, Henry Onyekuru, Soualiho Meité en Björn Engels tonnen geld opleverden – in het vizier. Met nog een hele zomer voor de boeg lijkt een nieuw transferrecord dan ook haast onvermijdbaar.
Indien de genoemde spelers effectief nog allemaal vertrekken en er hier en daar nog een lijk uit de kast komt vallen – zo hoopt Charleroi bijvoorbeeld Victor Osimhen nog ten gelde te maken – is zelfs een totaal verkoopcijfer van meer dan 200 miljoen euro niet ondenkbaar. Voor een mercato die nu al bol staat van de records, van Vanheusden als prijzigste aanwinst over Bongonda als grootste transfer tussen twee Belgische clubs tot Wesley als duurste vertrekker, zou het eigenlijk niet meer dan passend zijn. Nu alleen nog hopen dat de geïnde miljoenen ook weer goed geïnvesteerd worden.
