Frank Vercauteren, Jess Thorup, Laszlo Bölöni en Hannes Wolf. Het nieuwe seizoen is slechts zes speeldagen ver, en toch legden alweer vier coaches – bij drie topclubs – de kop. 'Geduld is een schone deugd' blijkt tegenwoordig dan ook niet meer dan een loos gezegde in de Jupiler Pro League. Wie sneuvelt er als volgende?
Niet dat we hier vlugge trainersontslagen willen promoten, integendeel: naar onze mening gingen AA Gent en KRC Genk nogal voorbarig te werk bij hun beslissing om Thorup en Wolf de deur te wijzen. Die eerste wordt straks trouwens allicht voorgesteld als opvolger van de Duitser in de Luminus Arena, waar ook Vercauteren een tijdje in beeld was. Zijn C4 in Anderlecht kwam er door het pensioen van Vincent Kompany wel in bijzondere omstandigheden, terwijl de positie van Bölöni bij de Buffalo's na amper 25 dagen reeds onhoudbaar was geworden. Het is tekenend voor de manier waarop, al dan niet onder druk van de buitenwereld, vaak overhaast knopen worden doorgehakt in de Belgische bestuurskamers.
INVLOED VAN DE FANS
AA Gent-voorzitter Ivan De Witte verwees, naast de frustratie in de spelersgroep, bij de ontheffing van Bölöni uit zijn functie zelf ook naar die externe invloed. Enerzijds vanwege de pers, maar vooral door de eigen fans. Iets wat ze nu tevens op de Bosuil mogen ervaren. Ondanks de bekerzege nam een deel van de Antwerp-aanhang na de mislukte competitiestart, met een teleurstellende acht op 18, daar zopas immers Ivan Leko alweer op de korrel door te schreeuwen om … Bölöni. Afwachten of de Kroaat genoeg krediet geniet bij zijn ambitieuze bazen om de storm bij een volgende nederlaag te overleven.
Ook bij Zulte Waregem staan de supporters op de banken uit onvrede met Francky Dury, nochtans een icoon aan wie Essevee veel te danken heeft. Indien we zijn korte uitstap naar AA Gent even onder de mat vegen, zwaait de voormalig politieagent al ruim 25 jaar de plak aan de Gaverbeek. Dury begon bij Zultse VV in eerste provinciale, overleefde de fusie rond de eeuwwisseling en bezorgde de club in 2013 ei zo na zelfs de landstitel. Tussendoor won hij de beker in 2006 en 2017, met enkele onvergetelijke Europese campagnes als gevolg. De Vlaamse variant van Sir Alex Ferguson of Arsène Wenger, zeg maar.
DURY ONDER DRUK
Toch staat zijn positie nu flink onder druk, waarbij zowel in de kleed –als bestuurskamer blijkbaar wat onenigheid bestaat over hoe het nu verder moet met de alleenheerser in het Regenboogstadion. Net zoals Ferguson en Wenger ooit bij Manchester United en Arsenal, reikt zijn beslissingsmacht tenslotte verder dan de wekelijkse opstelling en tactiek alleen. Dat de huidige kern tekort lijkt te schieten, valt dan ook deels aan hem te verwijten. Net zoals het feit dat een aantal pionnen in de 0-6 pandoering tegen Club Brugge een lakse indruk maakten. Het leek haast op een revolte tegen hun ervaren coach.
Desalniettemin zit Dury nog steeds stevig in het zadel bij de fusieclub. Mede dankzij het wurgcontract voor 10 seizoenen dat hij na de tweede plaats in 2013 ondertekende, waarmee hij nog tot 2024 vastligt. Hem nu buitengooien, zou Zulte Waregem namelijk een pak miljoenen kosten die het nu niet bepaald kan missen. Essevee trachtte dan maar te sleutelen aan zijn technische staf om zo vernieuwing teweeg te brengen, maar voorlopig brengt dat dus evenmin het gewenste effect op. Zelfs los van de financiële beslommeringen, is het echter nog maar de vraag of de wegen scheiden met Dury wel de oplossing is.
LEEGTE NA LEGENDES
Vraag het maar na op Old Trafford, waar sinds het afzwaaien van Ferguson de ene trainer na de andere de revue passeerde. Al valt de situatie aan de Gaverbeek misschien eerder te vergelijken met het einde van Wenger bij Arsenal, waar de resultaten eveneens in dalende lijn gingen en de Fransman alsmaar meer onder vuur kwam te liggen. Toch bracht zijn afscheid weinig zoden aan de dijk. Unai Emery zong het niet veel langer dan één seizoen uit, Mikel Arteta kon enkel via de FA Cup nog een Europees ticket afdwingen. In Frankrijk versleet ook Auxerre na Guy Roux, die 44 jaar de plak zwaaide, een pak coaches.
Dat het niet eenvoudig is om dergelijke clublegendes aan het roer te vervangen, ontdekte Zulte Waregem trouwens zelf toen Dury in 2010 naar AA Gent trok. Tegen zijn terugkeer anderhalf jaar later werden zowel Bart De Roover, Hugo Broos als Darije Kalezic per slot van rekening te min bevonden om het schip te sturen. Wanneer de boot van Dury binnenkort onherroepelijk strandt, willen we dus wel nog eens zien of de nieuwe wind werkelijk tot beterschap leidt. Net zoals Manchester United met weemoed terugdenkt aan de glorieperiode onder Ferguson, kan hij sneller dan gedacht worden gemist.
PUNTEN PRIMEREN
Het is overigens niet de eerste keer dat Zulte Waregem met een valse noot aan het seizoen begint, integendeel: de voorbije campagnes lijkt het haast een gewoonte te zijn worden. Toch slaagde Dury er telkens weer in om voor de ommekeer te zorgen. Ook in KV Mechelen, waar Wouter Vrancken op korte tijd alle harten veroverde en na een flirt met KRC Genk een jaar geleden een verbeterd contract mocht ondertekenen, hoeven ze dus nog niet te panikeren na de zwakke start. Zeker omdat de kwaliteit op de mat blijft bekoren, zij het dus helaas zonder resultaat. Met vier op 18 bengelt Malinwa onderaan.
Indien die lijn de volgende weken wordt doorgetrokken, is het wellicht dus slechts een kwestie van tijd vooraleer ook zijn positie in gevaar komt. Hoewel termen als filosofie en clubcultuur lustig in het rond worden gezwierd, is het immers de puntenoogst die altijd weer doorslaggevend blijkt te zijn voor het lot van een trainer. In die zin zien ook Nicky Hayen en Fernando Da Cruz, die met Waasland-Beveren en Moeskroen op de degradatieplaatsen prijken, de bui al hangen. Nochtans valt uit hun materiaal niet veel meer te puren. Kevin Muscat krijgt het bij STVV trouwens eveneens stilaan warm onder de voeten.
WAAN VAN DE WINST
Vorig seizoen lieten de Japanse eigenaars er alleszins geen gras over groeien om Marc Brys, toch een naam als een klok in onze competitie die het nu ook prima doet bij OH Leuven, aan de kant te schuiven. Bij KV Kortrijk stond dan weer Yves Vanderhaeghe ter discussie, die gelukkig wél het vertrouwen bleef genieten en de Kerels vandaag op een knappe zesde plaats in het klassement parkeert. In het algemeen is het jammer genoeg echter maar al te vaak de waan van de dag die primeert, zeker bij de vaste klanten onderin het klassement, en lijkt het nu dus alleen nog maar wachten op de volgende kop die sneuvelt. De enige remedie is zo snel mogelijk winnen en punten pakken. Leko, Dury, Vrancken, Hayen, Da Cruz en Muscat weten dus wat hen te doen staat.
