Het broodnodige puntengewin leverde het niet op. Daar beslisten twee gouden baltoetsen met de linkerschoen van Hans Vanaken anders over. Hoewel de foutenmarge nu wel héél erg klein is, hoeft Anderlecht de hoop op PO I desondanks nog niet definitief op te bergen. Zeker niet nu Frank Vercauteren met Antoine Colassin voorin een nieuwe vondst aan de oppervlakte liet komen.
Na tien seconden al een stevige kopbal tegen de lat, een twintigtal minuten later zijn eerste doelpunt op het hoogste niveau. Tegen aartsrivaal én autoritaire competitieleider Club Brugge dan nog, in een match op leven en dood: een stijlvoller debuut kan je in het Lotto Park moeilijk beleven. Colassin klopte de haast onverslaanbare Simon Mignolet met een listige punter en ontpopte zich, ondanks de nederlaag van Paars-Wit, zo in één klap tot de talk of the town in Brussel. Al was die knappe treffer niet het enige wapenfeit waarmee de 18-jarige spits, die ter vervanging van de geblesseerde Kemar Roofe zijn kans kreeg, zich liet opmerken.
SENSATIONELE VUURDOOP
Vanaf minuut één had Colassin zijn aanwezigheid dus reeds laten voelen door ei zo na al wat vroeger voor de openingsgoal te zorgen. Het zou niet de laatste keer worden dat de jonkie, nochtans niet de grootste van het pak, Brandon Mechele af wist te troeven in de lucht. Ondanks zijn jeugdige leeftijd toonde hij zich zo al opvallend sterk en volwassen in de duels, en dat tegen toch een ervaren verdediger. Slim ook, want bij de nog flink wat meer uit de kluiten gewassen Simon Deli bleef Colassin vaak uit de buurt. Mochten we niet weten dat het zijn vuurdoop was, hadden we dan ook nooit vermoed dat het hier een debutant betrof.
Dat de nieuwste sensatie over een goed gevoel voor ruimte beschikt, zagen we ook in het samenspel terug. Daar was Colassin namelijk opvallend vaak aanspeelbaar, waarbij vooral de onmiskenbare synergie met Alexis Saelemaekers meteen in het oog sprong. Soms in de bal, maar veel meer dan Roofe geregeld ook met de nodige diepgang in zijn loopbewegingen – al liet hij zich soms wel nét iets te gemakkelijk betrappen op buitenspel. Schuw omspringen met de inspanningen is aan de harde werker evenwel niet besteed, want in de eerste helft registreerde hij van alle Anderlecht- spelers zelfs het meeste kilometers op de teller.
ALL-ROUND SPITS
Colassin loopt echter niet zomaar voor de statistieken, zo getuige de drie kansen die hij in diezelfde periode af kon dwingen. Eentje met het hoofd op de lat, een schot met links dat net niet genoeg gekruist was en tenslotte zijn doelpunt met rechts. Een doelgerichte én veelzijdige spits dus, met goede voetjes – bewust in het meervoud – en voldoende snelheid om zélf in kansrijke posities te geraken. Hoewel hij weinig risicovolle passes ondernam, viel Colassin bovendien ook in de combinatie nauwelijks op een foutje te betrappen. Een prima all-round prestatie dus, die hij op de koop toe tot in blessuretijd wist vol te houden.
Uiteraard zakte de surprise du chef na verloop van tijd wel almaar verder weg, net zoals heel Anderlecht trouwens – een conditioneel probleem dat ze in het Lotto Park toch eens aan moeten pakken. Colassin zelf lijkt alleszins niet zo veel werk meer voor de boeg te hebben om de volle 90 minuten aan te kunnen. Iemand die het in zijn eerste optreden aan die intensiteit zó lang trekt, en na krampen in het slot zelfs nog even terug het veld opkomt, is alvast uit het juiste hout gesneden. In donkere tijden, waar spitsen voor RSCA al even schaars zijn als geld om nieuwe opties in huis te halen, een meer dan hoopgevend teken dus.
COLASSIN & KOMPANY
Misschien is een nieuwe aanvalsleider dan ook minder een prioriteit dan iedereen denkt, zo liet Vincent Kompany uitschijnen na de match. De speler-inspirator gaf aan dat de Brusselaars "rustig zijn gebleven op de markt", ondanks de toenemende druk van de buitenwereld om actie te ondernemen. Of het bij opening van de mercato écht een bewuste keuze was om voor de kraker tegen Club nog geen alternatief in huis te hebben, durven we te betwijfelen. Veel maakt dat echter niet uit, want op basis van wat Colassin zondag liet zien lijkt het resultaat alvast goed uit te zullen pakken. Al vertellen de punten wel een ander verhaal.
Toch leverde Anderlecht als collectief misschien wel haar beste prestatie van deze campagne, en dat tegen een sterke tegenstander – tot het fysieke aspect Paars-Wit dus parten begonnen te spelen. Colassin gaf ons zo het gevoel een betere kapstok te zijn om een elftal aan op te hangen dan Roofe, die ondanks zijn degelijke doelpuntentotaal tot dusver slechts een matige indruk naliet. Vreemd dus dat Kompany, naar verluidt toch degene die doorduwde voor jonkies als Sieben Dewaele en Marco Kana, niet sneller zijn kaart trok. Tenslotte is de bezetting diep in de punt al het hele seizoen een nijpend issue bij de recordkampioen.
GEEN LOKONGA
Zelf verklaarde de verdediger, die wat zijn eigen niveau betreft eveneens op een geslaagde hervatting van de competitie mag terugblikken, dat door erop te wijzen dat Colassin "hier zes maanden geleden nog niet klaar voor was". Diezelfde vraag stelden we ons echter tevens geregeld over een jongen als Killian Sardella, die desalniettemin telkens opnieuw maar voor de leeuwen werd gegooid. Een kans voor Colassin had dus misschien ook wel wat vroeger mogen komen, al klopt het inderdaad dat de afgelopen tijd nog heel wat geschaafd werd aan diens kwaliteiten. Met succes, zo lijkt na zijn glansdebuut van zondagnamiddag.
Toen de man uit Charleroi vorige zomer zijn contract openbrak tot 2022, was het evenwel nog niet de bedoeling dat hij voorin bij de hoofdmacht zou gaan postvatten. Integendeel: Colassin werd toen zelf nog niet eens aangekondigd als een spits. "Antoine is een elegante allround middenvelder met scorend vermogen, die volgend seizoen een sterkhouder moet worden bij de U21", klonk het immers bij Youth Director Jean Kindermans. Een status als toptalent genre Sambi Lokonga wist hij in de jeugdreeksen dus niet te bemachtigen, zo getuigt ook het feit dat hij nog steeds bij de U19 van de Rode Duivels actief is.
IN COLASSIN WE TRUST
Terwijl iedereen uitkeek naar de aankomst van een nieuwe spits in het Lotto Park, lijkt Anderlecht de oplossing gewoon in Neerpede gevonden te hebben. Hoe kan het ook anders, in een tijdperk waarin 'In Youth We Trust' meer dan ooit het credo is. Ons vertrouwen heeft Colassin alvast gewonnen, en dus mag hij misschien wel de komende weken het gewicht van de aanval gaan dragen. Samen met de hoop op PO I, ondanks de huidige penibele situatie nog steeds niet onherroepelijk gaan vliegen. De kalender is een stevige eindsprint namelijk gunstig gezind, al werd de kans op een plaatsje in de top zes na zondag natuurlijk weer net iets kleiner. Met Colassin diep in de spits, komen daar misschien echter toch terug een paar procentjes bij.
