De titel leverde KRC Genk geen windeieren op. Verspreid over zomer en winter brachten Leandro Trossard, Ruslan Malinovskyi, Joseph Aidoo, Sander Berge en Ally Samatta maar liefst 73,70 miljoen in het laatje, al betekende dat dus wel dat Dimitri de Condé een pak kwaliteit moest zien te vervangen. Zowat de helft van die inkomsten werd door de sportief directeur dan ook reeds opnieuw geïnvesteerd in nieuw talent. Inspanningen die voorlopig echter nog niet allemaal lijken te renderen.
Voor de onderstaande analyse baseren we ons op de toonaangevende website Transfermarkt, dat een inschatting maakt van elke speler zijn marktwaarde – en deze week de Jupiler Pro League nog maar pas van een update voorzag. Op die manier kunnen we het huidige prijskaartje van de nieuwkomers in de Luminus Arena afwegen tegenover het bedrag dat De Condé neertelde om hen dit seizoen in huis te halen. Een balans die uiteindelijk maar nipt geen slecht rapport oplevert, zoals u hieronder kunt lezen. Te beginnen met de grootste verliezen.
(TIJDELIJKE) TEGENVALLERS: - 3,2 MILJOEN
De Limburgers staan erom bekend jonge talenten de kans te geven om zich volledig te ontplooien. In dat opzicht past Stephen Odey (22) perfect in dat plaatje, want zijn progressiemarge is uiteraard nog groot. Toch kan de Nigeriaanse aanvaller zijn kostprijs van 3,5 miljoen vooralsnog niet rechtvaardigen. Odey scoorde dan wel in de Champions League tegen Liverpool, maar in de JPL staat de teller nog altijd op nul. Met amper één basisplaats achter de kiezen daalde zijn marktwaarde dan ook naar 2,5 miljoen.
Ook Théo Bongonda heeft op 24-jarige leeftijd zijn piek nog niet bereikt. Vermits voor de winger wel een recordsom van zeven miljoen werd neergeteld, maakte dat de verwachtingen in Genk er toch niet minder hooggespannen op. Mede door een aanslepende rugblessure kende Bongonda evenwel een trage start, en ook nadien kon hij zijn goede vorm van bij Essevee nooit evenaren. Na nieuwjaar gingen de prestaties wel terug in stijgende lijn, maar zijn devaluatie van anderhalf miljoen blijft toch een feit.
In het zog van Odey en Bongonda verrijkte Genk zich in de zomer met nog enkele andere offensieve versterkingen. Benjamin Nygren (18) werd bijvoorbeeld binnengehaald als the next big thing van het Zweedse voetbal. De Condé was met zijn bod van 3,7 miljoen tal van concurrenten te snel af voor de polyvalente aanvaller, die echter nog altijd amper vier keer in actie kwam. Te weinig, zelfs voor een wissel met het oog op de toekomst. Zijn geschatte waarde daalde intussen dan ook naar drie miljoen.
STATUS QUO: + 0 MILJOEN
Om al dat jeugdig talent te gidsen, keken ze bij de landskampioen tevens uit naar meer ervaren nieuwkomers. Spelers die een meerwaarde kunnen bieden, hebben vaak dan wel een fiks prijskaartje rond hun nek halen. Voor middenvelder Patrik Hrosovsky (27) werd zo maar liefst 5,2 miljoen op tafel gelegd, een som die hij bijwijlen ook waard bleek te zijn. Toch dreigt de prijs-kwaliteitverhouding van de Slowaak, wiens marktwaarde met 200 duizend euro afnam, ietwat naar de dure kant uit te vallen.
Door het vertrek van Berge en Samatta was er ook in januari nood aan een kwaliteitsinjectie. Die werd gevonden in Mats Möller Daehli, al kon de 25-jarige middenvelder door een dijblessure nog niet echt zijn stempel drukken. Toch zit er muziek in de Noor, voor wie Genk drie miljoen overmaakte aan de Duitse cultclub FC St. Pauli. Vandaag is dat ook de marktwaarde van het voormalige toptalent, die op 16-jarige leeftijd naar Manchester United trok en twee jaar later debuteerde voor zijn nationaal elftal.
De eerste aankoop die een (lichtjes) stijgende evolutie doormaakte is Carlos Cuesta, net als landgenoot Jhon Lucumi weggeplukt uit Colombia. Dankzij het succes van die laatste durfde Genk diep in de buidel tasten voor de 21-jarige verdediger, want hij kostte maar liefst 3,8 miljoen. Een fikse som voor iemand die nog veel moet leren, al is Cuesta intussen wel de afgeronde som van vier miljoen waard, een cijfer dat gezien zijn kwaliteiten alleen nog maar zal toenemen. Zeker indien de foutjes uit zijn spel geraken.
LICHTE STIJGINGEN: + 1 MILJOEN
Hij is vier jaar ouder, maar ook Paul Onuachu (25) is nog een project. De boomlange spits heeft een uniek profiel en bewees al een meerwaarde te kunnen zijn (LEES MEER), maar mist soms nog iets meer constante in zijn prestatie. Met zijn transfersom van zes miljoen was hij wel hoegenaamd geen koopje, al zouden we daar binnenkort anders over kunnen spreken. Op dit moment is Onuachu alvast reeds een half miljoen meer waard. Na het vertrek van Samatta ligt de weg open om volledig door te breken.
Ook de marktwaarde van Kristian Thorstvedt steeg van anderhalf naar twee miljoen, een knappe 33 procent. De 21-jarige middenvelder bezit dan ook een onmiskenbaar talent en mag nu al bestempeld worden als een geslaagde aankoop. Helaas blesseerde hij zich in de laatste match tegen KV Oostende wel aan zijn fijnbesnaarde linkervoet, waardoor zijn seizoen zelfs bij een eventuele hervatting na de coronastop hoe dan ook voorbij is. Toch lijkt de Noor zijn investering reeds dubbel en dik waard te zijn.
GROTE STIJGINGEN: + 2,3 MILJOEN
De twee nieuwkomers wiens waarde in deze campagne het gevoeligst toenam, zijn opvallend genoeg niet zeker van hun toekomst in de Luminus Arena. Te beginnen met Ianis Hagi, een welbekend verhaal. De 21-jarige Roemeen heeft talent en klasse zat, maar kon ondanks alle verwachtingen niet aarden in Genk. Op huur bij Glasgow Rangers vond de spelmaker zijn vorm echter terug en steeg zijn schatting zelfs van vier naar vijf miljoen. Precies zijn aankoopoptie, dus wie weet maakt Genk zelfs nog winst.
De komst van Thomas Didillon was dan weer nodig door het tekort aan keepers. De 24-jarige Fransman werd voor een half miljoen gehuurd van Anderlecht, een investering die oploopt tot 2,2 miljoen als de Limburgers hun optie lichten. Vermits hij nu 3,5 miljoen waard is, realiseert De Condé zo een virtuele winst van 1,3 miljoen. Zelfs indien Didillon terugkeert naar het Lotto Park, graait Genk trouwens 25 procent mee bij een eventuele verkoop. Waarmee het, uitgaand van 3,5 miljoen, dus nog altijd profijt genereert.
CONCLUSIE
Door de vele sterkhouders die vertrokken, moest De Condé flink aan de bak op de transfermarkt. De sportief directeur zette andermaal in op jonge spelers met potentieel, waarvoor ditmaal wel veel meer budget uitgetrokken werd dan gewoonlijk. Aangevuld met de eveneens prijzige routiniers spendeerde Genk in de laatste twee mercato’s zo ruim 38 miljoen aan inkomende transfers, naar Belgische normen een gigantische som op één seizoen tijd. Al pakte dat spierbalgerol toch niet helemaal uit naar wens.
Op sportief vlak moest de landskampioen alvast hopen om met de hakken over de sloot nog in PO I te geraken, en ook de virtuele balans staat uiteindelijk maar net op een schamele bonus van 100 duizend euro. Toch wordt De Condé, die al vaak genoeg bewees over een neus voor zakendoen te beschikken (LEES HIER), meer dan voldoende krediet gegund. Wie weet draaien zijn investeringen immers alsnog goed uit, maar op dit moment kunnen we niet anders dan concluderen dat hij wellicht net wat te veel heeft betaald. You win some, you lose some.
