Zoals dat bij zowat elke beginnende trainer het geval is, is ook de start van Vincent Kompany als hoofdcoach er een met vallen en opstaan. Maar in de oefenpartij tegen Bayer Leverkusen bewees de T1 van RSC Anderlecht alvast dat hij ook een resultaat kan neerzetten. En dat met een experimenteel elftal tegen een meer ervaren en kwalitatieve tegenstander.
TIKI-TAKA OF TOTAALVOETBAL
Na wederom een teleurstellende competitiestart in de Jupiler Pro League is RSC Anderlecht weeral op achtervolgen aangewezen. Coach Vincent Kompany, voorheen speler-inspirator, houdt halsstarrig vast aan zijn voetbalvisie die oorspronkelijk gestoeld was op die van mentor Pep Guardiola en Johan Cruijff. Het gedroomde Tiki-taka of totaalvoetbal kwam daar echter nog niet uit voort bij Sporting, maar Kompany probeert voor het tweede seizoen op rij om die werkwijze wél te doel slagen in het Lotto Park. Uiteraard wil coach Kompany die attractief georiënteerde aanpak maar wat graag koppelen aan goede resultaten, maar ook in de huidige jaargang valt de efficiëntie vooralsnog tegen.
Na vier speeldagen in de Belgische competitie telt Anderlecht amper zes punten en daarmee bezet het een achtste plaats – exact dezelfde stek waar de club het vorig seizoen ook eindigde. Na het eerste vierluik tegen KV Mechelen, Sint-Truiden, Moeskroen en KV Oostende mocht het toch wel wat meer zijn. In die voorbije vier competitiewedstrijden was het alvast duidelijk dat Anderlecht niet meteen de kunde bezit om een goed resultaat neer te zetten of zelfs vast te houden. Wat meer realisme zou daarbij erg welkom zijn, want uiteindelijk primeren de resultaten altijd op het vertoonde spelbeeld – dat overigens ook niet van dermate hoog niveau is dit seizoen.
ONORTHODOX MAAR GESLAAGD
In de oefenwedstrijd op vrijdag tegen Bayer Leverkusen bewees Anderlecht echter om wél het resultaat boven te stellen op het sportieve droombeeld. De Duitse subtopper eindigde vorig jaar als vijfde in de Bundesliga, en liet een zestal vaste basisspelers starten tegen Sporting. Sven en Lars Bender, Charles Aranguiz, Nadiem Amri, Kerem Demirbay en Lucas Alario waren in de vorige jaargang stuk voor stuk belangrijke pionnen in de BayArena. Bij Anderlecht werd er dan weer meer geëxperimenteerd met Antonio Milic, Ognjen Vranjes en Edo Kayembe in de verdediging, Kristian Arnstad en Percy Tau als centrale middenvelders, terwijl Zakaria Bakkali, Mustapha Bundu en Mohamed Dauda de aanval bevolkten. Bovendien liet Kompany ook Anthony Vanden Borre invallen, net zoals youngsters Théo Leoni, Nayel Mehssatou en Ilias Takidine.
Desondanks speelde het onorthodoxe Anderlecht een volwassen partij tegen het geroutineerde Bayer Leverkusen, en stond er na affluiten zelfs een knap 1-1 gelijkspel op het scorebord. Uiteraard betrof het slechts een oefenwedstrijd, maar zoals hierboven vermeld startte Leverkusen wel met zes spelers die vorig seizoen een grote rol van betekenis speelden bij de toenmalige nummer vijf van de Bundesliga. Dit fraaie resultaat doet uiteraard afvragen waarom Sporting in de Jupiler Pro League niet eenzelfde realistisch strategie kan toepassen. De meest opvallende vaststelling na deze oefenpartij was namelijk dat Anderlecht het initiatief overliet aan hun Duitse tegenstrever, terwijl dat in de Belgische competitie net andersom is. Die aanpak loonde dus met een 1-1 gelijkspel tegen een sterkere tegenstander die ook nog eens genoot van het thuisvoordeel, al waren er uiteraard geen fans aanwezig in Duitsland.
DE ANDERE AANPAK VAN KOMPANY
Volgens de romantische voetbalvisie van Vincent Kompany houdt RSC Anderlecht ervan om vaak de bal in de ploeg te houden. Dit seizoen genereerde Anderlecht bijvoorbeeld 58,4% van het veldoverwicht tegen haar tegenstanders in de Jupiler Pro League. Hoewel AA Gent nog nét iets beter doet met een gemiddeld balbezit van 58,7%, verstuurde Anderlecht dit seizoen wél het meest aantal passes op het Belgisch grondgebied. Opvallend genoeg kwam daar vooralsnog niet al te veel dreiging uit voort richting het vijandig doel, en al zeker in vergelijking met de andere teams in de Jupiler Pro League. Tegen Leverkusen dook dat balbezit naar een erg lage 39%, en speelden de Duitsers bijgevolg ook veel vaker de bal rond dan Anderlecht – bijna dubbel zo veel zelfs.
Daartegenover verloor Anderlecht wel minder vaak de bal dan Leverkusen, en tevens een flink pak minder dan het huidige Paars-Witte seizoensgemiddelde in de Belgische competitie. En dat kan best weleens een belangrijke les zijn voor trainer Vincent Kompany: het vermijden van balverlies is belangrijker dan het vaak doelloos rondspelen van de bal en op die manier tot een hoog percentage van balbezit te komen. En ondanks het lage balbezit van 39% tegen Bayer Leverkusen kon Anderlecht toch nog zeven doelpogingen richting doelman Niklas Lomb afvuren: dat zijn amper twee pogingen minder dan het seizoensgemiddelde van Anderlecht.
ARNSTAD, TAU EN DAUDA
Anderlecht leed in de onderlinge oefenpartij dus minder balverlies dan Bayer Leverkusen en dat had het vooral te danken aan Kristian Arnstad, het zestienjarige Noorse toptalent die in Duitsland een prima indruk naliet. Arnstad kon bijvoorbeeld een schrikwekkende zuivere passing voorleggen, waarbij zijn totale 32 verstuurde passes ook allemaal effectief aankwamen bij een ploegmaat. Ongeacht de realistische aanpak tegen Leverkusen of een meer op balbezit georiënteerde visie zoals in de Jupiler Pro League: zo'n profiel lijkt wel onmisbaar te zijn bij Anderlecht. Hoewel het lijkt het misschien nog te vroeg lijkt om Arnstad al volledig voor de leeuwen te gooien, hij gaf tegen Leverkusen wel degelijk zijn visitekaartje af.
Ook Percy Tau liet van zich spreken tegen Leverkusen. Als centrale spilfiguur op het middenveld, hoger dan Arnstad maar lager dan Michel Vlap, bewees de Zuid-Afrikaan wel degelijk een toekomst te hebben als voetballende centrale middenvelder. De ex-huurling van Club Brugge was in het aanvallende compartiment de meest efficiëntie speler bij Anderlecht, waarbij 57% van zijn aanvallende acties succesvol waren. Een andere opgemerkte figuur was uiteraard Mohamed Dauda, die met drie doelpogingen de meest bedrijvige man was in de vijandige zone van Leverkusen. De 22-jarige Ghanees wist zich ook op het scorebord te werken, en leek zich bijgevolg in de kijker te spelen voor een eventuele herlancering. Helaas voor Dauda lijkt er voor hem geen toekomst meer weggelegd in het Lotto Park.
LUXE VOOR KOMPANY
In het experimenteel elftal van Anderlecht waren er ook op defensief vlak enkele lichtpuntjes te constateren. Vooral Edo Kayembe scoorde punten op de linksachter, wat van nature niet zijn beste positie is. Zijn uitvoetballende kwaliteiten blijven voer voor discussie, maar qua verdedigen staat het Congolese brok graniet meer dan zijn mannetje. Kayembe won namelijk 71% van zijn defensieve duels, en dat hoge gemiddelde kon niet geëvenaard worden door een Paars-Witte ploegmaat, al kwam Anthony Vanden Borre – ingevallen als centrale verdediger – nog het meeste in de buurt met 60% geslaagde defensieve duels.
'Anderlecht-B' kan dus terugkijken op een sterke prestatie tegen Bayer Leverkusen, een ploeg die logischerwijze over een pak meer kwaliteit beschikte dan Sporting. Daarbij zorgde het 1-1 eindresultaat voor een goed gevoel bij Vincent Kompany en de zijnen, maar was misschien vooral de manier waarop belangrijk. Anderlecht bewees namelijk om ook in een minder dominante tactiek een goed resultaat neer te zetten, waarbij het gegenereerde balbezit van inferieur belang is. Daarnaast speelden een handvol spelers in de schaduw zich in de kijker bij Kompany, wat alleen maar voor luxe-problemen kan zorgen bij de hoofdtrainer. Wie weet zal dit al blijken komende zondag in het Lotto Park, waar Anderlecht de competitie vervolgt tegen Cercle Brugge ...
