Het coronavirus legt de JPL nog minstens een paar weken plat, nadien is het nog maar de vraag of er überhaupt nog gevoetbald wordt. Tijdens deze break is het dan ook het ideale moment om de blik voorzichtig al eens op volgend seizoen te richten. Ongeacht het einde van de huidige kwakkelcampagne gaat Anderlecht zo ongetwijfeld een drukke zomer tegemoet, want over de Paars-Witte selectie hangen momenteel heel wat vraagtekens. Wij behandelen de vijf meest prangende thema’s voor het vijfkoppig transfercomité, voorgezeten door Michael Verschueren en Peter Verbeke.
1. VERKOOP VAN CROMBRUGGE?
Beginnen doen we bij de spreekwoordelijke nummer één: doelman Hendrik Van Crombrugge. Een meer dan geslaagde zomertransfer, want het ex-sluitstuk van Eupen liet er geen gras over groeien om tot een van de absolute sterkhouders uit te groeien in het Lotto Park. Zijn aankoopsom van iets meer dan twee miljoen is Van Crombrugge alvast dubbel en dik waard, meer nog: op basis van zijn prestaties de afgelopen maanden, vermenigvuldigde het gerenommeerde Transfermarkt zijn marktwaarde zelfs bijna maal drie.
Intussen kan de rand-Rode Duivel dan ook rekenen op de nodige interesse uit het buitenland, met onder meer Ajax en Schalke 04 als gegadigden. De hamvraag is dus of Anderlecht snel zal willen cashen op de 26-jarige steunpilaar. De Brusselaars hebben per slot van rekening fondsen nodig en putten die bij voorkeur niet uit een vroegtijdig vertrek van raspaardjes als Sambi Lokonga of Jérémy Doku. Een transfer voor Van Crombrugge en nieuwe kans voor Thomas Didillon, vormt wat dat betreft financieel een win-winoperatie.
2. COMPAGNON VAN KOMPANY?
Achterin bestaat over de meeste pionnen weinig twijfel. Op de rechterkant liet Amir Murillo al zien een aanwinst te zijn, aan de overzijde wordt van Kemar Lawrence hetzelfde verwacht. Op de backs zit het in principe dus snor, in het centrum worden vooral de vingers gekruist voor minder blessureleed bij Vincent Kompany. Wie zijn compagnon wordt, is dan weer een vraagteken. Dit seizoen kreeg de speler-inspirator namelijk tal van gezichten naast zich: Philippe Sandler, Derrick Luckassen, Marco Kana en Elias Cobbaut.
Die eerste twee zijn huurlingen, met Sandler die dan ook nog eens een hele tijd in de lappenmand lag. Of Anderlecht hem nog een extra jaar zal willen lenen van Manchester City valt dus te betwijfelen. Luckassen liet een betere indruk na, maar zijn optie van zes miljoen is allicht te zwaar om lichten. Cobbaut zou Paars-Wit dan weer liefst van de hand toen, terwijl Kana nog érg groen achter de oren ziet. In Youth We Trust en vol zijn kaart – of die van een andere jonkie – trekken, of toch maar op zoek naar (betaalbare) versterking?
3. ZEKER VAN ZULJ (& VLAP)?
Zoals we hierboven reeds suggereerden, legt Anderlecht de sleutels van het middenveld liefst nog even in handen van Lokonga. Dat de jongeling de boel niet op zijn eentje draaiende kan houden, werd dit seizoen echter een paar keer pijnlijk duidelijk. Een sterke partner lijkt dan ook een must, een rol die Peter Zulj na nieuwjaar steeds meer op zich begon te nemen. De winteraanwinst van 2019 stevende na nog geen jaar in Brussel al af op een etiket als floptransfer, maar heeft nu misschien toch nog toekomst in het Lotto Park.
Met Kana, Edo Kayembe en Sieben Dewaele heeft Frank Vercauteren bovendien enkele jonge doublures achter de hand, dus de verleiding kan groot zijn om hier – opnieuw, mede door de gebrekkige financiën – geen alternatief in huis te halen. Mocht er met Zulj dan iets gebeuren, of de Oostenrijker alsnog opnieuw door de mand valt, dreigt Anderlecht zich dan evenwel aan dezelfde steen als in deze campagne te stoten. Een lastig dilemma, dat in mindere mate overigens ook opgaat voor Michel Vlap een rijtje hoger in de as.
4. CONTRACT VOOR CHADLI?
Wat de flanken betreft, haalden Verschueren en co de afgelopen weken ongetwijfeld opgelucht adem. Na de recente ontbolstering van Doku en Francis Amuzu, lijkt de nood aan vers bloed daar immers al heel wat minder – zeker omdat volgend seizoen weer op Yari Verschaeren gerekend wordt. Bovendien komt Alexis Saelemaekers mogelijk terug van AC Milan, terwijl Samir Nasri dan weer zal beschikken. Zakaria Bakkali is bij voorkeur hetzelfde lot toegedaan, Marko Pjaca tot slot krijgt wellicht nog een bijkomend jaar zijn kans.
De meeste mist hangt dus rond die andere gehuurde winger Nacer Chadli. Lange tijd leek er weinig twijfel over te bestaan dat Anderlecht een inspanning wou doen voor de Rode Duivel, maar diens fysieke toestand roept toch om enig voorbehoud. In het Lotto Park krikte hij zijn marktwaarde op de koop toe weer op tot tien miljoen, al gaat Chadli bij Monaco wel zijn laatste contractjaar in. Toch staat Paars-Wit voor een zware keuze: investeren in een 30-jarige man-van-glas, of een van haar zeldzame sterkhouders laten wandelen?
5. SPEUREN NAAR EEN SPITS?
De Brusselaars voorzagen ons de voorbije maanden van voldoende gespreksonderwerpen, maar de positie die het vaakst over de lippen ging was ontegensprekelijk de diepe spits. Huidig speerpunt Dejan Joveljic lijkt alvast slechts een tijdelijke oplossing, want imponeren kon de huurling niet doen. Dan hebben Antoine Colassin, Kemar Roofe en Landry Dimata heel wat meer kwaliteit in huis, al beschikken ze helaas allen over nóg een gemeenschappelijke eigenschap. Het tweede prangende RSCA-thema in deze campagne: blessures.
Colassin groeide op korte tijd uit tot de chouchou van de fans, dus dat zijn kaart meer getrokken zal worden staat vast. Dimata mag zichzelf hopelijk dan weer eindelijk terug voetballer noemen en kan zo een wildcard zijn, terwijl Roofe toch ook zes miljoen kostte. Opnieuw zit Anderlecht dus met een dilemma. Bij voorkeur moet het aanwezige trio volstaan, wat op basis van hun capaciteiten in theorie ook het geval zou zijn, maar dat deze mix niet de meest betrouwbare is werd dit seizoen duidelijk. Nog eens de gok wagen, of toch de transfermarkt op?
Beginnen doen we bij de spreekwoordelijke nummer één: doelman Hendrik Van Crombrugge. Een meer dan geslaagde zomertransfer, want het ex-sluitstuk van Eupen liet er geen gras over groeien om tot een van de absolute sterkhouders uit te groeien in het Lotto Park. Zijn aankoopsom van iets meer dan twee miljoen is Van Crombrugge alvast dubbel en dik waard, meer nog: op basis van zijn prestaties de afgelopen maanden, vermenigvuldigde het gerenommeerde Transfermarkt zijn marktwaarde zelfs bijna maal drie.
Intussen kan de rand-Rode Duivel dan ook rekenen op de nodige interesse uit het buitenland, met onder meer Ajax en Schalke 04 als gegadigden. De hamvraag is dus of Anderlecht snel zal willen cashen op de 26-jarige steunpilaar. De Brusselaars hebben per slot van rekening fondsen nodig en putten die bij voorkeur niet uit een vroegtijdig vertrek van raspaardjes als Sambi Lokonga of Jérémy Doku. Een transfer voor Van Crombrugge en nieuwe kans voor Thomas Didillon, vormt wat dat betreft financieel een win-winoperatie.
2. COMPAGNON VAN KOMPANY?
Achterin bestaat over de meeste pionnen weinig twijfel. Op de rechterkant liet Amir Murillo al zien een aanwinst te zijn, aan de overzijde wordt van Kemar Lawrence hetzelfde verwacht. Op de backs zit het in principe dus snor, in het centrum worden vooral de vingers gekruist voor minder blessureleed bij Vincent Kompany. Wie zijn compagnon wordt, is dan weer een vraagteken. Dit seizoen kreeg de speler-inspirator namelijk tal van gezichten naast zich: Philippe Sandler, Derrick Luckassen, Marco Kana en Elias Cobbaut.
Die eerste twee zijn huurlingen, met Sandler die dan ook nog eens een hele tijd in de lappenmand lag. Of Anderlecht hem nog een extra jaar zal willen lenen van Manchester City valt dus te betwijfelen. Luckassen liet een betere indruk na, maar zijn optie van zes miljoen is allicht te zwaar om lichten. Cobbaut zou Paars-Wit dan weer liefst van de hand toen, terwijl Kana nog érg groen achter de oren ziet. In Youth We Trust en vol zijn kaart – of die van een andere jonkie – trekken, of toch maar op zoek naar (betaalbare) versterking?
3. ZEKER VAN ZULJ (& VLAP)?
Zoals we hierboven reeds suggereerden, legt Anderlecht de sleutels van het middenveld liefst nog even in handen van Lokonga. Dat de jongeling de boel niet op zijn eentje draaiende kan houden, werd dit seizoen echter een paar keer pijnlijk duidelijk. Een sterke partner lijkt dan ook een must, een rol die Peter Zulj na nieuwjaar steeds meer op zich begon te nemen. De winteraanwinst van 2019 stevende na nog geen jaar in Brussel al af op een etiket als floptransfer, maar heeft nu misschien toch nog toekomst in het Lotto Park.
Met Kana, Edo Kayembe en Sieben Dewaele heeft Frank Vercauteren bovendien enkele jonge doublures achter de hand, dus de verleiding kan groot zijn om hier – opnieuw, mede door de gebrekkige financiën – geen alternatief in huis te halen. Mocht er met Zulj dan iets gebeuren, of de Oostenrijker alsnog opnieuw door de mand valt, dreigt Anderlecht zich dan evenwel aan dezelfde steen als in deze campagne te stoten. Een lastig dilemma, dat in mindere mate overigens ook opgaat voor Michel Vlap een rijtje hoger in de as.
4. CONTRACT VOOR CHADLI?
Wat de flanken betreft, haalden Verschueren en co de afgelopen weken ongetwijfeld opgelucht adem. Na de recente ontbolstering van Doku en Francis Amuzu, lijkt de nood aan vers bloed daar immers al heel wat minder – zeker omdat volgend seizoen weer op Yari Verschaeren gerekend wordt. Bovendien komt Alexis Saelemaekers mogelijk terug van AC Milan, terwijl Samir Nasri dan weer zal beschikken. Zakaria Bakkali is bij voorkeur hetzelfde lot toegedaan, Marko Pjaca tot slot krijgt wellicht nog een bijkomend jaar zijn kans.
De meeste mist hangt dus rond die andere gehuurde winger Nacer Chadli. Lange tijd leek er weinig twijfel over te bestaan dat Anderlecht een inspanning wou doen voor de Rode Duivel, maar diens fysieke toestand roept toch om enig voorbehoud. In het Lotto Park krikte hij zijn marktwaarde op de koop toe weer op tot tien miljoen, al gaat Chadli bij Monaco wel zijn laatste contractjaar in. Toch staat Paars-Wit voor een zware keuze: investeren in een 30-jarige man-van-glas, of een van haar zeldzame sterkhouders laten wandelen?
5. SPEUREN NAAR EEN SPITS?
De Brusselaars voorzagen ons de voorbije maanden van voldoende gespreksonderwerpen, maar de positie die het vaakst over de lippen ging was ontegensprekelijk de diepe spits. Huidig speerpunt Dejan Joveljic lijkt alvast slechts een tijdelijke oplossing, want imponeren kon de huurling niet doen. Dan hebben Antoine Colassin, Kemar Roofe en Landry Dimata heel wat meer kwaliteit in huis, al beschikken ze helaas allen over nóg een gemeenschappelijke eigenschap. Het tweede prangende RSCA-thema in deze campagne: blessures.
Colassin groeide op korte tijd uit tot de chouchou van de fans, dus dat zijn kaart meer getrokken zal worden staat vast. Dimata mag zichzelf hopelijk dan weer eindelijk terug voetballer noemen en kan zo een wildcard zijn, terwijl Roofe toch ook zes miljoen kostte. Opnieuw zit Anderlecht dus met een dilemma. Bij voorkeur moet het aanwezige trio volstaan, wat op basis van hun capaciteiten in theorie ook het geval zou zijn, maar dat deze mix niet de meest betrouwbare is werd dit seizoen duidelijk. Nog eens de gok wagen, of toch de transfermarkt op?
