Zondagmiddag is het eindelijk weer zover. Antwerp en Beerschot kwamen elkaar wel nog al tegen de afgelopen jaren, onder meer in PO II in 2018, maar voor een echte Antwerpse stadsderby op het hoogste niveau moeten we al terug naar 2004. Milson beslechtte het pleit toen in het voordeel van de Ratten, maar de helden langs weerskanten luisterden destijds toch vooral naar ronkende namen als Luciano, Pieter-Jan Monteyne, Harald Pinxten of Patrick Goots. Wie zijn vandaag de sterkhouders op de Bosuil en 't Kiel? Wij stelden alvast graag een ultiem elftal samen uit beide selecties.
Daarbij houden we voornamelijk rekening met de prestaties tot dusver dit seizoen, al spelen reputatie en verdiensten in het verleden uiteraard een rol. Verder kiezen we enkel uit de spelers die zondag ook in actie kunnen komen, en valt pakweg Didier Lamkel Zé daardoor dus reeds af. Wie dan wel op een basisplaats zou mogen rekenen in onze fictieve fusieclub, een idee waar de twee eeuwige rivalen van gruwelen, ontdekt u hieronder.
GK: Mike VANHAMEL (Beerschot)
Onder de lat krijgen we misschien wel meteen de lastigste keuze: Jean Butez of Mike Vanhamel. Twee prima doelmannen, die in de voorbije negen matchen wel elk slechts één keer de nul wisten te houden. Butez moest zich daarbij al 12 keer omdraaien, Vanhamel kreeg maar liefst 20 tegengoals om de oren. Al heeft dat natuurlijk veel te maken met de offensieve filosofieën van Ivan Leko en Hernan Losada. Zowel de 25-jarige Fransman als onze vijf jaar oudere landgenoot, allebei complete keepers mét goede voetjes en zelfs exact even groot, viel weinig te verwijten. Een dubbeltje op z'n kant dus. Omwille van zijn ervaring, en mogelijk een beetje chauvinisme, geven we dan toch maar de voorkeur aan Vanhamel.
LCV: Ritchie DE LAET (Antwerp)
Beide clubs hanteren een gelijkaardig systeem met drie achterin, dus wij kozen eveneens voor zulk een trio. Beginnen doen we dan met wie anders dan Ritchie De Laet, na amper 56 optredens in Antwerpse loondienst een echt boegbeeld van de Great Old. Het hart van de tweevoudige Rode Duivel die lange tijd in Engeland actief was bloedt dan ook rood-wit, zo getuige de tomeloze inzet waarmee hij wekelijks de strijd aanbindt. Een betrouwbare en veelzijdige kracht, op wie het stamnummer één door weer en wind kan rekenen waar nodig. Vaak is dat links in de achterhoede, waar ook wij de 31-jarige verdediger neerpoten. Een van de spelers die het meest uitkijkt naar zondag en er alleszins zijn kop voor zal leggen.
CV: Frédéric FRANS (Beerschot)
In het centrum beschikt Abdoulaye Seck in principe over het meeste kwaliteiten, maar hij geeft na zijn positieve coronatest wellicht nog verstek. Jérémy Gélin kunnen we dan weer nog niet echt beoordelen, en dus kijken we richting 't Kiel. Daar zijn met Pierre Bourdin en Frédéric Frans twee voormalige Lierse-spelers de constanten in de verdediging. Vooral die laatste laat een verrassend goede indruk na. De 31-jarige ancien kwam in januari toe, na een carrière waarin hij louter voor Lierse (SK en Kempenzonen) en twee Schotse teams had gespeeld, en werd direct titularis. Vandaag is Frans een van de defensieve steunpilaren van Beerschot. Duidelijk verbeterd doorheen de jaren en dus allerminst te onderschatten.
RCV: Joren DOM (Beerschot)
De tegen- én voorganger van De Laet aan de overkant, want van 2012 tot 2017 verdedigde Joren Dom nog 119 keer de kleuren van Antwerp alvorens de gevoelige overstap te wagen. Voor hem wordt de derby dus nóg wat specialer dan voor De Laet, met wie de één jaar jongere Antwerpenaar tevens nog zijn polyvalentie deelt. Dit seizoen bezette Dom, die tot hiertoe telkens de 90 minuten rondmaakte, zo reeds diverse posities. De afgelopen weken posteerde Losada hem echter meestal in het defensieve trio, wat de man met intussen ook 101 matchen voor Beerschot achter de rug prima ligt. Opvallend: in zes confrontaties met zijn ex-ploeg met Rupel Boom, Dender en Beerschot wist hij nog nooit te winnen.
RM: Aurélio BUTA (Antwerp)
Over naar de rechterflank, waar beide clubs al meerdere opties testten. Dom en Reda Halaimia deelden de honneurs bij Beerschot, Leko liet er na het uitvallen van Aurélio Buta op speeldag twee onder meer Lamkel Zé, Nill De Pauw en Koji Miyoshyi opdraven. Nu de 23-jarige Portugees weer fit is en donderdag al inviel in Bulgarije, zal het evenwel niet lang duren voor hij zijn plaats weer opeist. De voorbije twee jaar ontpopte Buta zich immers tot een van de beste backs in ons land, waarbij hij vooral vorig seizoen imponeerde met zijn offensieve rushes. In theorie lijkt Leko zijn systeem dan ook op het lijf geschreven van de meest waardevolle speler in de Antwerpse kern. Wie weet mag hij het zondag reeds bewijzen.
LM: Simen JUKLERÖD (Antwerp)
Aan de overzijde stond ook Simen Jukleröd een tijdje aan de kant, maar hij liet tegen Ludogorets alvast zien helemaal terug te zijn. De 26-jarige Noor versierde met zijn ijzersterke prestatie en assist zelfs een plekje in het UEFA Team van de Week, dus Yan Vorogovskiy en co maken geen schijn van kans. Ook lastminute aanwinst in de eigen kleedkamer Jordan Lukaku, momenteel geveld met het coronavirus, kuist al maar best zijn tenen uit. Tenslotte past Jukleröd met zijn loopvermogen, kracht en uitstekende traptechniek – waarmee hij de Great Old eerder in deze campagne haast eigenhandig langs STVV leidde – eveneens perfect in het profiel dat Leko voor ogen heeft op de flanken. En dus tevens in dit elftal.
CM: Faris HAROUN (Antwerp)
Op het middenveld kunnen we om drie namen moeilijk heen. De eerste is Antwerp-aanvoerder Faris Haroun, in een ver verleden nog goed voor 25 treffers en 12 assists in 96 duels voor de stadsrivaal. Op de Bosuil staat de rekening van de zesvoudig Rode Duivel intussen al op 120 stuks, waarin hij heel wat minder vaak voor doel verscheen. Haroun focust zich tegenwoordig dan ook in de eerste plaats op zijn verdedigende taken en groeide zo uit tot allicht de beste mandekker in onze competitie, met wekelijks een pak kilometers op de teller. Op 35-jarige leeftijd blijft de Brusselaar dus in topvorm, zo getuige ook het feit dat hij nog geen minuut miste. Meer nog dan Ryan Sanusi de ideale stofzuiger voor onze as.
CAM: Raphael HOLZHAUSER (Beerschot)
Dankzij zijn aanwezigheid kiezen we verder namelijk zonder schroom voor twee artiesten, te beginnen natuurlijk met Raphael Holzhauser. De 27-jarig Oostenrijker en kersvers international is zonder enige twijfel dé man van de eerste negen speeldagen, waarin hij goed was voor maar liefst zeven doelpunten en zes assists. Waanzinnige cijfers die hem voorlopig misschien wel tot favoriet voor de Gouden Schoen bombarderen. De rijzige dirigent scherpte slechts in drie matchen zijn statistieken niet aan, waarin zijn team opvallend genoeg telkens verloor, en is met voorsprong de ultieme reden dat Beerschot ondanks een lastig programma in de top drie prijkt. Maken dus dat de linkspoot zijn aflopend contract verlengt.
CAM: Lior REFAELOV (Antwerp)
Een tandem aan Rafa's op ons middenveld, want daar krijgt ook Lior Refaelov een plek toebedeeld. In zekere zin spelen we zo een beetje vals, vermits Leko hem doorgaans een rij hoger als schaduwspits posteert. Toch kan de 34-jarige Israëliër uiteraard tevens hier uit de voeten. Vast staat alleszins dat de ervaren rot nog steeds een sleutelrol vervult bij het stamnummer één, zopas nogmaals geëtaleerd met de winning goal in Bulgarije. In de JPL was hij vooralsnog iets minder beslissend, al leverden zijn penalty en vrije trap tegen Moeskroen en KV Kortrijk toch al enkele bonuspunten op. Verre van versleten dus, en na Holzhauser op puur kwalitatief vlak nog altijd veruit de beste en meest stijlrijke van het hele pak.
SP: Tarik TISSOUDALI (Beerschot)
Bij verse krachten als Cristian Benavente en Nana Ampomah is het nog eventjes wachten of zij de hoge verwachtingen zullen inlossen. Tarik Tissoudali drukte bij Beerschot daarentegen wél al zijn stempel. De 27-jarige Amsterdammer geldt als een laatbloeier en vond ook op 't Kiel aanvankelijk moeilijk zijn draai, maar sinds januari kwam hij plots tot leven. De winger kreeg vanaf dan een centrale rol en begon ineens te renderen, met onder meer twee treffers en een assist in de promotieduels. Nu zit hij opnieuw al aan respectievelijk vier en twee stuks, waarbij zijn loopacties vooral in combinatie met Holzhauser dodelijk blijken. Drie van zijn goals kwamen op pass van de Oostenrijker, één keer was het andersom.
SP: Dieumerci MBOKANI (Antwerp)
Een eervolle vermelding voor Tissoudali zijn aanvalspartner Marius Noubissi, die al betrokken was bij zes doelpunten maar niet tijdig fit geraakt. Zijn vervanger Musashi Suzuki doet het trouwens evenmin slecht. Dan nog wegen ze echter vanzelfsprekend niet op tegen Dieumerci Mbokani. De topschutter van vorig seizoen lijkt nog wat op zoek naar zijn beste vorm, maar zit intussen toch al weer mooi reeds aan drie rozen en twee assists. Vooral in die eerste categorie ligt de standaard voor een spits van zijn kaliber hoger, al lijkt de machine al dan niet toevallig samen met die van de rest de ploeg stilaan aan te slaan. Op 34-jarige leeftijd behoort de Congolees alvast nog steeds tot het kruim van onze competitie.
