Familiereünies zitten er voor de komende feestdagen niet in, maar in de Ghelamco Arena vond zonet toch een blij weerzien plaats. Al is blij wellicht een groot woord gezien de begrafenisstemming die er al het hele seizoen heerst. Desalniettemin koestert heel AA Gent dankzij de grote terugkeer van Hein Vanhaezebrouck eindelijk weer hoop op beterschap. Wie weet zelfs sneller dan verwacht, want met zijn hulp kunnen de Buffalo's misschien alsnog iets maken van hun verloren campagne.
Te beginnen door zondag de drie punten te pakken op bezoek bij KV Oostende, al dan niet met de 'nieuwe' coach reeds in de dug-out. Hoe dan ook zal Vanhaezebrouck zijn hand allicht meteen doen gelden, zeker omdat hij na zijn geprezen werk als analist volledig instapklaar aan zijn comeback bij zijn oude liefde begint. De kampioenenmaker van 2015 is zo namelijk niet alleen prima op de hoogte van de sterktes en zwaktes van de spelersgroep die hij voor zich krijgt, maar had daarnaast uitgebreid de kans om tevens de rest van de competitie eens grondig onder de loep te nemen. Een troef die handig van pas kan komen, want veel tijd heeft AA Gent niet te verliezen als het haar gezicht nog enigszins wil redden.
PUSH VOOR PO I
Hoewel de vicekampioen zelf vorige week met de billen bloot ging tegen Zulte Waregem, naar verluidt voor Ivan De Witte en Michel Louwagie de doorslag om Wim De Decker als derde trainer dit seizoen te slachtofferen en terug te grijpen naar Vanhaezebrouck, zag HVH zo vast hoe KV Oostende zelf ook een beetje op de sukkel is. De troepen van Alexander Blessin krijgen terecht alom lof voor hun gedurfde aanpak, maar zitten intussen wel aan een schamele één op 12. Al dient gezegd dat de afgelopen weken zowel Standard, Club Brugge als Antwerp de revue passeerden. Vorig weekend gingen de Kustboys echter onderuit tegen KV Kortrijk, dus ook voor de Buffalo's valt er aan 't zeetje misschien wat te rapen. KVO haalde daar tot hiertoe 10 op 21, AA Gent zit buitenshuis slechts aan negen punten in zeven duels.
Indien het zondag aan het langste eind trekt, nadert Gent in het beste geval – afhankelijk van de andere uitslagen – tot op zes punten van plaats vier en dus een onverhoopt PO I-ticket. Momenteel bedraagt die achterstand negen stuks. Slechts één ploeg slaagde er sinds de invoering van de play-offs in om zulk een kloof met nog 20 matchen te gaan, in een normale jaargang na speeldag 10, goed te maken: AA Gent zelf in het seizoen 2017/18. Na een negen op 30, een slechter rapport dan de huidige 16 op 42, klom het via een 41 op 60 nog op van plek 12 – exact dezelfde ranking als vandaag – naar de vierde plaats. Met een gelijkaardige inspanning zou Gent nu afklokken op 57 punten op een mogelijk totaal van 102, ofwel bijna 56 procent. Een gemiddelde dat doorgaans nét voldoende blijkt voor de top vier.
VOORBEELD AAN GENK
Nadelig voor Vanhaezebrouck is wel dat het niet eenvoudig wordt om dadelijk met een sprint van start te gaan. AA Gent puurde veel te weinig uit haar relatief makkelijk programma aan het begin van de campagne, en dus wachten na KV Oostende alweer Standard en Club Brugge. Na die lastige karweien wordt 2020 dan weer afgesloten tegen Waasland-Beveren en KV Kortrijk. Uit pakweg een 10 op 15 in dat vijfluik, waarmee de Buffalo's ongeveer op schema zouden liggen voor het vooropgestelde doelwit, kan de Gentse burger al hoop putten voor het nieuwe jaar. Vooral omdat de concurrentie het, zij het uiteraard in mindere mate, eveneens laat afweten. Al blijft dat relatief, want met 25 op 42 telt nummer vier Antwerp bijna 60 procent van de punten. Toch kan iedereen op elk moment een uitschuiver begaan.
De race richting PO I ligt dan ook nog wagenwijd open, met niemand die echt zeker lijkt van zijn ticket. Hoewel er natuurlijk een pak ploegen gepasseerd moeten worden, bewees het nochtans even slecht gestarte Genk bovendien dat een sterke reeks snel tot grote sprongen kan leiden. De keuze voor een geschikte coach, ironisch genoeg eerst Jess Thorup en nu John van den Brom, doet daarbij duidelijk wonderen. Net als de Limburgers hoeft Vanhaezebrouck zich straks alvast niet meer te bekommeren om het Europees verhaal, dat reeds geschreven is. Volgende week hopen zijn bazen wel dat hij de nul van het bord veegt in Hoffenheim, al ligt de prioriteit vanzelfsprekend op de competitie. Alles wat in Duitsland geraapt wordt is dus bonus, terwijl een nieuwe nederlaag hem niet aangewreven zal worden.
ALLE HOOP OP HEIN
Ondanks de steile ambities, die ze in de Ghelamco Arena nooit onder stoelen of banken staken, geldt hetzelfde min of meer in eigen land. Eerder hadden we het over de kansen op PO I, waar De Witte en Louwagie vast stiekem nog op hopen. Toch werden de verwachtingen intussen ongetwijfeld bijgesteld. Mocht een opmars op z'n Genks uitblijven en de top vier onbereikbaar blijken, zal Vanhaezebrouck daar dus niet automatisch op afgerekend worden. Het zwaartepunt van zijn contract voor anderhalf seizoen, een opvallend korte termijn die aangeeft dat Gent voorzichtig blijft in haar enthousiasme rond de terugkeer van de succescoach van weleer, ligt tenslotte op de volgende jaargang. Al moet er in de tussentijd uiteraard wel vooruitgang worden geboekt, qua spelniveau maar vooral ook qua resultaten.
Het minimum lijkt alleszins deelname aan PO II, waarvoor de Buffalo's in de top acht moeten zien te sluipen. Een meer dan haalbare doelstelling, met vandaag een kloof van drie punten op nummer acht KV Kortrijk. Voor een zelfverklaard titelkandidaat kunnen we dan nog steeds moeilijk spreken van een geslaagde campagne, maar niemand zal het Vanhaezebrouck verwijten indien hij AA Gent niet meer in de bovenste regionen weet te parkeren. Integendeel: een kans op Europees voetbal wordt vandaag al zowat als het hoogst mogelijke beschouwd. In die zin kan ook een succesvol bekeravontuur een uitweg bieden en zelfs als een redmiddel fungeren voor een verder mislukt seizoen, zoals dat ruim twee jaar geleden onder Thorup bijna het geval was. Helaas zorgde KV Mechelen net voor een kater van jewelste.
GUNSTIGE TIMING
Door de veroordeling van Malinwa in de zaak Propere Handen dwongen de Gentenaren op die manier desalniettemin een Europees ticket af, wat aan het eind van deze martelgang van een campagne reeds als een succes zou worden aanzien. Wie weet pakt Vanhaezebrouck dus zelfs meteen een prijs, al lopen we dan natuurlijk vooruit op de feiten. Eerst moet hij de zwalpende vicekampioen voor verdere fiasco's behoeden. Gelukkig is de situatie in de Ghelamco Arena misschien iets minder zwartgallig dan ze er op het eerste gezicht uitziet. Neen, het enorme transferoffensief is niet geslaagd, het vertrek van Jonathan David niet opgevangen en de kwaliteit om mee te strijden voor het kampioenschap dus simpelweg niet aanwezig. Tel daarbij de huidige crisis, en het lijkt niet bepaald de ideale timing om in te stappen.
Toch heeft Vanhaezebrouck enkele gunstige vooruitzichten. Zo is met uitzondering van Alexandre De Bruyn stilaan eindelijk de voltallige selectie beschikbaar, met aan de kust geen enkele afwezige in de wedstrijdkern. Dat betekent dus dat spitsen Roman Yaremchuk, Laurent Depoitre en Tim Kleindienst allen present tekenen, net zoals Giorgi Chakvetadze trouwens. Hem aan het draaien krijgen, kan al een immense troef vormen. Zonder de extra belasting van de Europese matchen, en met een aantal COVID-besmettingen achter de rug, spelen fysieke beperkingen voortaan hopelijk minder een rol. Zeker vanaf de winterstop, wanneer Vanhaezebrouck nog meer de nadruk kan leggen op het conditionele aspect. Hoewel de samengestelde kern minder sterk is dan verhoopt, biedt ze bovendien veel mogelijkheden.
DANK AAN DE DECKER
Dat schreven we al bij de aanstelling van Laszlo Bölöni, toen De Witte reeds heimwee had naar Hein. Per slot van rekening zijn alle ingrediënten voorhanden om diens beproefde recept toe te passen, meer zelfs: De Decker trachtte de motor de voorbije weken precies op die manier aan het draaien te krijgen. Het spelersmateriaal is dan ook uitermate geschikt voor een formatie met drie achterin, een concept dat Vanhaezebrouck – zij het in een 3-5-2 dan wel een flexibele 3-4-3 – perfect meester is. Hij kan nu profiteren van het feit dat die fundamenten al gelegd werden, en hoeft met zijn tactisch brein vooral de juiste accenten te leggen en oplossingen te vinden die De Decker blijkbaar niet wist aan te reiken. Finetunen, zeg maar, een kolfje naar zijn hand. Al zal Vanhaezebrouck vast toch grondig te werk gaan.
Na twee jaar uit het vak staat hij immers ongetwijfeld te popelen om opnieuw looplijnen, grinta en herkenbare patronen in een elftal te slijpen, of listige plannetjes op stilstaande fases te verzinnen om de Gentse kopkracht beter te benutten. De vraag is wel in welke mate Vanhaezebrouck de heilige huisjes van zijn vroegere pupillen Sven Kums en Laurent Depoitre durft te slopen, of jonkies als Matisse Samoise, Wouter George of Dylan Mbayo laat doorstromen naast de meer ervaren pionnen. In principe een van zijn handelsmerken, al is dat voorlopig bijzaak. Eerst de weg naar boven inzetten, wat volgens de statistieken – Gent incasseert meer en deelt minder uit dan het zou moeten – eigenlijk al gebeurd had moeten zijn. Hopelijk is de konijnenpoot van Vanhaezebrouck groter dan die van zijn voorgangers.
HEIN II IN GENT
Zowel voor de coach zelf, die met relatief weinig druk en veel krediet – nieuw gezichtsverlies kunnen De Witte en Louwagie zich niet veroorloven – aan zijn opdracht begint, als AA Gent biedt de hereniging dus tal van perspectieven. Neen, een geoliede machine zien we deze Buffalo's zelfs onder de hoede van het meest gevierde opperhoofd in de clubgeschiedenis niet meer worden. Om alsnog iets te maken van een anders verloren seizoen, lijkt hij echter de geknipte man. Vanzelfsprekend staat er wel nog altijd wat op het spel, in het geval van Vanhaezebrouck vooral zijn reputatie. Ook hij kan een nieuwe smet op zijn blazoen namelijk missen als kiespijn, terwijl een remonte dan weer fraai op zijn palmares zou staan. Na een breuk van drie jaar gingen beide partijen dus terug all-in met elkaar. Afwachten of de vonk weer even vurig overslaat.
