Met middenvelder Majeed Ashimeru vond Vincent Kompany de voorbije weken zijn missing link bij Anderlecht, zo mocht Antwerp afgelopen zondag aan den lijve ondervinden. Daar is ook Brian Priske na de recente zes op 18 naarstig op zoek naar iemand om het vuur weer aan de lont te steken. Vanuit onverwachte hoek biedt zich nu de ideale kandidaat aan. Alleen moet het stamnummer één die kans dan wel nog willen grijpen.
"Te weinig creativiteit", vatte Jelle Bataille de offensieve onmacht in het Lotto Park samen. Nochtans beschikt Antwerp volgens de rechtsachter wel degelijk over genoeg spelers met een actie in de benen, alleen komt het er zelden uit. Viktor Fischer ligt in de lappenmand, Koji Miyoshi zoekt naar zijn beste vorm en topaanwinsten als Michel-Ange Balikwisha en in zekere zin Radja Nainggolan stellen teleur. Gelukkig is er nog Manuel Benson om Michael Frey, ondanks dat gebrek aan toevoer goed voor 22 goals, af en toe in stelling te brengen. Zijn terugkeer uit blessure vormt een belangrijke troef in de push richting de play-offs, al blijft het de vraag of Priske voorin over voldoende wapens beschikt om de doelstellingen – met name liefst ook meedoen in de titelrace – waar te maken. Op papier wel, maar in de realiteit?
MESSI OF VANZEIR
De steun voor Frey laat alvast te wensen over. Met amper vijf doelpunten is Benson de tweede beste schutter in de competitie, Ally Samatta en Johannes Eggestein vallen door de mand. Van alle ploegen in de top vier scoorde Antwerp veruit het minst – al deed AA Gent nóg minder de netten trillen. Een vleugje genie gekoppeld aan het nodige scorend vermogen is dus meer dan welkom op de Bosuil. Een kolfje naar de hand van … Didier Lamkel Zé. Door de oorlog in Oekraïne liet hij zijn huurcontract bij het Russiche FK Khimki, dat hem in januari overnam van het al even illustere DAC, zopas ontbinden. Niet dat een hereniging in de maak is, want de 25-jarige Kameroener traint intussen reeds mee bij FC Metz. Daar wacht men op toestemming van de Franse voetbalbond om de tijdelijke overstap af te ronden.
Misschien doet Antwerp er echter beter aan zélf de stekker uit de onderhandelingen te trekken, al zou dat ongetwijfeld niet naar de zin zijn van Lamkel Zé. De dribbelkont kwam via Frankrijk naar Europa en droomt ervan om daar te slagen op het hoogste niveau. Bovendien trekt het nummer voorlaatst in de stand op de slotspeeldag nog naar PSG, hoe spannend ze ook mogen zijn toch nog wat anders dan de Belgische play-offs. Het veld delen met Messi, Neymar en Mbappé of De Ketelaere, Zirkzee en Vanzeir: de keuze van Lamkel Zé is vlug gemaakt. Desalniettemin blijft de dribbelkont voorlopig eigendom van de Great Old, en behouden zij dus nog steeds de laatste zeg in het dossier. Niet dat LZ7 zich daar in het verleden veel van aantrok. De markante fratsen van het enfant terrible zijn niet op één hand te tellen.
EFFICIËNTE SMAAKMAKER
Van stakingen, vechtpartijen en vandalisme op trainingen tot openlijk geflirt met Anderlecht en zelfs Beerschot: gedurende drie jaar stapelden de incidenten zich op. Om van zijn kaartenverzameling, 24 (!) gele en drie rode exemplaren in 88 optredens, nog maar te zwijgen. Tot frustratie van coaches en fans, die de vaak verguisde cultheld weliswaar telkens opnieuw in de armen sloten. Laszlo Bölöni koos voor de tactiek van slaan en zalven, Ivan Leko liet Lamkel Zé definitief vallen waarna Frank Vercauteren hem terug lanceerde. Meer dan eens werd de mantel der liefde vanonder het stof gehaald, geregeld ook met succes. Tenslotte bleek de veelzijdige aanvaller de moeite waard. Behalve zijn kaarten was hij tevens goed voor 21 treffers en 12 assists in Antwerpse loondienst. Een efficiënte smaakmaker dus.
Precies waar Priske vandaag nood aan heeft. Vooral in zijn laatste halfjaar onder Vercauteren toonde Lamkel Zé wat hij in zijn mars heeft, met 10 treffers in 19 matchen. Doorgaans vanuit een meer centrale rol, waar hij net zoals op de flank brokken maakt met zijn kracht, snelheid en loopvermogen. Het ideale profiel om in Priske zijn systeem rond Frey te zwerven? Technisch vernuft, killerinstinct, polyvalentie, fysieke kwaliteiten en ondanks zijn gebrek aan discipline zelfs enig oog voor tactische opdrachten: stuk voor stuk zaken die Antwerp opperbest kan gebruiken. Toch staat de deur blijkbaar niet open. Priske deed die vorige zomer nog letterlijk dicht, nadat ook een deel van de kleedkamer het woelwater had uitgekotst. Geruggesteund door het bestuur, dat ooit nochtans maar liefst 10 miljoen dacht te vangen.
WIN-WINSITUATIE
De disciplinaire sancties waren net zoals het geduld echter opgebruikt, de extra-sportieve kopzorgen en imagoschade wogen zelfs volgens Paul Gheysens en Sven Jaecques niet meer op tegen Lamkel Zé zijn intrinsiek talent. Dat zagen ook potentiële gegadigden, want zijn prima prestaties ten spijt boden zich weinig fraaie bestemmingen aan. Zelfs geen definitieve uitweg, waarop de eenmalig international de aftocht blies naar Slovakije. Daar lukte de huurling twee goals en drie assists in acht duels, in Rusland klokt hij af op twee doelpunten in drie wedstrijden. Naast het veld bleef hij wel hier en daar buiten de lijntjes kleuren, in zijn hoofd is het dus nog steeds niet helemaal rustig. Niet per se een belemmering voor Antwerp, dat weet hoe het de voormalig publieklieveling althans voor even bij de les kan houden.
Natuurlijk is het nog maar de vraag hoe snel Lamkel Zé de knop omdraait, niet bepaald zijn specialiteit, mocht zijn transfer naar Metz in het water vallen. Op de Bosuil moet hij zich evenwel slechts een paar weken van zijn beste kant laten zien, en dan dient die kans zich wel aan na het seizoen. Al dachten alle partijen dat vorige zomer allicht ook. Met een contract dat afloopt in 2023 kan Antwerp dit keer alvast niet meer dwarsliggen. Na dit weekend nog acht matchen om zich in de kijker te spelen, waarvan mits een goede afloop zes toppers – waarin LZ7 meestal op de afspraak is. Een knaltransfer is niet langer aan de orde, maar als hij zich daarin laat gelden klopt er straks mogelijk wel nog een betere ploeg aan. Indien de Great Old dan ook nog eens sportief de vruchten plukt, spreken we van een win-winsituatie.
ALLES OF NIKS
Zeker mocht Lamkel Zé nog wat geld in het laatje brengen. Hoewel tien miljoen er niet meer inzit, kan Antwerp op die manier dan tenminste haar investering recupereren. Iedereen tevreden dus? Niet echt, want van een toenadering is blijkbaar geen sprake. Nochtans valt de band met Priske, wiens eigen stoel bovendien stevig wankelt, op het eerste gezicht nog te herstellen. De aimabele Deen is niet het type om wrok te koesteren, noch bevindt hij zich in de positie om een waardevolle versterking af te wijzen. Hetzelfde geldt in de kleedkamer, waar maatje Abdoulaye Seck op post bleef. Lior Refaelov en vele anderen vertrokken, bij de talloze nieuwkomers begint Lamkel Zé ondanks zijn woelige exit in september min of meer met een propere lei. Wie weet klikt het zelfs met Nainggolan, zowel op als naast het veld.
Ritchie De Laet, Birger Verstraete en de rest van de anciens kunnen, net als de fans, dan weer niet anders dan beseffen dat de man die hen het bloed vanonder de nagels haalde nu handig van pas zou komen. Met hem erbij schieten de slaagkansen om het tot de top vier te schoppen, én vervolgens een rol van betekenis te spelen in de Champions Play-Offs, ontegensprekelijk gevoelig de lucht in. Lamkel Zé kent uiteraard de Bosuil en Belgische competitie en moet, indien fit, in staat zijn zich in mum van tijd opnieuw te integreren. Toch de plooien andermaal gladstrijken dus, en de verloren zoon nog maar eens een aller-aller-allerlaatste kans – weliswaar slechts voor korte termijn – gunnen? Als de ambities werkelijk primeren op het risico op gezichtsverlies, heeft Gheysens in volle crisis alvast weinig te verliezen. Money time is aangebroken. Alles of niks: mét of zónder Lamkel Zé?
