Na een dramatische seizoensstart krijgt Club Brugge zijn eerste echte topmatch voorgeschoteld van het nieuwe seizoen. Philippe Clement en de zijnen trekken zondag naar Limburg, waar de Brugse coach zijn ex-club KRC Genk zal bekampen. Een makkelijke opdracht wordt dat allerminst voor Blauw-Zwart, dat vooral de kwalitatieve Genkse flankspelers vreest.
EERSTE TOPPER VOOR CLUB
Zondag ontvangt KRC Genk in de eigen Luminus Arena de regerende Belgische landskampioen Club Brugge. Als topaffiche kan dat wel tellen voor de Belgische voetballiefhebber, maar beide ploegen raken op het gebied van spelniveau als puntenoogst vooralsnog niet op toerental. Na drie gespeelde wedstrijden in de huidige editie van de Jupiler Pro League bezetten de Limburgers de zesde plaats, terwijl we Blauw-Zwart pas vijf plaatsen lager vinden in de actuele rangschikking. Club Brugge heeft dus dringend nood aan een puike prestatie alsook de benodigde drie punten, en dat allemaal in de eerste Brugse topaffiche van de nieuwe voetbalcompetitie.
KRC Genk werkte dit seizoen wél al één topper af. Vorig weekend tegen Standard was het al duidelijk dat de Genkies defensief op punt staan. Coach Hannes Wolf focuste zich op Sclessin vooral op de verdedigende structuur, iets wat in de vorige match tegen OH Leuven nog zoek was. Anderzijds was het op offensief vlak iets te flets bij de viervoudige landskampioen. Dat had grotendeels te maken met de ontbrekende symbiose bij het spitsenduo Paul Onuachu en Cyriel Dessers. Echter pas toen Théo Bongonda in de tweede speelhelft zijn goede vorm te pakken had, was er sprake van enige creatieve ingevingen.
Bij Club Brugge zijn de mankementen voorlopig gelijklopend. De landskampioen van de voorbije jaargang is duidelijk nog op zoek naar zichzelf en kon dit seizoen alleen nog maar prikken tegen KAS Eupen. Zowel tegen Sporting Charleroi en Beerschot AV werd telkens niet gescoord, en dat is een zorgwekkende vaststelling. Blauw-Zwart vindt maar geen duidelijke lijn in haar spel en is onherkenbaar geworden in vergelijking met het vorige kampioenenjaar. Dat Club Brugge het meeste aantal verstuurde lange passes telt van de competitie is alvast een teken van een onverzorgde opbouw.
GEFRUSTREERD CLUB BRUGGE
Bij KRC Genk is er vooralsnog geen sprake van een uitermate positieve flow, maar op Jan Breydel is de situatie toch nog iets dramatischer. In de laatste verliespartij tegen Beerschot AV was de frustratie al duidelijk merkbaar bij de Grijze Schoen Hans Vanaken en Ruud Vormer, de nuchtere Brugse motor die vorig seizoen nog ijzig kalm – en op hoog niveau – bleef presteren tijdens stressvolle periodes. Het is ook erg opvallend hoe moeilijk Club Brugge het heeft tegen defensieve ingestelde ploegen, en de komende tegenstander van zondag toonde tegen Standard alvast aan deze strategie ook onder te knie te hebben.
Mocht Hannes wolf met diezelfde insteek zijn troepen het veld insturen tegen Club Brugge, dan zou dat namelijk geen al te grote verrassing zijn, want de Brugse precedenten tegen Beerschot AV, Sporting Charleroi en Antwerp FC bewezen namelijk dat dergelijke handelswijze erg effectief is tegen de Blauw-Zwarte équipe. Alhoewel het vertrekken vanuit een defensieve niet meteen strookt met de visie van KRC Genk, die van oudsher een aanvallende en attractieve voetbalwijze nastreeft. Bovendien heeft de Duitse coach van Genk toch wel enige offensieve luxe tot zijn beschikking.
Daarbij denken we uiteraard vooral aan Théo Bongonda en Junya Ito, de flankspelers die momenteel de grote blikvangers zijn in Limburg, én tevens de Jupiler Pro League op smaak brengen. Die positieve geluiden over Bongonda en Ito staan echter in schril contrast met hun flankcollega's van Club Brugge, met name Edouard Sobol en vooral Krépin Diatta. Beide spelers zijn een certitude op de West-Vlaamse linker- en rechterflank, en vervullen een belangrijke rol in het systeem van Philippe Clement. Maar helemaal overtuigen deden ze voorlopig allerminst.
AFHANKELIJK VAN ZWAKKE DIATTA
De clash tussen KRC Genk en Club Brugge zal wellicht grotendeels beslist worden door de aanwezige slagkracht en aandrift op de flankposities, en dan vooral die op de rechterkant. De ploeg van Philippe Clement zette dit seizoen namelijk hoofdzakelijk hun aanvallen op via rechts, de flank waar in totaal 35% van alle gelanceerde aanvallen vertrokken in dit huidige seizoen. Desondanks was het gros van die aanvallen niet meteen van dermate hoge kwaliteit, en bijgevolg niet erg efficiënt. Dat is ergens ook logisch gezien de matige vorm van Krépin Diatta, die enkel tegen KAS Eupen zijn beste niveau haalde.
Gemiddeld en gecombineerd scoren Diatta en Sobol dit seizoen tien succesvolle acties per wedstrijd, waarbij hun aanvallende efficiëntie 41,5% bedraagt. En die gemiddeldes liggen bij KRC Genk toch nog wat hoger: Philippe Clement is alvast gewaarschuwd tegen zijn ex-club. Bij Club Brugge verlopen dus 35% van hun aanvalslijnen via de linkerflank, wat het vaakst geopteerde veldgebied is van de West-Vlamingen. De aanvallen via de centrale as bedragen namelijk 33%, en de rechterkant 32%. Aan Emmanuel Dennis, wellicht de vervanger van de geblesseerde Senegalees tegen Genk, om voor een nieuwe schwung te zorgen op de rechterflank bij Club Brugge.
STERKE ITO EN BONGONDA
Bij KRC Genk is de aanvallende afhankelijkheid via één zone echter véél groter. De Limburgse aanvallen verlopen voor 49% via de rechterkant, 29% door het centrale gedeelte en 22% via rechts. Dat hoeft op zich niet te verbazen gezien de grote kwaliteit die Genk heeft met de dubbele rechterflank Joakim Maehle en Junya Ito. Op de linkerkant is het weliswaar nog even zoeken. In de eerste competitiematch tegen Zulte Waregem speelde Benjamin Nygren nog als aanvallende linkerflank, maar daarna hij speelde zijn basisplaats nadat Théo Bongonda hersteld was na zijn positieve Covid-19-test.
Sindsdien startte Bongonda zowel tegen OH Leuven als tegen Standard in de basiself van Genk, en zijn prestaties nemen alvast een positieve evolutie aan. Op basis van hun recente spelniveau mag alvast gesteld worden dat de flankspelers van Genk, Ito en Bongonda, op dit moment toch van een hogere kwaliteit zijn dan hun Brugse concullega's Sobol en de momenteel geblesseerde Diatta. Al wordt het nog uitkijken hoe Dennis zich zal profileren als Diatta's gedoodverfde vervanger. Vooral als Genk zijn offensieve impulsen kan verdelen over de linkerkant als de rechterkant, dan zou het gevaar aan Brugse zijde weleens van alle kanten kunnen loeren.
Dat blijkt ook uit de efficiëntie van de Genkse flankaanvallers in vergelijking met die van Club Brugge. Junya Ito en Théo Bongonda zijn per wedstrijd gecombineerd gemiddeld goed voor 13 geslaagde offensieve acties, waarbij hun aanvallende efficiëntie schommelt rond 49%. Bij Edouard Sobol en Krépin Diatta ligt dat een pak lager met respectievelijk 10 geslaagde offensieve acties en een aanvallende efficiëntie van 41%. In het onderlinge duel op zondag lijken de flankspelers aldus de sleutels van de topaffiche in handen te hebben, waarbij KRC Genk alvast opmerkelijk betere papieren kan voorleggen. Al zullen de tactische nuances van coaches Philippe Clement – zoals de keuze voor Emmanuel Dennis – en Hannes Wolf nog meer doorslaggevend zijn. En dat kan zowel positieve als negatieve gevolgen hebben.
