We schrijven 11 september, drieënhalve week voor het sluiten van de transfermarkt, maar bij Club Brugge is het nog altijd wachten op de eerste nieuwkomer. Ondanks de onvrede bij een deel van de aanhang op zich geen ramp, vermits Blauw-Zwart met nagenoeg dezelfde kern vorig seizoen door de competitie heen raasde op weg naar de titel. Toch lijkt het slechts stilte voor de storm.
Als we Philippe Clement op zijn woord mogen geloven, maakt de landskampioen namelijk wel degelijk werk van versterking. Alleen moeten de dominostenen nog beginnen vallen. Vincent Mannaert en co mikken dan ook hoog in hun speurtocht naar vers bloed, waarbij een aantal dossiers reeds afsprongen door exuberante eisen of andere kinken in de kabel. Desalniettemin rekent de Brugse coach nog op een viertal aanwinsten, en niet zomaar om zijn kern aan te vullen. De nieuwe gezichten moeten immers in staat zijn om snel mee te dingen naar een basisplaats. Op welke posities werd nog niet verduidelijkt, maar wij gaan graag op zoek naar de profielen die op Jan Breydel het meest van pas zouden komen.
LINKSVOETIGE VERDEDIGER
Een van de voornaamste prioriteiten is uiteraard een centrale verdediger. Bij voorkeur een linkspoot, want met louter linksachter Federico Ricca en controleur Éder Balanta als alternatieven is de spoeling dun achter de kwetsbare Simon Deli. Hetzelfde geldt evenwel in de as van de driemansdefensie, waar Brandon Mechele door de vele blessures van Matej Mitrovic al helemaal geen concurrentie geniet. Bij afwezigheid van de Rode Duivel, die afhaakt wegens een positieve coronatest, neemt tegen Waasland-Beveren zo alicht Odilon Kossounou zijn plaats in. De 19-jarige Ivoriaan kostte vorige zomer net geen vier miljoen, maar mocht tot dusver vooral opdraven als vervanger van Clinton Mata – met tevens een aantal sporadische optredens hoger op de flank.
Kossounou staat zaterdag zo dus voor zijn vuurdoop in de as, waar Clement hem nochtans niet volledig lijkt te vertrouwen. Vermits het geloof in de jonkie intern echter zeer groot is, én zijn prijskaartje niet gering, moet hij vroeg of laat toch eens vol zijn kans krijgen. Daarom is het logisch dat Club eerder jaagt op een extra optie op de linkerkant, die liefst ook als centrale pion uit de voeten kan. Jan Vertonghen paste alvast perfect in dat plaatje, net zoals Wesley Hoedt. De voormalige huurling van Antwerp prijkt momenteel blijkbaar bovenaan het verlanglijstje, al is hij voorlopig net als Vertonghen wat te duur. Mogelijk heeft Mannaert dan ook nog andere ijzers in het vuur. Jaïro Riedewald, ex-Ajax en nu op overschot bij Crystal Palace, bijvoorbeeld?
POLYVALENTE MIDDENVELDER
Een van de lastigste vraagstukken in Jan Breydel situeert zich een linie hoger, waar de gouden tandem van Ruud Vormer en Hans Vanaken al jarenlang de dienst uitmaakt. Geregeld wordt dan geopperd dat Club nood heeft aan adequate vervangers om het tweetal af en toe te ontlasten, hoewel zij zich telkens weer met schijnbaar gemak door het zware programma weten te worstelen. De vraag is dus of het wel zin heeft om een smak geld neer te leggen voor iemand die wekelijks op de bank zal zitten, zeker omdat Siebe Schrijvers en vooral Charles De Ketelaere nu reeds kunnen fungeren als doublures voor Vanaken in de rol van draaischijf. Meer creativiteit is altijd welkom, maar een nieuwe nummer 10 heeft Blauw-Zwart hoegenaamd niet dringend nodig.
De eerste in lijn om Vormer rust te gunnen is dan weer Mats Rits, die meer succes kent in die rol dan pakweg Jordy Clasie of Sofyan Amrabat destijds. De voormalige spelmaker ligt evenwel tevens in balans met Balanta voor het meest achteruitgeschoven plekje op het middenveld. In plaats van een rasechte vervanger voor Vormer of Vanaken, gaat Club dan ook best op zoek naar nóg zulk een polyvalent type om alle posities dubbel te bezetten. En als het even kan wat snelheid toe te voegen aan het niet bijster wendbare trio in de as. De namen van Fausto Vera en KV Mechelen-toptalent Aster Vranckx circuleren nu alleszins al een tijdje hardnekkig in de wandelgangen. Niet bepaald de goedkoopste targets, maar op papier wel de ideale profielen.
OFFENSIEVE FULLBACK/WINGER
Ook op de flanken liggen de titularissen in principe vast, met Eduard Sobol op links en Krépin Diatta of Emmanuel Dennis – die beide straks wel nog andere oorden kunnen opzoeken – aan de rechterkant. Als wisselopties beroept Clement zich dan weer vaak op spelers die eigenlijk liever elders aan de bak komen, zoals De Ketelaere of spits David Okereke. De recordaankoop maakt echter wellicht definitief de switch richting zijlijn, waar hij meteen de opvolger van zijn Nigeriaanse landgenoot kan worden. In die zin heeft het nakende vertrek van Dennis mogelijk weinig invloed op de zoektocht naar een nieuwe winger, die in de huidige 3-5-2 formatie natuurlijk wel de hele flank voor zijn rekening moet nemen. Fysieke kwaliteiten zijn dus absoluut een must.
Net zoals aandacht voor de defensieve taken, hoewel Sobol aan de overkant voor evenwicht zorgt. Een rol die in de toekomst Maxim De Cuyper, die nu het merendeel van zijn tijd nog bij Club NXT in 1B zal doorbrengen, moet opnemen. In de tussentijd kan Clement een offensief alternatief op links evenwel best gebruiken. Geen extra back met drang naar voren dus, wel een dribbelvaardige flankaanvaller die in navolging van Dennis en Diatta – of voor hen Anthony Limbombe en Arnaut Danjuma – gekneed kan worden tot volwaardige fullback. Dé specialiteit van Mannaert, waarbij een linkspoot geen vereiste is. Junior Edmilson en Bright Osayi-Samuel voldeden aan de beschrijving, maar hun dossiers vielen in het water. Meer succes met Linton Maina?
SCORENDE SPITS
Het euvel dat in Brugge de afgelopen weken en maanden echter veruit het meest over de tongen ging, is natuurlijk het gebrek aan een scorende spits. Een probleem dat dankzij de doorbraak van Youssouph Badji misschien reeds opgelost geraakte, al blijft het vrij gevaarlijk om alle eieren in het mandje van de piepjonge Senegalees te leggen. Clement hoopt dan ook dat Michael Krmencik alsnog zijn draai vindt en rekent duidelijk nog op de Tsjech, met tevens Okereke en voorlopig nog Dennis achter de hand. In principe keuze genoeg dus, maar toch bestaat er weinig twijfel over dat Club hier nog aan de slag gaat. Tenslotte vertrokken met Mbaye Diagne, Loïs Openda, Percy Tau en opnieuw Kaveh Rezaei zopas vier opties voorin, na eerder al Jelle Vossen.
Toegegeven, veel kwamen zij niet meer aan de bak. Het neemt evenwel niet weg dat de spoeling fors werd uitgedund. Vermits een bijkomend speerpunt dus sowieso welkom is, richt Mannaert zijn pijlen dan maar op een klepper die in één klap alle pijnpunten kan oplossen. Een garantie op doelpunten én sterke beer dus, liefst groter dan 1m90 – het lijkt wel de boodschappenlijst van AA Gent voor de komst van Tim Kleindienst. Club overwoog trouwens eveneens in Duitsland te shoppen en polste naar Jean-Philippe Mateta en Jhon Cordoba, die net als Adolfo Gaich en recent Bas Dost te duur uitvielen. Ook bij Christian Benteke en Michy Batshuayi werd tevergeefs een ballonnetje opgelaten. Een goalgetter van kaliber lijkt dus hoe dan ook de wens.
