"België is niet beter dan wij". Met één simpele quote haalde Ronald Koeman, bondscoach van Nederland, zich de woede van onze natie op zijn hals. Het idee dat Oranje, de voorbije jaren uitblinker in afwezigheid op de grote toernooien, beter is dan de nummer één op de FIFA-ranking wekte dan ook het nodige hoongelach op. Maar zit er ook waarheid in zijn redenering?
Op het eerste zicht is de uitspraak van Koeman makkelijk te ontkrachten. Waar Nederland zich niet wist te kwalificeren voor het WK in Rusland sleepten de Rode Duivels het brons in de wacht, en ook de zestiende plaats van onze noorderburen op de wereldranglijst staat in schril contrast met de status van België als lijstaanvoerder. Na de finaleplaats in de Nations League en de stunt van Ajax in de Champions League leeft de oranje hoop na enkele donkere jaren echter weer op als nooit tevoren.
Met een nucleus van jonge talenten en enkele ervaren rotten, aangevoerd door rots in de branding Virgil van Dijk, hoopt Nederland snel weer de aansluiting te vinden met de Europese top. Volgens de bondscoach bestaat die uitsluitend uit Frankrijk, Engeland, Duitsland, Spanje en Portugal en moet zijn team dus nu al niet meer onderdoen voor de Rode Duivels. Als dat zou kloppen zouden een heleboel internationals van Oranje ook de basiself van Roberto Martinez moeten halen. Wij maakten alvast even de oefening.
Doel – Thibaut Courtois
Tussen de palen haalt Thibaut Courtois het overtuigend van Jasper Cillessen. Hoewel de Nederlander een prima doelman is was het na zijn transfer van Ajax naar Barcelona al onmiddellijk duidelijk dat hij slechts als tweede optie achter de Duitser Marc-André ter Stegen was binnengehaald. In drie seizoenen in Camp Nou kwam Cillessen dan ook niet verder dan 32 optredens, waarvan het merendeel in de Copa del Rey. Daarin slikte de 48-voudig international 25 tegendoelpunten en hield hij veertien keer de nul.
Hoewel Courtois in zijn eerste seizoen in Madrid aanvankelijk meer moeite dan verwacht kende om de concurrentiestrijd met Keylor Navas te winnen stond zijn beoogde status als titularis nooit ter discussie. In totaal speelde onze landgenoot zelfs al drie wedstrijden meer voor Real dan Cillessen voor Barcelona. Ook het palmares van Courtois, Gouden Handschoen op het WK in Rusland en Wereldkeeper van het Jaar 2018, oogt heel wat indrukwekkender dan dat van zijn Nederlandse tegenpool. Een logische keuze, dus.
Verdediging – Alderweireld, van Dijk, de Ligt
Gezien het overschot aan centrale verdedigers van wereldniveau bij beide landen is deze beslissing heel wat lastiger. Hoewel we het moeilijk hebben om de drie defensieleiders van de twee Champions League-finalisten over het hoofd te zien kan het uitzonderlijk talent van Matthijs de Ligt niet genegeerd worden. De Ajax-sensatie dwingt ons er dan ook toe om Jan Vertonghen een rijtje te doen opschuiven, waardoor diens maatje bij Tottenham Toby Alderweireld als enige Belg van het vaste defensieve drietal overblijft.
Virgil van Dijk krijgt namelijk ook de voorkeur op Vincent Kompany als middelste pion van het trio achterin. De reus van Liverpool steekt momenteel Sergio Ramos naar de kroon als beste verdediger ter wereld en is volgens velen zelfs een grote kanshebber op de Gouden Bal. Kompany liet vooral aan het einde van het seizoen dan weer zien zich wel nog steeds te kunnen meten met de primussen van de klas, maar na zijn stap terug van Manchester City naar Anderlecht is het logisch dat hij plaats moet ruimen voor van Dijk.
Middenveld – Meunier, Witsel, de Jong, Vertonghen
Op de rechterkant is Thomas Meunier een sinecure, aangezien de Nederlandse flanken aanvallender dan wel defensiever ingesteld zijn. Met Timothy Castagne komt hier de grootste bedreiging eigenlijk nog uit eigen rang. Aan de overkant posteren we dus Vertonghen. De recordinternational is van nature uiteraard een centrale verdediger, maar als vleugelback dwong hij wel zowat op zijn eentje de CL-kwalificatie van Tottenham tegen Borussia Dortmund af. Thorgan Hazard, volgend jaar actief bij Die Borussen, valt af.
Diens toekomstige ploegmaat behoudt dan weer wel zijn plekje als verkeersleider op het middenveld, al krijgt Axel Witsel daar een nieuwe partner aan zich gekoppeld. Frenkie de Jong moet net als de Ligt na zijn doorbraak bij Ajax zijn kunstjes nog bevestigen op een hoger niveau, maar er bestaat weinig twijfel over dat de topaanwinst van Barcelona die klus volgend jaar wel zal klaren. De Jong neemt zo de plaats in van Youri Tielemans, al zouden de twee youngsters samen ook best eens een leuk duo kunnen vormen.
Aanval – De Bruyne, Lukaku, Hazard
Wie zich al ontsteld afvroeg of Kevin De Bruyne over het hoofd werd gezien kan nu weer opgelucht adem halen. Hoewel hij ook op het middenveld bij de besten ter wereld hoort zien wij de oogappel van Pep Guardiola het liefst in een meer vooruitgeschoven rol fungeren. Daar neemt De Bruyne als rechtsvoor de positie van Dries Mertens over, zoals dat in de recente partij tegen Schotland reeds het geval was. Ryan Babel, Steven Bergwijn en Quincy Promes schuiven we zo eveneens zonder verpinken aan de kant.
Over de laatste twee plekjes bestaat al even weinig discussie. Memphis Depay is nog net het vermelden waard, maar ook hij vormt eigenlijk geen bedreiging voor Romelu Lukaku en Eden Hazard. Met zijn 48 doelpunten voor de Rode Duivels evenaart Lukaku nu al bijna Robin van Persie, topschutter van Oranje. Aan Hazard hoeven we dan weer weinig woorden vuil te maken. De nieuwe ster van Real Madrid is zonder twijfel de beste voetballer van het hele pak en zou ook in een gemixt elftal de absolute blikvanger blijven.
Conclusie
Een samengestelde ploeg der Lage Landen zou in tegenstelling tot wat Koeman beweert vandaag dus nog steeds grotendeels uit Rode Duivels bestaan. Slechts drie spelers van Oranje halen de basisploeg, waarvan de sterkhouders toch ook onze landgenoten blijven. Toch heeft Nederland duidelijk een inhaalbeweging ingezet en zou het gat in de komende jaren wel eens overbrugd kunnen worden. Vandaag mogen onze noorderburen ons echter nog gewoon rekenen tot die Europese toplanden die ze in het vizier hebben.
