Beerschot VA blijft vriend en vijand verrassen. Na vijf speeldagen staan de Kielse Ratten op een onverhoopte tweede plaats in het klassement, en dat heeft de promovendus vooral te danken aan regisseur Raphael Holzhauser. Er hangt een zweem van nostalgie rond de verfijnde ouderwetse spelmaker, maar daarnaast is de Oostenrijker tevens énorm efficiënt. Holzhauser is vandaag dan ook de meest bepalende speler die er te vinden is op de Belgische voetbalvelden.
NIEUWE 3-5-2
“Beerschot is veel meer dan een counterploeg”, voor de maandagavond-trip naar Beerschot VA bewierookte Hannes Wolf al de grote sterkte van Beerschot VA. “Omdat ze op veel plaatsen voor mandekking kiezen, zullen we duels moeten winnen.” Op dat moment klonken er reeds onheilspellende berichten en geruchten over de toekomst van de toenmalige KRC Genk-coach. Uiteindelijk werd 't Kiel ook effectief het Waterloo van de Duitse laptoptrainer nadat zijn ploeg een zware 5-2 om de oren kreeg. Veel duels werden er uiteindelijk ook niet gewonnen door KRC Genk: al was dat maar één van de onderdelen waarin Beerschot VA beter presteerde. De Kielse Ratten wonnen bijvoorbeeld 53% van de onderlinge duels, dat in totaliteit overigens een pak minder lag dan hun voorbije vier competitiematchen. De waarschuwing van Wolf ten spijt.
Tegen KRC Genk kon Beerschot-coach Hernan Losada opnieuw ten volle rekenen op zijn hondstrouwe soldaten, die de orders van hun Argentijnse T1 tot in de puntjes perfectioneerden. In analogie met het voorbije kampioenenjaar in 1B hield de tacticus ook in 1A vast aan zijn beproefde 3-5-2-systeem. Die formatie vormt de basis van Losada's ideologie, waarvoor hij de mosterd haalde bij zijn ex-Beerschot-coach Marc Brys, maar ook bij landgenoten Carlos Bilardo (ex-bondscoach Argentinië) en de gerenommeerde Marcelo Bielsa. Toch volhardt Losada niet in een bepaalde vorm van tactische halsstarrigheid, maar voerde hij tegen Club Brugge en KRC Genk andere accenten door. De welbekende 3-5-2 werd – met succes overigens, want Beerschot won beide topaffiches – genuanceerd naar een soort 3-4-2-1 met daarin een speciale rol voor de MVP van de Jupiler Pro League: Raphael Holzhauser.
MVP VAN DE JPL
Na de promotie van Beerschot VA naar 1A, werden er logischerwijze veel vraagtekens geplaatst bij de sterkte van hun selectie, iets wat trouwens bij elke promovendus het geval is. Kwaliteitsvolle spelers hadden de Kielse Ratten te over in 1B, maar of die jongens hetzelfde niveau zouden halen op het hoogste Belgische voetbalniveau was echter onzeker. Héél onzeker. Eén van die betreffende sterkhouders was Raphael Holzhauser, die vorig seizoen reeds aangetrokken werd … met het oog op 1A. “Toen ik hier vorig jaar tekende, dacht ik dat het was om in de eerste afdeling te spelen”, verklaarde de Oostenrijker drie weken geleden nog aan Sporza. “Het was dan ook een grote verrassing voor mij dat we in 1B moesten spelen.” Maar met één jaar vertraging kan Holzhauser dan toch zijn kunsten tentoonstellen in 1A. En hoe.
In 1B kon de 27-jarige moeiteloos het competitieniveau overstijgen, en daar bleek Holzhauser een absolute klasbak te zijn. Met veertien cruciale acties (zeven doelpunten en zeven assists) was hij vorig seizoen zelfs de op drie na beslissendste speler uit 1B. Enkel Kurt Abrahams (KVC Westerlo, 15), Christian Brüls (KVC Westerlo, 15) en Thomas Henry (OH Leuven, 19) konden nog indrukwekkendere cijfers voorleggen dan dirigent Holzhauser. Dat betekende evenwel niet dat er algemeen werd aangenomen dat de ervaren middenvelder diezelfde lijn zou doortrekken naar het hoogste Belgische voetbalniveau, maar niets is uiteindelijk minder waar. Holzhauser telt momenteel al acht beslissende acties (vijf doelpunten en drie assists) – niemand in 1A doet vooralsnog beter – en hij is vandaag ook de topschutter uit de Jupiler Pro League. Van een geslaagde start in 1A gesproken.
ATYPISCHE VOETBALLER
De vraagtekens rond Raphael Holzhauser verdwenen aldus als sneeuw voor de zon, en de Oostenrijker had erg weinig moeite om zich aan te passen aan 1A. Door zijn specifieke speelstijl valt Holzhauser niet onder te brengen in een zuiver type-voetballer, zoals een pure 'acht' of 'tien'. Dat heeft Hernan Losada ook al lange tijd door, want dit seizoen wisselt hij zijn Oostenrijkse spelmaker af op deze beide posities. Er werd oorspronkelijk vooral gevreesd dat het spelniveau in 1A iets te snel zou gaan voor de toch wat slome Holzhauser. Maar hij is dan ook geen 'moderne' voetballer.
Met de neergetrokken sokken en zijn atypische – nonchalante – manier van voetballen neigt Holzhauser meer naar een ouderwetse 'nummer tien', een salonvoetballer. Bekijk alvast nog eens zijn heerlijke – en efficiënte – hakjes achter het steunbeen tegen KRC Genk. Veel defensieve acties of overtuigende tackles zal je hem zelden zien maken, daarvoor kan de 'Mozart van het Kiel' rekenen op werkpaarden zoals Tom Pietermaat en Ryan Sanusi. Holzhauser voetbalt vanuit een zetel en dat dat uitstekend.
Met Raphael Holzhauser bezit Beerschot VA een attractieve publieksspeler, zoals de club er in het verleden wel meerdere voorgangers een impact zagen maken. We denken daarbij aan huidig hoofdtrainer Hernan Losada, maar ook aan oudere gloriën zoals Rik Coppens en Juan Lozano. Salonvoetballers met uitzonderlijke technische kwaliteiten, publiekstrekkers maar ook gewoon topvoetballers van het zuiverste soort. Door zijn old school spelstijl lijkt Holzhauser ook eerder uit het tijdperk van Coppens en Lozano te komen. Pure nostalgie op 't Kiel.
PERFECT VOOR LOSADA
Die voetbalromantiek kan Raphael Holzhauser ook koppelen aan een indrukwekkende efficiëntie. Zoals eerder vermeld kan geen enkele speler uit de Jupiler Pro League zijn gecombineerd aantal doelpunten en assists nog maar evenaren, wat op zich al opmerkelijk is voor een speler bij een promovendus. De Oostenrijkse spelmaker had bijvoorbeeld amper tien doelkansen nodig om tot zijn huidig doelpuntenaantal te komen van vijf stuks, wat een fantastische efficiëntie voor doel is die onder zijn positionele collega's enkel Daan Heymans (Waasland-Beveren) en Samuel Bastien (Standard) nog overtreffen. Bovendien staat Holzhausers vizier telkens goed gericht, waarbij 90% van zijn gelanceerde doelpogingen ook effectief tussen de palen belanden ...
Raphael Holzhauser is dus bezig aan een echt superseizoen, waarbij het enkel de vraag is of hij die vele doelpunten en assists ook een ganse jaargang kan volhouden: het is namelijk echt uitzonderlijk dat een nieuwkomer in 1A dergelijke statistieken kan voorleggen. Om Holzhauser daar dan volledig op af te rekenen, wanneer hij plotseling niet meer tot scoren zou komen, is eerder unfair. De belangrijkste functie van de Oostenrijker ligt hem vooral in het ondersteunend werk, en ook daar onderscheidt hij zich moeiteloos in vergelijking met de andere aanvallend ingestelde spelers van de Belgische competitie.
Holzhauser houdt er bijvoorbeeld van om de bal verticaal in te spelen, eerder dan een laterale of achterwaartse pass. Met die ingesteldheid past hij dan ook perfect in het tactische plaatje van coach Hernan Losada. Enkel Sven Kums levert dit seizoen nog meer voorwaartse passes af dan de Mozart van het Kiel. Ook bij de doorsteekpasses en slimme passes vinden we Holzhauser steevast terug in de top tien. De publiekslieveling van Beerschot beschikt dus over een arsenaal aan gevarieerde passes, en die kan hij ook met succes demonstreren op het hoogste Belgische voetbalniveau. Mochten er dan nog vraagtekens geplaatst worden rond de ouderwetse Holzhauser, dan mogen die nu meteen richting de vuilbak verwezen worden.
